تعاریف

تعاریف

تعاریف
همانطور که شاخه Global Definitions ( ) پارامترها، متغیرها و توابع تعریف شده توسط کاربر را جمع آوری می کند که در همه سطوح در Model Builder قابل دسترسی هستند، شاخه Definitions ( ) در زیر هر مؤلفه تعاریف متغیرها، توابع و سایر اشیاء را جمع آوری می کند که محدوده هندسی آنها وجود دارد. به یک جزء محدود می شود.
تعاریف زیر شاخه Component هستند زیرا چندین مؤلفه مدل را می توان به طور جداگانه در یک فایل چندفیزیکی تعریف کرد، به عنوان مثال، هنگام درمان بخش های خاصی از کل مدل به صورت دو بعدی و سایر بخش ها به صورت سه بعدی. بنابراین، تعاریفی که به نوعی به حوزه‌های یک هندسه، بعد هندسه یا نام مختصات آن اشاره می‌کنند، باید در شاخه‌های مختلف مؤلفه از هم جدا باشند.
نمونه‌ای از نوع اشیایی که می‌توانید در شاخه تعاریف اضافه کنید، یک گره انتخاب ( ) است که انتخاب موجودیت‌های هندسی (مثلاً مرزها) را که به یک منطقه یا بخشی از هندسه کلی مربوط می‌شوند را برای استفاده مجدد در عملیات‌های بعدی ذخیره می‌کند. فرآیند مدل سازی
یک گره کامپوننت را به Model Builder اضافه کنید، سپس تعاریفی را با محدوده محلی اضافه کنید که برای آن مؤلفه مدل خاص اعمال می شود. با استفاده از نوار ابزار Definitions یا روی Definitions ( ) روی ویژگی ها کلیک یا انتخاب کنید و گزینه ای را از منوی زمینه انتخاب کنید:
از بین انواع تعریف زیر انتخاب کنید:
متغیرها (): متغیرهای تعریف شده توسط کاربر را برای ساده کردن عبارات سایر متغیرها و خصوصیات اضافه کنید.
ابزارهای متغیر (). گره هایی را اضافه کنید که بردارها و ماتریس ها را دستکاری می کنند، عبارات پارامتری را تعریف می کنند یا متغیرهای حالت را تنظیم می کنند.
ابزارهای فیزیک (). ابزارهای فیزیک خاص، مانند عوامل مشارکت و ویژگی‌های انبوه را برای استفاده در مدل‌سازی یا پس پردازش اضافه کنید.
View : یک نمای تعریف شده توسط کاربر برای تجسم مدل ایجاد کنید. نماهای تعریف شده توسط کاربر را در فصل ابزارهای تجسم و انتخاب ببینید .
توابع (): اضافه کردن توابع تعریف شده توسط کاربر بر اساس عبارات تحلیلی یا داده های وارد شده، یا مشخص کردن پارامترها برای انواع توابع رایج مانند توابع پله، رمپ و توابع تصادفی.
کاوشگر (): یک کاوشگر برای نظارت بر توسعه یک کمیت با ارزش اسکالر (اعداد با ارزش واقعی یا مختلط) در طول شبیه سازی دینامیکی اضافه کنید.
کوپلینگ های غیر محلی و اپراتورهای اتصال (): کوپلینگ های غیر محلی را در داخل یا بین اجزاء به شکل یکپارچه سازی، نقشه برداری، طرح ریزی و عملگرهای مشابه تعریف شده توسط کاربر اضافه کنید.
انتخاب ها (): مجموعه ای از موجودیت های هندسی تعریف شده توسط کاربر را برای استفاده مجدد در سراسر مؤلفه مدل ایجاد کنید. به انتخاب های نامگذاری شده درفصل ابزارهای تجسم و انتخاب مراجعه کنید.
جفت ها : جفت ها فقط زمانی در دسترس و ضروری هستند که هندسه مدل مونتاژ باشد. جفت‌های هویت و تماس را ببینید . دو نوع جفت وجود دارد:
جفت تماس ()، که دو مجموعه از مرزها را مشخص می کند که می توانند تحت تغییر شکل در تماس باشند. جفت های تماس تنها در صورتی در دسترس هستند که مجوز شما شامل ماژول مکانیک سازه یا ماژول MEMS باشد.
Identity Boundary Pair ( )، که دو انتخاب مرزی را مشخص می کند (همچنین برای یال ها و نقاط به ترتیب به عنوان جفت لبه هویت ( ) و جفت نقطه شناسه ( ) موجود است) که در حالی که متعلق به قسمت های مختلف یک مجموعه هستند منطبق هستند. شرایط مرزی ویژه ویژگی های فیزیک را در دو بخش به هم متصل می کند.
سیستم های مختصات (): ایجاد سیستم های مختصات برای استفاده در رابط های فیزیک.
ابعاد اضافی : ابعاد اضافی را به انتخابی در هندسه پایه یک مدل وصل کنید. برای اطلاعات بیشتر به استفاده از ابعاد اضافی مراجعه کنید.
ویژگی های متحرک مش (). قابلیت مش متحرک را به مدل سازی مش های متحرک در مدل COMSOL Multiphysics اضافه کنید.
ویژگی های هندسه تغییر شکل یافته (). قابلیت هندسه تغییر شکل یافته را برای مدل سازی هندسه های تغییر شکل یافته در یک مدل COMSOL Multiphysics اضافه کنید.
بهینه سازی توپولوژی ( ). گره های مدل چگالی ( )، دامنه توپولوژی ثابت ( ) و مرز توپولوژی ثابت ( ) را برای راه اندازی بهینه سازی توپولوژی اضافه کنید . این قابلیت به ماژول بهینه سازی نیاز دارد. برای اطلاعات بیشتر به راهنمای کاربر ماژول بهینه سازی مراجعه کنید .
بهینه سازی شکل ( ). گره های دامنه شکل آزاد ( )، مرز چند جمله ای ( )، مرز شکل آزاد ( )، پوسته شکل آزاد ( )، تقارن / غلتک ( ) و نقطه ثابت ( ) را برای تنظیم بهینه سازی شکل اضافه کنید. این قابلیت به ماژول بهینه سازی نیاز دارد. برای اطلاعات بیشتر به راهنمای کاربر ماژول بهینه سازی مراجعه کنید .
لایه کاملاً منطبق (PML) ( دامنه عنصر نامحدود ()، یا لایه جذب (): مدل خود را با یک لایه کاملاً منطبق، یک دامنه عنصر نامحدود یا یک لایه جذب کننده احاطه کنید، که به عنوان یک گسترش نامحدود از دامنه مدل سازی رفتار می کند. عناصر بی نهایت، لایه های کاملاً منطبق و لایه های جذب را ببینید.
ویژگی های محیطی ( ). برای مشخص کردن ویژگی‌های محیط در شبیه‌سازی‌ها به‌عنوان ویژگی‌های تعریف‌شده توسط کاربر یا از داده‌های هواشناسی (داده‌های هواشناسی به ماژول انتقال حرارت یا مدول جریان زیرسطحی نیاز دارند). برای اطلاعات بیشتر به ویژگی های محیط در راهنمای کاربر ماژول انتقال حرارت مراجعه کنید .
ورودی مدل برای تعیین یک مقدار برای ورودی مدل به صورت محلی، نادیده گرفتن مقدار جهانی آن از گره ورودی مدل پیش فرض . ورودی مدل را ببینید .