ثابت

ثابت

ثابت
مرحله مطالعه و مطالعه Stationary ( ) زمانی استفاده می شود که متغیرهای میدان در طول زمان تغییر نمی کنند، مانند مسائل ثابت.
در الکترومغناطیسی، برای محاسبه میدان های الکتریکی ساکن یا مغناطیسی و همچنین جریان های مستقیم استفاده می شود. در انتقال حرارت، برای محاسبه میدان دما در تعادل حرارتی استفاده می شود. در مکانیک جامدات، برای محاسبه تغییر شکل‌ها، تنش‌ها و کرنش‌ها در تعادل استاتیکی استفاده می‌شود. در جریان سیال، برای محاسبه میدان های جریان ثابت و فشار استفاده می شود. در حمل و نقل گونه های شیمیایی، از آن برای محاسبه ترکیب شیمیایی حالت پایدار در جریان های ثابت استفاده می شود. در واکنش های شیمیایی، برای محاسبه ترکیب شیمیایی در حالت تعادل یک سیستم واکنش دهنده استفاده می شود.
همچنین می توان چندین راه حل را محاسبه کرد، مانند تعدادی از موارد بارگذاری یا ردیابی پاسخ غیرخطی به یک بار که به آرامی متغیر است.
یک گره مرحله مطالعه ثابت مربوط به حل ثابت (پیش فرض) یا یک حل کننده پارامتری است.
همچنین گزینه ای برای اجرای یک مطالعه ثابت با یک جارو کمکی، با یا بدون پارامتر ادامه وجود دارد. هنگامی که یک پارامتر ادامه انتخاب می شود، الگوریتم ادامه اجرا می شود، که فرض می کند راه حل مورد نظر در این پارامترها پیوسته است. اگر هیچ پارامتر ادامه ای داده نشود، یک جابجایی ساده انجام می شود که در آن راه حلی برای هر مقدار از پارامترها جستجو می شود. در هر دو مورد، یک گره حل ثابت به اضافه یک ویژگی پارامتریک استفاده می شود. حل کننده پارامتریک الگوریتمی است که زمانی اجرا می شود که یک گره ویژگی پارامتریک تحت یک گره حل کننده ثابت فعال باشد . به طور مشابه، زمانی که حل‌کننده تطبیق مش الگوریتمی است که اجرا می‌شود، یک اصلاح مش تطبیقیزیرگره تحت یک گره Stationary Solver اضافه می شود .
هنگامی که توابع هدف حداقل مربعات فعال در مدل وجود دارد، می توان یک جابجایی کمکی با پارامترهای حداقل مربعات تعریف شده در صورت وجود اجرا کرد. برای استفاده از این امکان، از لیست روش لیست پارامترها، از بین حداقل مربعات هدف را انتخاب کنید . در غیر این صورت، روش فهرست پارامتر روی دستی تنظیم می شود . اگر اهداف حداقل مربعات در مدل وجود نداشته باشد، این گزینه پنهان می شود.
 
تنظیمات مطالعه ، انتخاب فیزیک و متغیرها ، مقادیر متغیرهای وابسته ، انتخاب مش ، برآوردهای انطباق و خطا ، و انتخاب موجودیت هندسی برای انطباق در تنظیمات مرحله مطالعه رایج توضیح داده شده است . همچنین اطلاعات دقیقی در بخش Physics and Variables Selection و Values ​​of Dependent Variables وجود دارد . توجه داشته باشید که اگر کادر بررسی Include geometric nonlinearity یا لیست روش لیست پارامترها وجود نداشته باشد، قسمت Study Settings خالی است .
نتایج در حین حل
 
