 |
جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی یک صفحه آلومینیومی
معرفی
تولیدکنندگان از یک روش جوشکاری مدرن به نام جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی برای اتصال صفحات آلومینیومی استفاده می کنند. این نرم افزار انتقال حرارت در این فرآیند جوشکاری را تجزیه و تحلیل می کند. این مدل بر اساس مقاله ای از M. Song و R. Kovacevic ( مراجعه 1 ) است.
در جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی، یک ابزار دوار در امتداد محل اتصال جوش حرکت می کند و آلومینیوم را از طریق تولید گرمای اصطکاک نرم می کند. چرخش ابزار، آلومینیوم نرم را به هم می زند تا دو صفحه به هم متصل شوند. شکل 1 ابزار دوار و صفحات آلومینیومی در حال اتصال را نشان می دهد.
شکل 1: دو صفحه آلومینیومی که با جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی به هم متصل می شوند.
ابزار دوار در امتداد دو سطح با صفحات آلومینیومی در تماس است: شانه ابزار و پین ابزار . این ابزار از طریق هر دو رابط به صفحات آلومینیومی گرم می شود.
در طول فرآیند جوشکاری، ابزار در امتداد محل اتصال جوش حرکت می کند. اگر بخواهید ابزار را به عنوان منبع گرمای متحرک مدل کنید، این حرکت به یک مدل نسبتاً پیچیده نیاز دارد. این مثال رویکرد متفاوتی دارد که از یک سیستم مختصات متحرک استفاده می‌کند که روی محور ابزار ثابت است ( مرجع 1 نیز این رویکرد را دارد). پس از انجام تبدیل مختصات، مسئله انتقال حرارت تبدیل به یک مسئله همرفت-رسانایی ثابت می‌شود که مدل‌سازی آن ساده است.
مدل شامل برخی از ساده سازی ها است. به عنوان مثال، تبدیل مختصات فرض می کند که صفحات آلومینیومی بی نهایت طولانی هستند. این بدان معنی است که تجزیه و تحلیل اثرات نزدیک به لبه صفحات را نادیده می گیرد. همچنین این مدل فرآیند هم زدن در آلومینیوم را که بسیار پیچیده است، به حساب نمی‌آورد زیرا شامل تغییرات فاز و جریان مواد از جلو به عقب ابزار دوار است.
تعریف مدل
هندسه مدل در اطراف جوش متقارن است. بنابراین مدل سازی تنها یک صفحه آلومینیومی کافی است. ابعاد صفحه 120 در 102 در 12.7 میلی متر است که توسط دو دامنه بی نهایت در جهت x احاطه شده است . شکل 2 هندسه مدل حاصل را نشان می دهد:
شکل 2: هندسه مدل برای جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی.
معادله زیر انتقال حرارت در صفحه را توضیح می دهد. در نتیجه تثبیت سیستم مختصات در ابزار جوشکاری، معادله علاوه بر ترم رسانا شامل یک ترم همرفتی نیز می شود. معادله است
که در آن k نشان دهنده رسانایی گرمایی، ρ چگالی، C p نشان دهنده ظرفیت گرمایی ویژه، و u سرعت است.
مدل سرعت را روی 1.59· 10-3 m/s در جهت x منفی تنظیم می کند .
این مدل گرمای تولید شده در رابط بین پین ابزار و قطعه کار را به عنوان منبع حرارت سطحی شبیه‌سازی می‌کند (بیان اقتباس شده از کد 2 ):
در اینجا μ ضریب اصطکاک است، r p نشان دهنده شعاع پین است، ω به سرعت زاویه ای پین (rad/s) و ⎯ Y ( T ) میانگین تنش برشی ماده است. همانطور که نشان داده شد، تنش برشی متوسط تابعی از دما است. برای این آموزش، شما این تابع را با یک تابع درونیابی که از داده های تجربی ارائه شده در Ref تعیین می شود، تقریب می زنید. 1 ( شکل 3 را ببینید ).
