 |
جریان از طریق زانویی لوله
معرفی
در زمینه مهندسی، لوله‌ها و اتصالات معمولاً موضوعی برای مدلسازی توربولانس نیستند. حجم وسیعی از داده‌ها و همبستگی‌های جدول‌بندی شده وجود دارد که می‌توانند در رویکردهای ساده‌سازی‌شده‌ای مانند موارد مورد استفاده در ماژول جریان لوله استفاده شوند. اما اکنون مطالعات بیشتر و دقیق تری مورد نیاز است، به عنوان مثال، برای تولید داده های همبستگی اضافی یا درک پدیده های ناشی از الگوی جریان ثانویه. یکی از این نمونه ها در Ref. 1 ، که جریان را در یک زانویی لوله 90 درجه مدل می کند تا قبل از شبیه سازی با ذرات، درک اولیه از فرآیندهای خوردگی و فرسایش را بدست آورد.
این مثال همان جریان لوله را شبیه سازی می کند که در Ref. 1 با استفاده از مدل آشفتگی k – ω . نتیجه با همبستگی های تجربی مقایسه می شود.
تعریف مدل
هندسه مدل در شکل 1 نشان داده شده است . این شامل یک زانویی لوله 90 درجه با قطر ثابت، D ، برابر با 35.5 میلی متر، و شعاع سیم پیچ، Rc ، برابر با 50 میلی متر است. طول لوله مستقیم ورودی و خروجی به ترتیب 70 میلی متر و 35 میلی متر است. فقط نیمی از لوله مدل سازی شده است زیرا صفحه xy یک صفحه تقارن است.
شکل 1: هندسه زانویی لوله.
شرایط جریان برای شرایطی است که در سیستم لوله کشی یک نیروگاه هسته ای یافت می شود. سیال کار آب در دمای T = 90 درجه سانتیگراد است و فشار خروجی مطلق 20 بار است. در این حالت ، چگالی ρ ، 965.35 کیلوگرم بر متر مکعب است و ویسکوزیته دینامیکی، μ ، 3.145 × 10-4 Pa·s است . آب به عنوان یک سیال تراکم ناپذیر تقریبی است.
جریان در ورودی یک جریان آشفته کاملا توسعه یافته با سرعت متوسط ورودی 5 متر بر ثانیه است.
ملاحظات مدلسازی
در Ref. 1 حباب جداسازی پس از خم شدن پیش بینی و تجزیه و تحلیل می شود. با این حال، مشخص است که مدل k – ε تمایل به عملکرد ضعیف برای جریان‌هایی که شامل گرادیان‌های فشار قوی، جدایی و انحنای خط جریان قوی هستند، دارد ( مرجع 2 ). بنابراین، مدل k – ω ، مدل تلاطم ترجیحی در مقایسه با مدل k – ε است .
مش تقریباً مطابق با Ref استفاده شده ساخته شده است. 1 .
نتایج و بحث
الگوی ساده حاصل در شکل 2 نشان داده شده است . بعد از خم یک ناحیه جداسازی وجود دارد که با نتایج در Ref. 1 . بیشتر در پایین دست، دو گرداب ضد چرخش ایجاد می‌شود که توسط نیروی مرکزگرا ایجاد می‌شود ( مرجع 3 ). توجه کنید که فقط یکی از گرداب ها در شکل 2 قابل مشاهده است زیرا دیگری در طرف دیگر صفحه تقارن قرار دارد.
شکل 2: خطوط مستقیم رنگ شده با بزرگی سرعت.
ارزیابی کمی از نتایج با مقایسه ضریب فشار قطری به اصطلاح، ck ، با یک همبستگی مهندسی، همانطور که در Ref انجام می‌شود، ارائه می‌شود. 1 . تعریف c k است
(1)
که در آن p o و p i فشارهایی هستند که در آن شعاع خارجی و داخلی خم به ترتیب صفحه تقارن را قطع می کنند. ضریب فشار قطری معمولاً در نیمی از زاویه خمش، در این مورد در 45 درجه اندازه گیری می شود . شکل 3 نمودار سطح فشار در یک صفحه در 45 درجه است . p o و p i به ترتیب مقادیر حداکثر و حداقل فشار در شکل 3 هستند که p o − p i ≈ 1.96 × 10 4 Pa را نشان می دهد.میانگین U 5 متر بر ثانیه است ، معادله 1 برابر با 1.62 است .
شکل 3: فشار در یک صفحه در 45 درجه .
