تنظیمات کامپوننت

تنظیمات کامپوننت

تنظیمات کامپوننت
می‌توانید نام‌ها و توضیحات پیش‌فرض عناصر تانسور را با زیرگره تنظیمات مؤلفه ( ) لغو کنید. این گره یک زیرگره معتبر از ورودی های کاربر و اعلان های متغیر است و به سادگی رفتار پیش فرض گره والد را تغییر می دهد.
 
استفاده از این گره فقط برای تانسورهای غیرمقیاسی مانند بردارها یا ماتریس ها منطقی است.
برای افزودن تنظیمات کامپوننت :
1
یک رابط فیزیک یا رابط چندفیزیکی اضافه کنید .
2
یک ورودی کاربر را به یک گره ویژگی (به عنوان مثال یک ویژگی عمومی ) یا یک اعلان متغیر (به عنوان مثال، یک اعلان متغیر وابسته ) اضافه کنید .
3
روی گره کلیک راست کنید (در این مثال، Generic Feature یا Dependent Variable Declaration ) و آن را از منوی زمینه انتخاب کنید.
پنجره تنظیمات دارای بخش های زیر است:
تنظیمات کامپوننت
لیست Create component names شامل چندین گزینه برای ایجاد نام و توضیحات بر اساس قوانین مختلف است. گزینه اول، افزودن مختصات به نام ، رفتار پیش‌فرض برای تانسورهای فضایی است که نام تانسور را با نام مختصات هر جزء تانسور به هم پیوند می‌دهند:
آکسی
گزینه Appending Indices to the name ، نام تانسور را با شاخص تانسور الحاق کنید:
A12
این پیش فرض برای تانسورهای غیرمکانی است. اگر نامگذاری خاصی برای مؤلفه i :th دارید ، از گزینه Specifying a template استفاده کنید . به عنوان مثال، فرض کنید که می خواهید نام اجزای زیر را داشته باشید:
x_vel، y_vel ، z_vel
سپس قالب زیر را وارد می کنید:
str.append(coord.i,_vel)
برای دریافت توضیحات
سرعت x، سرعت y، سرعت z
نوع
#coord.i#-سرعت
گزینه دیگر برای متغیرهای با ارزش برداری، تعیین هر جزء به طور جداگانه است . برای به دست آوردن نام ها و توضیحات مشابه با مثال قبلی، جدول زیر را در زیر لیست Create component names by پر کنید :
 
نام اجزاء
توضیحات اجزاء
str.append(coord.1,_vel)
#coord.1#-سرعت
str.append(coord.2,_vel)
#coord.2#-سرعت
str.append(coord.3,_vel)
#coord.3#-سرعت
برای کنترل نمادهای LaTeX در کنار ورودی آرایه که در آن هر جزء نماد خاص خود را دارد، کادر علامت سفارشی را انتخاب کنید . نماد را با استفاده از نحو LaTeX در قسمت نماد Component وارد کنید . نمادها فقط توسط ورودی‌های کاربر استفاده می‌شوند، بنابراین این تنظیم فقط زمانی قابل اعمال است که ورودی کاربر با رتبه 1 (آرایه) داشته باشید و آن را در طرح‌بندی قرار دهید که هر جزء دارای یک فیلد متنی جداگانه باشد (نه جدول).
آخرین گزینه برای متغیرهای با ارزش برداری، User input specify names است . سپس کاربر نام هایی را که در گره های ورودی کاربر مشخص می کنید مشخص می کند .
تنظیمات محدوده
محدوده (فضای نام) را برای استفاده برای نام های اصلاح شده در لیست Scope انتخاب کنید . گزینه‌ها مانند متغیر (پیش‌فرض)، Root scope ، Parent scope ، Model component scope ، Physics Scope ، Feature Scope و Device Scope هستند . محدوده انتخاب شده برای متغیر ایجاد شده در Model Builder استفاده می شود.
 
وارد کردن نام ها و استفاده از نام ها و توضیحات سفارشی شده
تنظیمات منوی طرح
 
این بخش فقط در صورتی ظاهر می شود که ماتریس (3×3) را از لیست Dimension در پنجره تنظیمات گره ورودی کاربر والد انتخاب کرده باشید .
از لیست اجزای ماتریس گروه . سطح گروه نمودار اضافی (پیش‌فرض) را انتخاب کنید ، یا سطح ردیف اضافی یا سطح ستون اضافی را انتخاب کنید تا به ترتیب با افزودن یک سطح گروه نمودار اضافی برای سطرها یا ستون‌ها، گروه بندی سطر یا ستون را به ماتریس‌ها در منوی نمودار اضافه کنید. سپس یک الگو برای توضیحات در قسمت توضیحات گروه Plot اضافه کنید . در توضیحات پیش‌فرض، مولفه‌های Description#coord.i# ، #coord.i# مؤلفه i :ام ماتریس را نشان می‌دهند .