شکل 3: تنش تسلیم (MPa) در مقابل دما (K) برای آلومینیوم 6061-T6.
علاوه بر این، گرما در رابط بین شانه ابزار و قطعه کار تولید می شود. عبارت زیر شار حرارتی محلی را در واحد سطح (W/m 2 ) در فاصله r از محور مرکزی ابزار تعریف می‌کند:
در اینجا F n نیروی طبیعی را نشان می دهد، As سطح شانه و T مذاب دمای ذوب آلومینیوم است. مانند قبل، μ ضریب اصطکاک و ω سرعت زاویه ای ابزار (rad/s) است.
بالاتر از دمای ذوب آلومینیوم، اصطکاک بین ابزار و صفحه آلومینیومی بسیار کم است. بنابراین، زمانی که دما برابر یا بالاتر از دمای ذوب باشد، مدل تولید گرما را از شانه و پین روی صفر قرار می دهد.
تقارن در امتداد مرز اتصال جوش فرض می شود.
سطوح بالایی و پایینی صفحات آلومینیومی به دلیل همرفت طبیعی و تشعشعات سطح به محیط گرما را از دست می دهند. عبارات مربوط به شار حرارتی برای این سطوح هستند
که در آن h u و h d ضرایب انتقال حرارت برای همرفت طبیعی هستند، T 0 یک دمای مرجع مرتبط است، ε گسیل سطح، σ ثابت استفان-بولتزمن و T amb دمای هوای محیط است.
مدل‌سازی یک دامنه نامتناهی در سمت چپ، جایی که آلومینیوم از حوزه محاسباتی خارج می‌شود، اطمینان حاصل می‌کند که دما با دمای بی‌نهایت از طریق همرفت طبیعی و تابش سطح به محیط در تعادل است. بنابراین شما شرایط مرزی را روی عایق در آن مکان قرار می دهید.
شما می توانید مقادیر ضرایب انتقال حرارت را با استفاده از عبارات تجربی موجود در ادبیات انتقال حرارت، به عنوان مثال، Ref. 3 . در این برنامه از مقادیر h u = 12.25 W/(m 2 ·K) و h d = 6.25 W/(m 2 ·K) استفاده کنید.
نتایج و بحث
شکل 4 میدان دمای حاصل را نشان می دهد. این نتیجه را به عنوان چیزی که از طریق یک پنجره ثابت به ابزار جوش متحرک می بینید در نظر بگیرید.
شکل 4: میدان دما در صفحه آلومینیومی.
در جایی که آلومینیوم با ابزار دوار در تماس است، دما بالاترین میزان است. ناحیه آبی نشان می دهد که آلومینیوم در کجا از دمای ذوب فراتر رفته است. شبیه سازی عددی می تواند به عنوان یک ابزار پیش بینی برای کالیبراسیون استفاده شود. در اینجا ابزار دستگاه جوش خیلی سریع می چرخد. در پشت ابزار، این فرآیند مواد گرم را به دور منتقل می کند، در حالی که در جلوی ابزار، مواد سرد جدید وارد می شود.
منابع
1. M. Song و R. Kovacevic، “مدل سازی حرارتی جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی در یک سیستم مختصات متحرک و اعتبار سنجی آن”، Int’l J. of Machine Tools & Manufacture ، جلد. 43، صفحات 605-615، 2003.
2. P. Colegrove و همکاران، “جریان 3-بعدی و مدل سازی حرارتی فرآیند جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی”، مجموعه مقالات دومین سمپوزیوم بین المللی جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی ، گوتنبرگ، سوئد، 2000.
3. A. Bejan، انتقال حرارت ، جان وایلی و پسران، 1993.
مسیر کتابخانه برنامه: ماژول_انتقال_حرارت/تماس_تماس_و_اصطکاک/اصطکاک_جوشکاری
دستورالعمل های مدل سازی
از منوی File ، New را انتخاب کنید .
جدید
در پنجره جدید ، روی 
Model Wizard کلیک کنید .