همانطور که در Ref. 1 ، معادله 1 را می توان با همبستگی زیر بر اساس انحنای ملایم با Rc / D > 2 مقایسه کرد :
(2)
برای مدل لوله مورد مطالعه در اینجا، معادله 2 به 1.42 ارزیابی می شود. توافق با مقدار 1.62 محاسبه شده در بالا با توجه به اینکه خم ما نسبتاً تیز است با Rc / D برابر با 1.41 بسیار خوب است .
یک معیار مهندسی رایج تر، ضریب اصطکاک f است که به افت سر، h L ، از طریق مربوط می شود.
(3)
که در آن L طول قطعه لوله و g ثابت گرانش است. در مورد یک خم، L فاصله در امتداد خط مرکزی است. افت هد مربوط به افت فشار بر روی بخش لوله، Δ p ، از طریق است
(4)
بنابراین ضریب اصطکاک را می توان به صورت زیر محاسبه کرد:
(5)
معادله 5 را نمی توان در تمام طول مسیر از ابتدا تا انتهای خم ارزیابی کرد زیرا یک اثر خروج وجود دارد (برای جزئیات بیشتر به کد 4 مراجعه کنید). در عوض از ابتدای خم، 0 درجه ، تا نیمی از خم، که 45 درجه است، ارزیابی می شود . این به L = π Rc /4 می دهد و Δ p تقریباً 4 05 Pa ارزیابی می شود که منجر به ضریب اصطکاک می شود :
مرجع. شکل 4 همبستگی زیر را برای ضریب اصطکاک در یک لوله منحنی نشان می دهد
(6)
که در آن D c = 2 · Rc قطر سیم پیچ است . در این مورد، رابطه 6 f f = 7.26 × 10-3 را به دست می دهد . اختلاف 4 درصد به خوبی در محدوده دقت معادله 6 است که 15 درصد است.
منابع
1. GF Homicz، “شبیه سازی های دینامیکی سیالات محاسباتی جریان زانویی لوله،” گزارش SAND ، SAND2004-3467، آزمایشگاه ملی ساندیا، 2004.
2. F. Menter، “مدل های آشفتگی منطقه ای دو معادله k – ω برای جریان های آیرودینامیک،” مقاله AIAA شماره 93-2906، بیست و چهارمین کنفرانس دینامیک سیالات ، ژوئیه 1993.
3. MJ Pattison, “Secondary Flows,” Thermopedia ,DOI: 10.1615/AtoZ.s.secondary_flows, http://www.thermopedia.com/content/1113/?tid=104&sn=1420
4. RH Perry و DW Green, Perry’s Chemical Engineers’ Handbook , ویرایش هفتم, McGraw-Hill, 1997.
مسیر کتابخانه برنامه: CFD_Module/Verification_Examples/pipe_elbow
دستورالعمل های مدل سازی
از منوی File ، New را انتخاب کنید .
جدید
در پنجره جدید ، روی 
Model Wizard کلیک کنید .
Model Wizard کلیک کنید .مدل جادوگر
1 | در پنجره Model Wizard ، روی  3D کلیک کنید . |
2 | در درخت Select Physics ، Fluid Flow>Single-Phase Flow>Turbulent Flow>Turbulent Flow، k- ω (spf) را انتخاب کنید . |
3 | روی افزودن کلیک کنید . |
4 |  روی مطالعه کلیک کنید . |
5 | در درخت انتخاب مطالعه ، General Studies>Stationary را انتخاب کنید . |
6 |  روی Done کلیک کنید . |
تعاریف جهانی
پارامترهای 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Global Definitions روی Parameters 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای پارامترها ، بخش پارامترها را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
نام | اصطلاح | ارزش | شرح |
D | 35.5 [mm] | 0.0355 متر | قطر لوله |
لین | 70[mm] | 0.07 متر | طول ورودی |
لوت | 350[mm] | 0.35 متر | طول خروجی |
Rc | 50[mm] | 0.05 متر | شعاع سیم پیچ |
من میدهم | 965.35 [kg/m^3] | 965.35 کیلوگرم بر متر مکعب | تراکم |
خفه کردن | 3.145e-4[Pa*s] | 3.145E-4 Pa·s | ویسکوزیته دینامیکی |
آقای | 5[m/s] | 5 متر بر ثانیه | سرعت متوسط |
هندسه 1
صفحه کار 1 (wp1)
1 | در نوار ابزار هندسه ، روی صفحه  کار کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای صفحه کار ، قسمت تعریف هواپیما را پیدا کنید . |
3 | از لیست هواپیما ، yz-plane را انتخاب کنید . |
4 | در قسمت متن مختصات x ، Lin را تایپ کنید . |
5 |  روی Show Work Plane کلیک کنید . |
صفحه کار 1 (wp1)> دایره 1 (c1)
1 | در نوار ابزار Work Plane ، روی  Circle کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات دایره ، بخش اندازه و شکل را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Radius ، D/2 را تایپ کنید . |
صفحه کار 1 (wp1)> مربع 1 (sq1)
