جمع آوری کنید

جمع آوری کنید

جمع آوری کنید
گره Assemble ( ) دسترسی به داده های خام هر ماتریس یا بردار مونتاژ شده را فراهم می کند. روی گره Solution کلیک راست کرده و Other>Assemble را انتخاب کنید . چک باکس های مناسب را برای ماتریس ها و بردارهایی که می خواهید بررسی یا اصلاح کنید انتخاب کنید و مدل را به عنوان یک فایل مدل برای Java® ذخیره کنید . همچنین می‌توانید مقادیر این ماتریس‌های سیستم را با استفاده از گره ماتریس سیستم ( ) که در زیر Results>Derived Values ​​قرار دارد ، در جدول نمایش دهید . فایل جاوا ذخیره شده اکنون حاوی کدهایی برای مونتاژ ماتریس ها و بردارهای انتخاب شده است که می توان از آنها برای دسترسی به سطرها، ستون ها، مقادیر و غیره ماتریس استفاده کرد. برای اطلاعات در مورد سیستم حذف شده، نگاه کنیدمدیریت محدودیت حذف .
توجه داشته باشید که برخی از انواع مطالعه نیاز به تعریف پارامترهای اضافی دارند. برای به دست آوردن ماتریس های مورد انتظار، باید این پارامترها را به صورت دستی مشخص کنید. اگر در مورد متغیرهای تعریف نشده خطایی دریافت کردید، می توانید متغیرها را در گره Parameters که در زیر تعریف عمومی یافت می شود تعریف کنید . توجه داشته باشید که مقداری که تعیین می کنید همان مقداری است که در عباراتی که متغیر پیدا می شود استفاده می شود. چند نمونه از متغیرهایی که ممکن است مورد نیاز باشد:
t ، زمان خروجی درخواستی.
timestep ، مرحله زمانی است که توسط حل کننده برای مسائل وابسته به زمان استفاده می شود.
freq ، فرکانس برای جمع آوری مسئله، برای مسائل وابسته به فرکانس.
همچنین متغیرهای دیگری نیز وجود دارند که ممکن است مورد نیاز باشند: فاز (فاز)، niterCMP (عدد تکرار غیرخطی)، و CFLCMP (متغیر کنترل شبه پله زمانی).
خروجی حذف شده
در این بخش می‌توانید خروجی ماتریس‌ها و بردارهایی را انتخاب کنید که به حل‌کننده‌های خطی ارسال می‌شوند – یعنی جایی که محدودیت‌ها حذف شده‌اند – با فعال کردن یک یا چند مورد از چک باکس‌های زیر: بردار بار حذف شده (Lc)، ماتریس سختی حذف شده ( Kc) ، ماتریس میرایی حذف شده (Dc) ، ماتریس جرم حذف شده (Ec) ، مبنای فضای خالی محدودیت (تهی) ، نیروی محدودیت مبنای فضای خالی (Nullf) ، راه حل خاص (ud) و بردار مقیاس (uscale) .
خروجی بدون حذف
In this section you can choose to output matrices and vectors that the solver assembles before the elimination step by enabling one or several of the following check boxes: Load vector (L)Stiffness matrix (K)Damping matrix (D)Mass matrix (E)Constraint vector (M)Constraint Jacobian (N), and Constraint force Jacobian (NF).
OPTIMIZATION OUTPUT
در این بخش می‌توانید خروجی ماتریس‌ها و بردارهای مونتاژ شده در طول بهینه‌سازی را با فعال کردن یک یا چند مورد از چک باکس‌های زیر انتخاب کنید: محدودیت بهینه‌سازی Jacobian (NP) ، بردار محدودیت بهینه‌سازی (MP) ، بردار محدودیت کران پایین (MLB) و کران بالا. بردار محدودیت (MUB) .
پیشرفته
اگر می‌خواهید یک مشکل مقدار ویژه جمع‌آوری کنید، می‌توانید نام مقدار ویژه (پیش‌فرض: lambda ) و مقدار نقطه خطی‌سازی مقدار ویژه را با انتخاب کادر Set eigenvalue نام‌گذاری کنید.
ثابت ها
در این قسمت می توانید ثابت هایی را تعریف کنید که می توانند به عنوان ثابت های موقت در حل کننده استفاده شوند. می توانید از ثابت ها در مدل استفاده کنید یا مقادیری را برای پارامترهای حل کننده داخلی تعریف کنید. این ثابت ها بر هر تعریف قبلی (مثلاً از تعاریف جهانی) غلبه می کنند. مقادیر ثابت عباراتی هستند و برای مثال می توانند شامل عملگر range() ، واحدها و عبارات سراسری باشند. نام ثابت می تواند یک پارامتر جهانی جدید یا موجود باشد. ثابت موقت است به این معنا که فقط در طول اجرای حل کننده تعریف می شود. شما نمی توانید پارامترهای مورد استفاده در بخش های زیر از مدل را لغو کنید:
مش و هندسه
انتخاب ها
پروب ها
کارکرد
مواد
جفت
دنباله های حل کننده
لیست های وابسته به پارامتر
همچنین، حل کننده های پارامتریک و وابسته به زمان، هر تعریفی از ثابت های حل کننده را رد می کنند.
تنظیمات ثابت برای یک گره حل کننده به پس پردازش منتقل نمی شود.
چند مثال از زمانی که تعریف ثابت برای حل کننده می تواند مفید باشد:
هنگام انجام دنباله های حل کننده پیشرفته تر، جایی که ثابت ها باید بین فراخوانی ها تغییر کنند (مثلاً در حلقه های for).
زمانی که نمی خواهید تعریف کلی یک پارامتر را تغییر دهید یا زمانی که نمی توانید یا نمی خواهید از یک ویژگی حل کننده پارامتری استفاده کنید.
وقتی می خواهید پارامترهای کمکی را تعریف کنید که بخشی از معادلات هستند مانند CFLCMP یا niterCMP و جایی که حل کننده این پارامترها را تعریف نمی کند.
روی دکمه Add ( ) کلیک کنید تا یک ثابت اضافه کنید و سپس نام آن را در ستون Constant name و مقدار آن (یک مقدار عددی یا عبارت پارامتر) را در ستون Constant مقدار تعریف کنید . به طور پیش فرض، هر پارامتر تعریف شده ابتدا به عنوان نام ثابت اضافه می شود، اما می توانید نام ها را تغییر دهید تا ثابت های دیگر را تعریف کنید. روی حذف ( ) کلیک کنید تا ثابت انتخاب شده از لیست حذف شود.
ورود به سیستم
این بخش که در ابتدا خالی است، حاوی یک گزارش از مونتاژ است. هشدارهای Keep را در گزارش ذخیره شده انتخاب کنید تا پیام‌های هشدار در این گزارش حفظ شود تا اطلاعات آن هشدارها هنگام باز کردن مجدد مدل نیز در دسترس باشد.
 
در کتابچه راهنمای مرجع برنامه نویسی مولتیفیزیک COMSOL جمع آوری کنید .