Model Wizard کلیک کنید .مدل جادوگر
1 | در پنجره Model Wizard ، روی  3D کلیک کنید . |
2 | در درخت Select Physics ، Heat Transfer>Heat Transfer in Solids (ht) را انتخاب کنید . |
3 | روی افزودن کلیک کنید . |
4 |  روی مطالعه کلیک کنید . |
5 | در درخت انتخاب مطالعه ، General Studies>Stationary را انتخاب کنید . |
6 |  روی Done کلیک کنید . |
تعاریف جهانی
پارامترهای 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Global Definitions روی Parameters 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای پارامترها ، بخش پارامترها را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
نام | اصطلاح | ارزش | شرح |
T_melt | 933[K] | 933 K | دمای ذوب قطعه کار |
h_ وارونه | 12.25 [W/(m^2*K)] | 12.25 W/(m²·K) | ضریب انتقال حرارت، صعودی |
h_downside | 6.25 [W/(m^2*K)] | 6.25 W/(m²·K) | ضریب انتقال حرارت، نزولی |
اپسیلون | 0.3 [1] | 0.3 | انتشار سطحی |
u_weld | 1.59 [mm/s] | 0.00159 متر بر ثانیه | سرعت جوش |
که در | 0.4 [1] | 0.4 | ضریب اصطکاک |
n | 637 [1/min] | 10.617 1/s | سرعت چرخش (RPM) |
امگا | 2*pi[rad]*n | 66.706 راد در ثانیه | سرعت زاویه ای (راد بر ثانیه) |
F_n | 25 [kN] | 25000 نیوتن | نیروی طبیعی |
r_pin | 6[mm] | 0.006 متر | شعاع پین |
r_shoulder | 25[mm] | 0.025 متر | شعاع شانه |
مانند | pi*(r_shoulder^2-r_pin^2) | 0.0018504 متر مربع | سطح شانه |
درون یابی 1 (int1)
1 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی  Functions کلیک کنید و Global>Interpolation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای درون یابی ، قسمت Definition را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن نام تابع ، Ybar را تایپ کنید . |
4 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
تی | F(T) |
311 | 241 |
339 | 238 |
366 | 232 |
394 | 223 |
422 | 189 |
450 | 138 |
477 | 92 |
533 | 34 |
589 | 19 |
644 | 12 |
5 |  روی Plot کلیک کنید . |
اگر اعداد را به درستی وارد کرده باشید، منحنی باید مانند شکل 3 باشد .
مرحله 1 (مرحله 1)
1 | در نوار ابزار Home ، روی  Functions کلیک کنید و Global>Step را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای مرحله ، برای گسترش بخش Smoothing کلیک کنید . |
3 | در قسمت متنی Size of transition zone ، عدد 5 را تایپ کنید . |
هندسه 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Geometry 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات هندسه ، بخش Units را پیدا کنید . |
3 | از لیست واحد طول ، میلی متر را انتخاب کنید . |
بلوک 1 (blk1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی  Block کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Block ، قسمت Size and Shape را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Width عدد 320 را تایپ کنید . |
4 | در قسمت Depth text عدد 102 را تایپ کنید . |
5 | در قسمت متن ارتفاع ، 12.7 را تایپ کنید . |
6 | قسمت Position را پیدا کنید . در قسمت متن x ، -160 را تایپ کنید . |
7 |  روی Build Selected کلیک کنید . |
بلوک 2 (blk2)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی  Block کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Block ، قسمت Size and Shape را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Width عدد 420 را تایپ کنید . |
4 | در قسمت Depth text عدد 102 را تایپ کنید . |
5 | در قسمت متن ارتفاع ، 12.7 را تایپ کنید . |
6 | قسمت Position را پیدا کنید . در قسمت متن x ، -210 را تایپ کنید . |
7 |  روی Build Selected کلیک کنید . |
سیلندر 1 (cyl1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی  Cylinder کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات سیلندر ، بخش اندازه و شکل را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Radius ، r_shoulder را تایپ کنید . |
4 | در قسمت متن ارتفاع ، 12.7 را تایپ کنید . |
5 |  روی Build Selected کلیک کنید . |
سیلندر 2 (cyl2)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی  Cylinder کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات سیلندر ، بخش اندازه و شکل را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Radius ، r_pin را تایپ کنید . |
4 | در قسمت متن ارتفاع ، 12.7 را تایپ کنید . |