1 | در نوار ابزار Work Plane ، روی  مربع کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات مربع ، بخش Size را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Side length ، D را تایپ کنید . |
4 | قسمت Position را پیدا کنید . در قسمت نوشتار xw ، -D/2 را تایپ کنید . |
5 | در قسمت متن yw ، -D را تایپ کنید . |
صفحه کار 1 (wp1)> تفاوت 1 (dif1)
1 | در نوار ابزار Work Plane ، روی  Booleans and Partitions کلیک کنید و Difference را انتخاب کنید . |
2 |  روی دکمه Zoom Extents در نوار ابزار Graphics کلیک کنید . |
3 | فقط شی c1 را انتخاب کنید. |
4 | در پنجره تنظیمات برای تفاوت ، بخش تفاوت را پیدا کنید . |
5 | زیربخش اشیاء را برای تفریق پیدا کنید . برای انتخاب دکمه ضامن  فعال کردن انتخاب کلیک کنید . |
6 | فقط شیء sq1 را انتخاب کنید. |
صفحه کار 1 (wp1)
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Geometry 1 روی Work Plane 1 (wp1) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای صفحه کار ، روی ساخت انتخاب شده کلیک کنید .  |
چرخش 1 (rev1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی  Revolve کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Revolve ، بخش Revolution Angles را پیدا کنید . |
3 | روی دکمه Angles کلیک کنید . |
4 | در قسمت نوشتار زاویه پایان ، 90 را تایپ کنید . |
5 | فقط شیء wp1 را انتخاب کنید. |
6 | قسمت General را پیدا کنید . از فهرست مدیریت شی ورودی ، Keep را انتخاب کنید . |
7 | قسمت Revolution Axis را پیدا کنید . نقطه فرعی محور چرخش را پیدا کنید . در قسمت نوشتار xw ، Rc را تایپ کنید . |
8 | در قسمت متن yw ، Lin را تایپ کنید . |
9 |  روی Build Selected کلیک کنید . |
10 |  روی دکمه Zoom Extents در نوار ابزار Graphics کلیک کنید . |
اکسترود 1 (ext1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی  Extrude کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Extrude ، بخش Distances را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
فواصل (متر) |
لین |
4 | تیک Reverse direction را انتخاب کنید . |
صفحه کار 1 (wp1)
روی Work Plane 1 (wp1) کلیک راست کرده و Copy را انتخاب کنید .
صفحه کار 2 (wp2)
1 | در پنجره Model Builder ، روی Geometry 1 کلیک راست کرده و Paste Work Plane را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای صفحه کار ، قسمت تعریف هواپیما را پیدا کنید . |
3 | از لیست هواپیما ، xz-plane را انتخاب کنید . |
4 | در قسمت متن مختصات y ، Rc را تایپ کنید . |
5 | در پنجره Model Builder ، گره Work Plane 2 (wp2) را گسترش دهید . |
صفحه کار 2 (wp2)> دایره 1 (c1)
1 | در پنجره Model Builder ، Component 1 (comp1)>Geometry 1>Work Plane 2 (wp2)>Plane Geometry node را گسترش دهید ، سپس روی Circle 1 (c1) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای دایره ، قسمت موقعیت را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن xw ، Lin+Rc را تایپ کنید . |
صفحه کار 2 (wp2)> مربع 1 (sq1)
1 | در پنجره Model Builder ، روی مربع 1 (sq1) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات مربع ، قسمت موقعیت را پیدا کنید . |
3 | در قسمت نوشتار xw ، -D/2+Lin+Rc را تایپ کنید . |
اکسترود 2 (ext2)
1 | در پنجره Model Builder ، روی Geometry 1 کلیک راست کرده و Extrude را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Extrude ، بخش Distances را پیدا کنید . |
3 | تیک Reverse direction را انتخاب کنید . |
4 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
فواصل (متر) |
لوت |
5 | در نوار ابزار Geometry ، روی  ساختن همه کلیک کنید . |
Mesh Control Faces 1 (mcf1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی  Virtual Operations کلیک کنید و Mesh Control Faces را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای چهره‌های کنترل مش ، بخش ورودی را پیدا کنید . |
3 |  روی Paste Selection کلیک کنید . |