این بخش خالی است و زمانی که نتایج در حین حل استفاده نمی شود یا قابل استفاده نیست، در دسترس نیست. برای مثال، زمانی که یک Sweep یا Optimization خارجی فعال است (و زمانی که از Auxiliary Sweep یا Load Cases استفاده نمی شود) و هنگامی که پالایش مش تطبیقی ​​را در مرحله مطالعه Stationary فعال کرده اید، خالی است.
کادر Plot را انتخاب کنید تا امکان ترسیم نتایج در حین حل فراهم شود. سپس از گروه Plot چه چیزی را ترسیم کنید و در لیست‌ها Update at را انتخاب کنید . نرم افزار مجموعه داده گروه نمودار انتخابی را به محض در دسترس قرار گرفتن نتایج ترسیم می کند. زمان‌های ذخیره شده در خروجی (پیش‌فرض) یا زمان مراحل برداشته‌شده توسط حل‌کننده را از فهرست به‌روزرسانی در انتخاب کنید .
از فهرست Probes برای انتخاب هر پروب برای ارزیابی استفاده کنید . پیش‌فرض All است که همه پروب‌ها را برای ترسیم و جدول‌بندی داده‌های پروب انتخاب می‌کند. برای باز کردن فهرستی با تمام کاوشگرهای موجود دستی را انتخاب کنید . از دکمه های Move Up ( )، Move Down  ( )، Delete ( ) و Add ( ) استفاده کنید تا لیست حاوی پروب هایی باشد که می خواهید نتایج را در حین حل مشاهده کنید. هیچکدام را انتخاب کنید تا هیچ کاوشگری ارزیابی نشود.
نرم افزار مجموعه داده گروه نمودار انتخابی را رسم می کند و به محض اینکه نتایج در دسترس قرار می گیرد، کاوش می کند. مراحل ذخیره شده در خروجی (پیش‌فرض) یا گام‌های برداشته شده توسط حل‌کننده را از فهرست Update at انتخاب کنید .
برنامه های افزودنی مطالعه
این بخش شامل برخی از برنامه‌های افزودنی اختیاری مطالعه است، مانند جابجایی کمکی (از جمله ادامه)، مش‌بندی مجدد خودکار و موارد بارگذاری.
Remeshing خودکار
اگر کادر بررسی جابجایی کمکی انتخاب شده است و می‌خواهید زمانی که کیفیت مش در یک مطالعه ثابت ضعیف می‌شود، حل‌کننده به‌طور خودکار دوباره مش کردن را انتخاب کنید . هندسه مورد استفاده برای مش مجدد خودکار را از لیست Remesh in geometry انتخاب کنید . با فعال بودن Remeshing خودکار، حل کننده یک زیرگره Automatic Remeshing را در زیر گره Parametric در زیر گره Stationary Solver اضافه می کند . در آن زیرگره، عبارت کیفیت مش را مشخص می‌کنید که تعیین می‌کند چه زمانی باید Remesh شود.
موارد بارگذاری
برای تعریف موارد بار به عنوان ترکیبی از گروه‌های بار تعریف‌شده، ضرب شده با وزن‌های اختیاری (ضریب بار) و گروه‌های محدودیت، کادر تعیین موارد بار را انتخاب کنید . هنگامی که این چک باکس انتخاب می شود و یک گره ویژگی Parametric نیز استفاده می شود، موارد بار نیز در قسمت Load Cases برای گره Parametric نمایش داده می شوند .
موارد بار برای حل کارآمد برای تعدادی از موارد با بارها (و محدودیت‌های) متفاوت در یک مدل بدون نیاز به مونتاژ مجدد ماتریس سختی مفید هستند. از دکمه های Move Up  ( )، Move Down ( )، Delete ( ) و Add ( ) استفاده کنید تا لیست حاوی موارد بارگذاری باشد که می خواهید آنها را حل کنید. برای هر بار، در ستون مربوط به گروه‌های بار و گروه‌های محدودیتی که می‌خواهید در حالت بار قرار دهید، کلیک کنید. به طور پیش فرض، هیچ گروه بار و گروه محدودیت گنجانده نشده است ( ). گروه‌های بارگذاری و گروه‌های محدودیتی که گنجانده شده‌اند، با علامت تیک ظاهر می‌شوند (). به صورت اختیاری، وزن‌های پیش‌فرض برای گروه‌های بار را از 1.0 به مقدار دیگری در ستون Weight مربوطه تغییر دهید (که در سمت راست گروه بار است که روی آن عمل می‌کند). به عنوان مثال، وزن 1.5، 50% اضافی به بزرگی بارهای گروه بار اضافه می کند. وزن 1- جهت بارها را معکوس می کند.
 
گروه بار و گروه محدودیت
درباره حل پارامتریک
استفاده از Load Cases
توزیع حل پارامتریک
اگر در حال اجرای یک جاروی پارامتریک هستید و می خواهید آن را با ارسال یک مقدار پارامتر به هر گره محاسباتی توزیع کنید، تیک گزینه Distribute parametric solver را انتخاب کنید. این مستلزم آن است که مطالعه شما شامل یک جاروی پارامتریک باشد. برای فعال کردن این گزینه، روی دکمه Show More Options ( ) کلیک کنید و Batch and Cluster را در کادر محاوره ای Show More Options انتخاب کنید .