5 |  روی Build Selected کلیک کنید . |
بلوک 3 (blk3)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی  Block کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Block ، قسمت Size and Shape را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Width ، 2*r_shoulder را تایپ کنید . |
4 | در قسمت متن عمق ، r_shoulder را تایپ کنید . |
5 | در قسمت متن ارتفاع ، 12.7 را تایپ کنید . |
6 | قسمت Position را پیدا کنید . در قسمت متن x ، -r_shoulder را تایپ کنید . |
7 | در قسمت متن y ، -r_shoulder را تایپ کنید . |
8 |  روی Build Selected کلیک کنید . |
تفاوت 1 (dif1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی  Booleans and Partitions کلیک کنید و Difference را انتخاب کنید . |
2 | فقط اشیاء cyl1 و cyl2 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای تفاوت ، بخش تفاوت را پیدا کنید . |
4 | زیربخش اشیاء را برای تفریق پیدا کنید . برای انتخاب دکمه ضامن  فعال کردن انتخاب کلیک کنید . |
5 | فقط شی blk3 را انتخاب کنید. |
6 | در نوار ابزار Geometry ، روی  ساختن همه کلیک کنید . |
هندسه مدل اکنون کامل شده است.
7 |  روی دکمه Zoom Extents در نوار ابزار Graphics کلیک کنید تا کل هندسه را ببینید. |
تعاریف
متغیرهای 1
1 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی  متغیرها کلیک کنید و متغیرهای محلی را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای متغیرها ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید . |
4 | فقط مرز 14 را انتخاب کنید. |
5 | قسمت Variables را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
نام | اصطلاح | واحد | شرح |
آر | sqrt(x^2+y^2) | متر | فاصله در xy-plane از محور مرکز ابزار |
q_شانه | (in*F_n/A_s)*(R*omega)*step1((T_melt-T)[1/K]) | W/m² | منبع حرارت سطح، رابط شانه-قطعه کار |
متغیرهای 2
1 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی  متغیرها کلیک کنید و متغیرهای محلی را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای متغیرها ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید . |
4 | فقط مرزهای 15 و 19 را انتخاب کنید. |
5 | قسمت Variables را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
نام | اصطلاح | واحد | شرح |
q_pin | mu/sqrt(3*(1+mu^2))*(r_pin*omega)*Ybar(T[1/K])[MPa]*step1((T_melt-T)[1/K]) | W/m² | منبع حرارت سطح، رابط پین-قطعه کار |
ویژگی های محیط 1 (apr1)
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Shared Properties کلیک کنید و Ambient Properties را انتخاب کنید . |
دمای محیط را برای استفاده به عنوان شرایط مرزی و مقادیر اولیه رابط انتقال حرارت تنظیم کنید .
2 | در پنجره تنظیمات برای ویژگی های محیط ، بخش شرایط محیط را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن T amb ، 300[K] را تایپ کنید . |
انتقال حرارت در جامدات (HT)
مقادیر اولیه 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Heat Transfer in Solids (ht) روی مقادیر اولیه 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای مقادیر اولیه ، قسمت مقادیر اولیه را پیدا کنید . |
3 | از لیست T ، دمای محیط (ampr1) را انتخاب کنید . |
جامد با حرکت ترجمه 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Domains کلیک کنید و Solid with Translational Motion را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Solid with Translational Motion ، قسمت Domain Selection را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، همه دامنه ها را انتخاب کنید . |
حرکت ترجمه 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی Translational Motion 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای حرکت ترجمه ، قسمت Translational Motion را پیدا کنید . |
3 | بردار u trans را به صورت مشخص کنید |
-u_weld | ایکس |
0 | y |
0 | z |
تعاریف
دامنه عنصر نامحدود 1 (ie1)
1 | در نوار ابزار Definitions ، روی  Infinite Element Domain کلیک کنید . |
2 | فقط دامنه های 1 و 5 را انتخاب کنید. |
انتقال حرارت در جامدات (HT)
تابش سطح به محیط 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Surface-to-Ambient Radiation را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرزهای 3، 4، 8، 9، 13، 25 و 26 را انتخاب کنید. |
این مرزها با هم، سطوح بالایی و پایینی هندسه را تشکیل می دهند.