4 | در کادر محاوره ای Paste Selection ، 5 11 را در قسمت متن انتخاب تایپ کنید . |
5 | روی OK کلیک کنید . |
6 | در نوار ابزار Geometry ، روی  ساختن همه کلیک کنید . |
7 | در پنجره Model Builder ، گره Geometry 1 را جمع کنید . |
مواد
اب
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Materials راست کلیک کرده و Blank Material را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Material ، قسمت Material Contents را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
ویژگی | متغیر | ارزش | واحد | گروه اموال |
تراکم | rho | من میدهم | کیلوگرم بر متر مکعب | پایه ای |
ویسکوزیته دینامیکی | که در | خفه کردن | پس | پایه ای |
4 | در قسمت نوشتار برچسب ، آب را تایپ کنید . |
جریان آشفته، K- ω (SPF)
ورودی 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Turbulent Flow کلیک راست کنید ، k- ω (spf) و Inlet را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرز 1 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای ورودی ، بخش Boundary Condition را پیدا کنید . |
4 | از لیست، جریان کاملاً توسعه یافته را انتخاب کنید . |
5 | قسمت Fully Developed Flow را پیدا کنید . در قسمت متن U av ، Uavg را تایپ کنید . |
خروجی 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Outlet را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای خروجی ، بخش Boundary Condition را پیدا کنید . |
3 | از لیست، جریان کاملاً توسعه یافته را انتخاب کنید . |
4 | فقط مرز 5 را انتخاب کنید. |
تقارن 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Symmetry را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرز 3 را انتخاب کنید. |
مش 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Mesh 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات مش ، قسمت Physics-Controlled Mesh را پیدا کنید . |
3 | از فهرست اندازه عنصر ، Extra fine را انتخاب کنید . |
اندازه
1 | روی Component 1 (comp1)>Mesh 1 کلیک راست کرده و Edit Physics-Induced Sequence را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای اندازه ، کلیک کنید تا بخش پارامترهای اندازه عنصر گسترش یابد . |
3 | در قسمت متن حداکثر اندازه عنصر ، D/20 را تایپ کنید . |
4 | در قسمت متنی Minimum size element ، 8.03E-5 را تایپ کنید . |
سایز 1
در پنجره Model Builder ، روی Size 1 کلیک راست کرده و Disable را انتخاب کنید .
چهار وجهی رایگان 1
در پنجره Model Builder ، روی Free Tetrahedral 1 کلیک راست کرده و Disable را انتخاب کنید .
اصلاح گوشه 1
در پنجره Model Builder ، روی Corner Refinement 1 کلیک راست کرده و Disable را انتخاب کنید .
لایه های مرزی 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی Boundary Layers 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای لایه های مرزی ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید . |
4 | فقط مرز 1 را انتخاب کنید. |
ویژگی های لایه مرزی 1
1 | در پنجره Model Builder ، گره Boundary Layers 1 را گسترش دهید ، سپس روی Boundary Layer Properties 1 کلیک کنید . |
2 | فقط لبه های 1 و 4 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره Model Builder ، روی Boundary Layer Properties 1 کلیک کنید . |
4 | در پنجره تنظیمات برای ویژگی های لایه مرزی ، قسمت لایه ها را پیدا کنید . |
5 | در قسمت متنی Number of layers عدد 6 را تایپ کنید . |
6 | در قسمت متنی ضریب تنظیم ضخامت ، 2 را تایپ کنید . |
جارو 1
1 | در نوار ابزار Mesh ، روی  Swept کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Swept ، روی قسمت Control Entities کلیک کنید . |
3 | کادر تیک Smooth seranserî نهادهای کنترل حذف شده را پاک کنید . |
توزیع 1
1 | روی Swept 1 کلیک راست کرده و Distribution را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای توزیع ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید . |
