بسیاری از گره‌هایی که می‌توانند تحت گره تعاریف جهانی یا گره تعریف‌ها در سطح مؤلفه اضافه شوند، تنظیمات مشابهی دارند یا از تنظیماتی استفاده می‌کنند که عموماً در سرتاسر COMSOL Multiphysics یافت می‌شوند.
دکمه های رایج در تنظیمات ویندوز
دکمه‌های زیر در بسیاری از پنجره‌های تنظیمات موجود هستند و عمدتاً توضیحی هستند. اینها به صراحت برای هر گره توصیف یا توضیح داده نمی شوند.
 |
|
|
•
|
به طور کلی، از دکمه های Move Up (
 )، Move Down (  ) و Delete (  ) و فیلدهای زیر جداول برای ویرایش محتویات جدول استفاده کنید. یا روی یک سلول جدول کلیک راست کرده و Move Up ، Move Down یا Delete را انتخاب کنید . |
|
•
|
دکمه افزودن (
 ) در زیر لیستی از انتخاب های نامگذاری شده، کادر محاوره ای افزودن را باز می کند که شامل تمام انتخاب های موجود برای همان سطح موجودیت هندسی است. |
|
•
|
برای ذخیره محتویات یک جدول، روی دکمه ذخیره در فایل (
 ) کلیک کنید و نام فایل را در کادر محاوره ای ذخیره در فایل وارد کنید، از جمله پسوند txt . برای ذخیره فایل متنی کلیک کنید. اطلاعات به همان ترتیبی که روی صفحه نمایش داده می شود در ستون های جدا شده با فاصله ذخیره می شود. |
|
•
|
از دکمه Load from File (
 ) و Load from File کادر محاوره ای برای وارد کردن داده ها در فایل های متنی که مثلاً توسط یک برنامه صفحه گسترده تولید می شوند، استفاده کنید. داده‌ها باید با فاصله‌ها یا برگه‌ها از هم جدا شوند (یا اگر مجوز شامل LiveLink™ for Excel ® باشد، در صفحه‌گسترده Workbook Microsoft Excel باشد). |
 |
در سلول‌های جدول قابل ویرایش (برای مثال در پنجره‌های تنظیمات پارامترها و متغیرها )، می‌توانید با موس سه بار کلیک کنید تا همه محتوا را انتخاب کنید.
|
نام
برای ویژگی‌های انبوه ، عوامل مشارکت ، ماتریس و سایر گره‌های کاربردی ماتریس، انتخاب‌ها و سیستم‌های مختصات ، باید نامی را مشخص کنید که در مؤلفه مدل که ویژگی در آن اضافه می‌شود، منحصربه‌فرد باشد. شما می توانید از این نام در عبارات استفاده کنید و همچنین تگ گره است . همیشه هنگام ایجاد گره، یک نام پیش فرض منحصر به فرد ایجاد می شود. برای اطلاعات بیشتر به تنظیمات و ویژگی‌های ویندوز برای گره‌های ویژگی و نمایش نام‌ها، برچسب‌ها و انواع گره‌ها در Model Builder مراجعه کنید.
برای سیستم های مختصات ، فضای نامی برای متغیرهای ایجاد شده توسط سیستم مختصات فراهم می کند. نام پیش فرض sys1 است . به عنوان مثال، تعیین کننده ماتریس تبدیل سیستم مختصات معمولاً در معادلات و پس پردازش به عنوان sys1.detT قابل دسترسی است . برای لیست کامل متغیرهای موجود، زیرگره Equation View را ببینید .
 |
برای نمایش گره Equation View در زیر تمام گره های ایجاد متغیر، روی دکمه Show More Options (
 ) کلیک کنید و Equation View را در کادر محاوره ای Show More Options انتخاب کنید. مشاهده معادله را نیز ببینید . |
نام تابع
برای همه توابع باید نام تابعی را مشخص کنید که در سطح جهانی یا در جزء مدلی که ویژگی در آن اضافه شده است منحصر به فرد باشد. می توانید از این نام تابع یا نام اپراتور در عبارات استفاده کنید و همچنین برچسب گره است . زمانی که گره ایجاد می شود، یک نام تابع پیش فرض منحصر به فرد یا نام اپراتور همیشه تولید می شود. توابع را ببینید .
نام متغیر
برای همه کاوشگرها باید نام متغیری را مشخص کنید که در مؤلفه مدلی که ویژگی در آن اضافه شده است، منحصر به فرد باشد. شما می توانید از این نام متغیر در عبارات استفاده کنید و همچنین برچسب گره است . همیشه هنگام ایجاد گره، یک نام متغیر پیش فرض منحصر به فرد ایجاد می شود. پروب ها را ببینید .
نام اپراتور
برای همه اتصال‌های غیرمحلی ، باید یک نام اپراتور را مشخص کنید که در جزء مدلی که ویژگی در آن اضافه شده است، منحصر به فرد باشد. شما می توانید از این نام اپراتور در عبارات استفاده کنید و همچنین تگ گره است . همیشه هنگام ایجاد گره، یک نام اپراتور پیش فرض منحصر به فرد ایجاد می شود. کوپلینگ های غیر محلی و اپراتورهای کوپلینگ را ببینید .
نام جفت
برای همه جفت ها باید یک نام جفت را مشخص کنید که در مؤلفه مدلی که ویژگی در آن اضافه شده است منحصر به فرد باشد. می توانید از این نام جفت در عبارات استفاده کنید و همچنین برچسب گره است . همیشه هنگام ایجاد گره، یک نام جفت پیش فرض منحصر به فرد ایجاد می شود. جفت‌های هویت و تماس را ببینید .
 |
برای نمایش گره Equation View در زیر تمام گره های ایجاد متغیر، روی دکمه Show More Options (
 ) کلیک کنید و Equation View را در کادر محاوره ای Show More Options انتخاب کنید. مشاهده معادله را نیز ببینید . |
 |
|
