برای افزودن یک گره Generic Multiphysics Coupling
( )، در بخش Building Blocks ، روی گره شاخه Multiphysics Couplings کلیک راست کنید تا آن را از منوی زمینه اضافه کنید. برای افزودن بسیاری از ویژگی ها، می توانید روی گره Generic Multiphysics Coupling راست کلیک کنید .
( )، در بخش Building Blocks ، روی گره شاخه Multiphysics Couplings کلیک راست کنید تا آن را از منوی زمینه اضافه کنید. برای افزودن بسیاری از ویژگی ها، می توانید روی گره Generic Multiphysics Coupling راست کلیک کنید .ویژگی های کوپلینگ عمدتاً همان زیرگره های ویژگی های معمولی را دارند. با این حال، هنگام کار با عبارات متغیر تحت یک ویژگی کوپلینگ یک تفاوت وجود دارد.
تحت یک ویژگی کوپلینگ، رابط فیزیک والد وجود ندارد، بنابراین پیشوند فیزیک معمولی بی فایده است (مگر اینکه در یک گره مشارکت نوع جفت استفاده شود ). در عوض این امکان وجود دارد که نوع جفت را به محدوده فیزیک اضافه کنید. بخش کوپلینگ را در زیر ببینید . بنابراین در داخل یک ویژگی کوپلینگ که با یک فیزیک از نوع جفت A جفت می شود ، پیشوند phys.A به همان روشی کار می کند که پیشوند phys در رابط فیزیک نوع A عمل می کند.
برای اطلاعات در مورد بخش‌های شناسه‌ها ، محدودیت‌ها ، تنظیمات انتخاب (به پایین نیز مراجعه کنید)، سیستم‌های مختصات ، و تنظیمات برگزیده ، به ویژگی عمومی مراجعه کنید .
کوپلینگ ها
این بخش دارای جدولی است که نام و توضیحات انواع کوپلینگی که ویژگی کوپلینگ به آن نیاز دارد را به ترتیب در ستون های Coupling type و Description تعریف می کند . در ستون اختیاری ، از کادر بررسی استفاده کنید تا مشخص کنید نوع جفت برای ویژگی کوپلینگ اختیاری است یا خیر. یک نوع کوپلینگ اختیاری نیازی به داشتن فیزیک مربوطه در مدل ندارد. به هر حال می‌توان ویژگی کوپلینگ را به یک مدل اضافه کرد و اگر فیزیک مربوطه در ویژگی کوپلینگ روی None تنظیم شود ، اخطاری دریافت نمی‌کنید.
ویژگی کوپلینگ در شاخه Multiphysics در Model Builder در دسترس نیست مگر اینکه حداقل یک رابط فیزیکی از هر نوع کوپلینگ به همان جزء مدل اضافه شده باشد. برای تعریف نوع کوپلینگ یک رابط فیزیک با توجه به یک ویژگی کوپلینگ، به اتصال چندفیزیکی مراجعه کنید .
نمونه ویژگی کوپلینگ در Model Builder دارای بخشی با عنوانی است که با توضیحات ویژگی کوپلینگ ارائه شده است. این بخش شامل یک لیست برای هر نوع کوپلینگ است. این لیست ها برای انتخاب رابط های فیزیکی که ویژگی جفت با آنها جفت شده است استفاده می شود. توضیحات لیست ها با توضیحات انواع کوپلینگ که در ستون دوم جدول تعریف شده اند ارائه می شود.
محدودیت های
در این بخش می توانید محدودیت هایی را از نظر ابعاد فضا و انواع مطالعات مجاز برای این جفت مولتی فیزیک مشخص کنید.