3 |  روی Clear Selection کلیک کنید . |
4 | فقط دامنه 1 را انتخاب کنید. |
5 | بخش توزیع را پیدا کنید . در قسمت متنی Number of Elements عدد 40 را تایپ کنید . |
توزیع 2
1 | در پنجره Model Builder ، روی Swept 1 کلیک راست کرده و Distribution را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای توزیع ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید . |
3 |  روی Clear Selection کلیک کنید . |
4 | فقط دامنه 2 را انتخاب کنید. |
5 | بخش توزیع را پیدا کنید . در قسمت متنی Number of Elements عدد 50 را تایپ کنید . |
توزیع 3
1 | روی Swept 1 کلیک راست کرده و Distribution را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای توزیع ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید . |
3 |  روی Clear Selection کلیک کنید . |
4 | فقط دامنه 3 را انتخاب کنید. |
5 | بخش توزیع را پیدا کنید . از لیست نوع توزیع ، از پیش تعریف شده را انتخاب کنید . |
6 | در قسمت متنی Number of Elements عدد 70 را تایپ کنید . |
7 | در قسمت متن نسبت عنصر ، 10 را تایپ کنید . |
8 | از لیست نرخ رشد ، نمایی را انتخاب کنید . |
مثلثی رایگان 1
1 | در نوار ابزار Mesh ، روی  Boundary کلیک کنید و Free Triangular را انتخاب کنید . |
2 | بکشید و زیر Free Tetrahedral 1 رها کنید . |
3 | فقط مرز 1 را انتخاب کنید. |
4 | در پنجره تنظیمات برای Free Triangular ، روی  Build All کلیک کنید . |
مطالعه 1
در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی محاسبه کلیک کنید .
روی محاسبه کلیک کنید .نتایج
هنگام کار با مدل های سه بعدی بزرگ، به روز رسانی خودکار نمودارها را غیرفعال کنید.
1 | در پنجره Model Builder ، روی Results کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای نتایج ، قسمت به روز رسانی نتایج را پیدا کنید . |
3 | کادر بررسی Only plot when requested را انتخاب کنید . |
بررسی کنید که وضوح دیوار کافی است.
وضوح دیوار (spf)
1 | در پنجره Model Builder ، در بخش Results روی Wall Resolution (spf) کلیک کنید . |
2 | در نوار ابزار Wall Resolution (spf) ، روی  Plot کلیک کنید . |
بالابر دیوار در همه جا بسیار کمتر از 100 واحد چسبناک است و بنابراین می توان جریان را به خوبی در دیوارها حل کرد.
به بازتولید شکل 2 ادامه دهید .
سطح
1 | در پنجره Model Builder ، گره Results>Pressure (spf) را گسترش دهید . |
2 | روی Surface کلیک راست کرده و Disable را انتخاب کنید . |
ساده 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی Pressure (spf) کلیک راست کرده و Streamline را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Streamline ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از فهرست مجموعه داده ، مطالعه 1/راه حل 1 (sol1) را انتخاب کنید . |
4 | بخش Streamline Positioning را پیدا کنید . از لیست موقعیت یابی ، روی مرزهای انتخاب شده را انتخاب کنید . |
5 | قسمت Selection را پیدا کنید .  روی Paste Selection کلیک کنید . |
6 | در کادر محاوره ای Paste Selection ، در قسمت انتخاب متن، عدد 1 را تایپ کنید . |
7 | روی OK کلیک کنید . |
8 | در پنجره تنظیمات برای Streamline ، بخش Coloring and Style را پیدا کنید . |
9 | زیربخش Line style را پیدا کنید . از لیست نوع ، لوله را انتخاب کنید . |
10 | چک باکس Radius scale factor را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، 0.001 را تایپ کنید . |
بیان رنگ 1
1 | روی Streamline 1 کلیک راست کرده و Color Expression را انتخاب کنید . |
2 | در نوار ابزار فشار (spf) ، روی  Plot کلیک کنید . |
خطوط سرعت
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Results روی Pressure (spf) کلیک راست کرده و Rename را انتخاب کنید . |
2 | در کادر محاوره‌ای Rename 3D Plot Group ، Velocity Streamlines را در قسمت متن برچسب جدید تایپ کنید . |
3 | روی OK کلیک کنید . |
مراحل زیر را برای بازتولید شکل 3 اجرا کنید .
