یک تابع تحلیلی
( ) با یک عبارت نمادین تعریف می شود. توابع تحلیلی این قابلیت را دارند که آرگومان ها را در طول فراخوانی تابع متصل کنند. به عبارت دیگر، هنگام نوشتن تابع، به نام آرگومان واقعی در یک عبارت نیازی ندارند. به عنوان مثال، می توانید یک تابع f ( x ) = x 2 را با آرگومان ورودی x و عبارت x^2 تعریف کنید و سپس آن را به صورت f(T) صدا کنید ، که در آن T دما در مدل انتقال حرارت است. نام تابع پیش فرض an1 است .
( ) با یک عبارت نمادین تعریف می شود. توابع تحلیلی این قابلیت را دارند که آرگومان ها را در طول فراخوانی تابع متصل کنند. به عبارت دیگر، هنگام نوشتن تابع، به نام آرگومان واقعی در یک عبارت نیازی ندارند. به عنوان مثال، می توانید یک تابع f ( x ) = x 2 را با آرگومان ورودی x و عبارت x^2 تعریف کنید و سپس آن را به صورت f(T) صدا کنید ، که در آن T دما در مدل انتقال حرارت است. نام تابع پیش فرض an1 است .
 |
توابع Analytic، Interpolation و Piecewise را نیز می توان به Materials اضافه کرد. استفاده از توابع در مواد را ببینید .
|
 |
|
تعریف
در قسمت Expression عبارت ریاضی را که تابع را تعریف می کند وارد کنید، مانند sin(x)*cos(y)+g_const یا a+b*cos(c) . آرگومان های تابع تحلیلی را به عنوان ورودی های جدا شده با کاما وارد کنید ( x , y و a , b , c برای توابع بالا به ترتیب). علاوه بر آرگومان هایی که تعریف شده اند، توابع تحلیلی پارامترهای جهانی و ثابت های فیزیکی را نیز تشخیص می دهند (مانند g_const در مثال بالا). همچنین امکان فراخوانی تابع دیگری نیز وجود دارد.
از لیست مشتقات ، Automatic به طور پیش فرض انتخاب شده و مشتقات را به صورت نمادین محاسبه می کند. نرم افزار COMSOL Multiphysics از مشتقات یک تابع استفاده می کند اگر متغیری که به جواب بستگی دارد در آرگومان تابع استفاده شود. Manual را انتخاب کنید تا مشتقات تابع را با توجه به آرگومان های آن در جدول مشخص کنید. اگر Manual انتخاب شده است، مشتقات را با توجه به آرگومان های تابع وارد کنید. برای مشتقات تعریف نشده، COMSOL Multiphysics از 0 به عنوان مقدار مشتق استفاده می کند. در مثال دوم بالا، a ، b و c را در سه ردیف بالای ستون Argument وارد کنید، و 1 ،cos(c) و -b*sin(c) در فیلدهای متن مرتبط در ستون مشتق جزئی .
تمدید دوره ای
چک باکس Make periodic را انتخاب کنید تا تابع دوره ای شود و تعریف آن در یک بازه به کل محور واقعی گسترش یابد. سپس با وارد کردن مقادیر در قسمت های حد پایین (پیش فرض: 0) و حد بالا (پیش فرض: 1) فاصله را تعیین کنید.
پیشرفته
اگر تابع تعریف شده مشابه sqrt کار می کند، کادر بررسی ممکن است خروجی پیچیده برای آرگومان های واقعی را انتخاب کنید . یعنی اگر گاهی اوقات مقادیر پیچیده را برای یک ورودی با ارزش واقعی برمی گرداند.
 |
|