فهرستی که در زیر ابعاد فضای مجاز قرار دارد ، به طور پیش‌فرض شامل همه ابعاد فضا به جز 0D می‌شود. روی دکمه افزودن ( ) کلیک کنید 
تا یک یا چند بعد فضایی را انتخاب کنید که قبلاً از لیست ابعاد فضای مجاز در پنجره افزودن باز می‌شود. از دکمه های Move Up 
، Move Down 
و Delete 
در زیر جدول برای سازماندهی لیست در صورت نیاز استفاده کنید .
تا یک یا چند بعد فضایی را انتخاب کنید که قبلاً از لیست ابعاد فضای مجاز در پنجره افزودن باز می‌شود. از دکمه های Move Up ، Move Down و Delete در زیر جدول برای سازماندهی لیست در صورت نیاز استفاده کنید .فهرستی که در زیر انواع مطالعه مجاز است به طور پیش‌فرض شامل Stationary و Time وابسته است . روی دکمه افزودن ( ) کلیک کنید 
تا یک یا چند نوع مطالعه را انتخاب کنید که قبلاً از لیست انواع مطالعات مجاز در پنجره افزودن باز شده وجود ندارد. از دکمه های Move Up 
، Move Down 
و Delete 
در زیر جدول برای سازماندهی لیست در صورت نیاز استفاده کنید .
تا یک یا چند نوع مطالعه را انتخاب کنید که قبلاً از لیست انواع مطالعات مجاز در پنجره افزودن باز شده وجود ندارد. از دکمه های Move Up ، Move Down و Delete در زیر جدول برای سازماندهی لیست در صورت نیاز استفاده کنید .تنظیمات انتخاب
این بخش مانند همان بخش برای یک ویژگی عمومی کار می کند ، اما یک نکته اضافی وجود دارد که باید هنگام تعیین نوع لغو یک ویژگی کوپلینگ به خاطر داشت. نوع نادیده گرفتن مشخص شده در بخش تنظیمات انتخاب فقط برای تعیین رفتار نادیده گرفتن ویژگی کوپلینگ در رابطه با سایر ویژگی های جفت در شاخه Multiphysics استفاده می شود. یک ویژگی کوپلینگ همچنین می‌تواند ویژگی‌های فیزیکی رابط‌های فیزیکی را که با آنها جفت شده است، لغو کند. با این حال، روشی که در آن انجام می‌شود توسط یک نوع جایگزینی دیگر تعیین می‌شود که در گره Multiphysics Coupling مشخص می‌کنید .
دستگاه های مختصات
در این قسمت می توانید سیستم های بردار پایه و نوع فریم را برای کوپلینگ مولتی فیزیک مشخص کنید.
از لیست سیستم بردار پایه ورودی ، سیستم قاب (پیش‌فرض)، سیستم مختصات ورودی انتخاب شده ، سیستم مختصات مکانی ، سیستم مختصات مواد ، سیستم مختصات مش یا سیستم مختصات هندسه را انتخاب کنید .
از لیست سیستم بردار پایه ، سیستم قاب (پیش‌فرض)، سیستم مختصات ورودی انتخاب شده ، سیستم مختصات فضایی ، سیستم مختصات مواد ، سیستم مختصات مش ، یا سیستم مختصات هندسه را انتخاب کنید .
از لیست نوع قاب ، قابل انتخاب توسط کاربر ، فضایی یا متریال (پیش‌فرض) را انتخاب کنید.
اولویت ها
اگر این ویژگی multiphysics را فقط یک بار می توان اضافه کرد، کادر بررسی ویژگی Singleton را انتخاب کنید .
اگر این ویژگی چندفیزیکی باید شامل ورودی های مدل باشد، کادر بررسی Include model inputs را انتخاب کنید .
گزینه های رابط کاربری گرافیکی
از فهرست ویژگی Hide from context menus ، No (پیش فرض) را انتخاب کنید. بله ، اگر نمی خواهید این ویژگی multiphysics در منوهای زمینه ظاهر شود. فقط برای توسعه ; یا پیش نمایش فناوری غیرفعال است . دو گزینه آخر فقط برای استفاده در خانه هستند.