3 | در پنجره تنظیمات برای تابش سطح به محیط ، بخش تابش سطح به محیط را پیدا کنید . |
4 | از لیست ε ، User defined را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، epsilon را تایپ کنید . |
5 | از لیست T amb ، دمای محیط (ampr1) را انتخاب کنید . |
شار حرارتی 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Heat Flux را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرزهای 3، 8، 13 و 25 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات Heat Flux ، بخش Heat Flux را پیدا کنید . |
4 | از لیست نوع شار ، شار حرارتی همرفتی را انتخاب کنید . |
5 | در قسمت متن h ، h_downside را تایپ کنید . |
6 | از لیست T ext ، دمای محیط (ampr1) را انتخاب کنید . |
شار حرارتی 2
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Heat Flux را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرزهای 4، 9 و 26 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات Heat Flux ، بخش Heat Flux را پیدا کنید . |
4 | از لیست نوع شار ، شار حرارتی همرفتی را انتخاب کنید . |
5 | در قسمت متن h ، h_upside را تایپ کنید . |
6 | از لیست T ext ، دمای محیط (ampr1) را انتخاب کنید . |
شار حرارتی 3
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Heat Flux را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرز 14 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات Heat Flux ، بخش Heat Flux را پیدا کنید . |
4 | در قسمت متن q 0 ، q_shoulder را تایپ کنید . |
منبع حرارت مرزی 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Boundary Heat Source را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرزهای 15 و 19 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای منبع حرارت مرزی ، قسمت منبع حرارت مرزی را پیدا کنید . |
4 | در قسمت متن Q b ، q_pin را تایپ کنید . |
دما 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Temperature را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرز 28 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات دما ، قسمت دما را بیابید . |
4 | از لیست T 0 ، دمای محیط (ampr1) را انتخاب کنید . |
مواد
حالا مواد را مشخص کنید. به طور پیش فرض، اولین متریالی که اضافه می کنید برای همه دامنه ها اعمال می شود. برای مشخص کردن یک ماده متفاوت در برخی از دامنه ها، به سادگی مواد دیگری را برای آن دامنه ها اضافه می کنید.
مواد را اضافه کنید
1 | در نوار ابزار Home ، روی  Add Material کلیک کنید تا پنجره Add Material باز شود . |
2 | به پنجره Add Material بروید . |
3 | در درخت، Built-in>Aluminium را انتخاب کنید . |
4 | روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید . |
5 | در نوار ابزار Home ، روی  Add Material کلیک کنید تا پنجره Add Material بسته شود . |
مواد
آلومینیوم (mat1)
یک ماده برای پین اضافه کنید و خواص مورد نیاز را مشخص کنید.
سنجاق
1 | در نوار ابزار Materials ، روی  Blank Material کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای مواد ، پین را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
3 | فقط دامنه 4 را انتخاب کنید. |
4 | قسمت محتوای مواد را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
ویژگی | متغیر | ارزش | واحد | گروه اموال |
رسانایی گرمایی | k_iso ; kii = k_iso، kij = 0 | 42 [W/(m*K)] | W/(m·K) | پایه ای |
تراکم | rho | 7800 [kg/m^3] | کیلوگرم بر متر مکعب | پایه ای |
ظرفیت گرمایی در فشار ثابت | Cp | 500 [J/(kg*K)] | J/(kg·K) | پایه ای |
مش 1
Quad رایگان 1
1 | در نوار ابزار Mesh ، روی  Boundary کلیک کنید و Free Quad را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرزهای 4، 9 و 26 را انتخاب کنید. |
اندازه
1 | در پنجره Model Builder ، روی Size کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای اندازه ، قسمت اندازه عنصر را پیدا کنید . |
3 | از لیست از پیش تعریف شده ، Extremely fine را انتخاب کنید . |
مثلثی رایگان 1
1 | در نوار ابزار Mesh ، روی  Boundary کلیک کنید و Free Triangular را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرزهای 14 و 18 را انتخاب کنید. |
سایز 1
در نوار ابزار Mesh ، روی Size Attribute کلیک کنید و Normal را انتخاب کنید .