برش هواپیما 1
1 | در نوار ابزار نتایج ، بر روی  Cut Plane کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Cut Plane ، قسمت Plane Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست نوع هواپیما ، General را انتخاب کنید . |
4 | از لیست روش ورود هواپیما ، نقطه و بردار عادی را انتخاب کنید . |
5 | زیربخش Point را پیدا کنید . در قسمت متن x ، Lin را تایپ کنید . |
6 | زیربخش Normal vector را پیدا کنید . در قسمت متن x ، 1 را تایپ کنید . |
7 | در قسمت متن z ، 0 را تایپ کنید . |
برش هواپیما 2
1 | بر روی Cut Plane 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Cut Plane ، قسمت Plane Data را پیدا کنید . |
3 | زیربخش Point را پیدا کنید . در قسمت متن x ، Lin+Rc را تایپ کنید . |
4 | زیربخش Normal vector را پیدا کنید . در قسمت متن y ، 1 را تایپ کنید . |
متوسط 1
1 | در نوار ابزار Results ، روی  More Datasets کلیک کنید و Evaluation>Average را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای میانگین ، بخش داده را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Cut Plane 1 را انتخاب کنید . |
متوسط 2
1 | در نوار ابزار Results ، روی  More Datasets کلیک کنید و Evaluation>Average را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای میانگین ، بخش داده را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Cut Plane 2 را انتخاب کنید . |
به 1 بپیوندید
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی  More Datasets کلیک کنید و Join را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Join ، بخش Data 1 را پیدا کنید . |
3 | از لیست داده ها ، میانگین 1 را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Data 2 را پیدا کنید . از لیست داده ها ، میانگین 2 را انتخاب کنید . |
گروه ارزشیابی 1
در نوار ابزار نتایج ، روی Evaluation Group کلیک کنید .
Evaluation Group کلیک کنید .افت فشار
1 | روی Evaluation Group 1 کلیک راست کرده و Global Evaluation را انتخاب کنید . |
مراحل زیر افت فشار Δ p را در رابطه 4 نشان می دهد .
2 | در پنجره تنظیمات برای ارزیابی جهانی ، افت فشار را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Data را پیدا کنید . از لیست Dataset ، Join 1 را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Expressions را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | واحد | شرح |
پ | 1 | افت فشار |
5 | در نوار ابزار Evaluation Group 1 ، روی  Evaluate کلیک کنید . |
افت فشار اکنون با کم کردن فشار متوسط ارزیابی شده در صفحه برش درست قبل از خم، از میانگین فشار ارزیابی شده در صفحه برش در وسط خم محاسبه می شود.
ضریب اصطکاک محاسبه شده
1 | در پنجره Model Builder ، روی Evaluation Group 1 کلیک راست کرده و Global Evaluation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای ارزیابی جهانی ، ضریب اصطکاک محاسبه شده را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Data را پیدا کنید . از لیست Dataset ، Join 1 را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Expressions را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | واحد | شرح |
(D/(0.25*pi*Rc))*(p)/(2*rhof*Uavg^2) | 1 | ضریب اصطکاک |
همبستگی برای ضریب اصطکاک
1 | روی Evaluation Group 1 کلیک راست کرده و Global Evaluation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای ارزیابی جهانی ، همبستگی را برای ضریب اصطکاک در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Data را پیدا کنید . از فهرست مجموعه داده ، مطالعه 1/راه حل 1 (sol1) را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Expressions را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | واحد | شرح |
(0.079/(rhof*Uavg*D/muf)^0.25)+(0.0073/sqrt(2*Rc/D)) | 1 | همبستگی برای ضریب اصطکاک |
5 | در نوار ابزار Evaluation Group 1 ، روی  Evaluate کلیک کنید . |
گروه طرح دو بعدی 4
1 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی  Add Plot Group کلیک کنید و 2D Plot Group را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره Settings for 2D Plot Group ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Cut Plane 2 را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Color Legend را پیدا کنید . چک باکس نمایش مقادیر حداکثر و حداقل را انتخاب کنید . |
سطح 1
1 | روی 2D Plot Group 4 کلیک راست کرده و Surface را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Expression را پیدا کنید . |
3 | در قسمت Expression text، p را تایپ کنید . |
4 | در نوار ابزار 2D Plot Group 4 ، روی  Plot کلیک کنید . |
توزیع فشار صفحه برش
1 | در پنجره Model Builder ، روی 2D Plot Group 4 کلیک راست کرده و Rename را انتخاب کنید . |
2 | در کادر محاوره‌ای Rename 2D Plot Group ، Cut Plane Pressure Distribution را در قسمت متن برچسب جدید تایپ کنید . |
3 | روی OK کلیک کنید . |
