پیامد معادلات ماکسول این است که تغییرات در زمان جریان ها و بارها با تغییرات میدان های الکترومغناطیسی هماهنگ نیست. تغییرات میدان ها همیشه نسبت به تغییرات منابع با تاخیر انجام می شود که منعکس کننده سرعت محدود انتشار امواج الکترومغناطیسی است. با این فرض که می توان این اثر را نادیده گرفت، می توان میدان های الکترومغناطیسی را با در نظر گرفتن جریان های ساکن در هر لحظه به دست آورد. این تقریب شبه استاتیکی نامیده می شود . تقریب به شرطی معتبر است که تغییرات زمان کوچک باشد و هندسه های مورد مطالعه به طور قابل توجهی کوچکتر از طول موج باشند ( مراجعه 5 ).
تقریب شبه استاتیکی نشان می دهد که معادله پیوستگی را می توان به صورت ∇ ⋅ J = 0 نوشت و مشتق زمانی جابجایی الکتریکی ∂ D / ∂ t را می توان در قانون ماکسول آمپر نادیده گرفت.
همچنین اثرات حرکت هندسه ها وجود دارد. هندسه ای را در نظر بگیرید که با سرعت v نسبت به سیستم مرجع حرکت می کند. سپس نیروی بر واحد بار، F / q ، با معادله نیروی لورنتس به دست می‌آید :
این بدان معنی است که برای ناظری که با هندسه سفر می کند، نیروی وارد بر یک ذره باردار را می توان به عنوان ناشی از یک میدان الکتریکی E ‘ = E + v × B تفسیر کرد . در یک محیط رسانا، ناظر بر این اساس چگالی جریان را می بیند
که در آن J e چگالی جریان تولید شده خارجی است.
قانون ماکسول آمپر برای سیستم های شبه استاتیکی در نتیجه به
در حالی که قانون فارادی بدون تغییر باقی می ماند.