جارو 1
در نوار ابزار Mesh ، روی Swept کلیک کنید .
Swept کلیک کنید .توزیع 1
1 | روی Swept 1 کلیک راست کرده و Distribution را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای توزیع ، بخش توزیع را پیدا کنید . |
3 | در فیلد متنی Number of element ، 2 را تایپ کنید . |
4 |  روی ساخت همه کلیک کنید . |
مطالعه 1
در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی محاسبه کلیک کنید .
روی محاسبه کلیک کنید .نتایج
دما (ht)
اولین گروه نمودار پیش فرض، فیلد دما را به صورت نمودار سطحی نشان می دهد. از دومین گروه نمودار پیش فرض به عنوان نقطه شروع برای بازتولید نمودار در شکل 4 استفاده کنید .
ایزورفیس
1 | در پنجره Model Builder ، گره Results>Isothermal Contours (ht) را گسترش دهید ، سپس روی Isosurface کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Isosurface ، بخش Levels را پیدا کنید . |
3 | از لیست روش ورود ، سطوح را انتخاب کنید . |
4 | در قسمت متن Levels محدوده (300,20,980) را تایپ کنید . |
5 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . تیک Color legend را پاک کنید . |
خطوط همدما (ht)
در پنجره Model Builder ، روی Contours Isothermal (ht) کلیک کنید .
برش 1
1 | در نوار ابزار Isothermal Contours (ht) ، روی  Slice کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Slice ، بخش Plane Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست هواپیما ، XY-planes را انتخاب کنید . |
4 | از لیست روش ورود ، Coordinates را انتخاب کنید . |
5 | در قسمت متن مختصات Z ، 1 را تایپ کنید . |
6 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید .  روی تغییر جدول رنگ کلیک کنید . |
7 | در کادر محاوره ای Color Table ، Thermal>HeatCameraLight را در درخت انتخاب کنید. |
8 | روی OK کلیک کنید . |
9 | در نوار ابزار Isothermal Contours (ht) ، روی  Plot کلیک کنید . |
اکنون، یک نمودار حجمی اضافه کنید که ناحیه ای که آلومینیوم در آن ذوب شده است را برجسته کند.
جلد 1
1 | روی Contours Isothermal (ht) کلیک راست کرده و Volume را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای حجم ، برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید . |
3 | از لیست نوع عنوان ، هیچکدام را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید .  روی تغییر جدول رنگ کلیک کنید . |
5 | در کادر محاوره ای جدول رنگ ، Aurora>JupiterAuroraBorealis را در درخت انتخاب کنید. |
6 | روی OK کلیک کنید . |
7 | در پنجره تنظیمات برای حجم ، قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . |
8 | تیک Color legend را پاک کنید . |
انتخاب 1
1 | روی جلد 1 کلیک راست کرده و Selection را انتخاب کنید . |
قسمت هایی از هندسه را که متعلق به صفحه آلومینیومی است انتخاب کنید.
2 | فقط دامنه های 1-3 و 5 را انتخاب کنید. |
فیلتر 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی Volume 1 کلیک راست کرده و Filter را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای فیلتر ، قسمت انتخاب عنصر را پیدا کنید . |
3 | در قسمت عبارت Logical for inclusion متن، T>T_melt را تایپ کنید . |
4 | در نوار ابزار Isothermal Contours (ht) ، روی  Plot کلیک کنید . |
