مرحله مطالعه و مطالعه Mode Analysis ( ) برای محاسبه ثابت های انتشار یا اعداد موج و همچنین انتشار اشکال حالت برای یک فرکانس معین استفاده می شود.
به عنوان مثال، در الکترومغناطیسی، از آن برای محاسبه ثابت های انتشار و شکل حالت ها در پورت ها و مقطع موجبر استفاده می شود. در آکوستیک، از آن برای محاسبه ثابتهای انتشار و شکلهای حالت در ورودیها، خروجیها و مقاطع عرضی سازههای هدایتکننده مانند کانالها استفاده میشود.
هنگامی که یک مطالعه تجزیه و تحلیل حالت اضافه می کنید، یک مرحله مطالعه تحلیل حالت را در زیر گره مطالعه اضافه می کند . مطالعه تحلیل حالت با ماژول آکوستیک، ماژول RF یا ماژول اپتیک موج در دسترس است.
تنظیمات مطالعه
روشی را برای تبدیل انتخاب کنید : شاخص حالت مؤثر یا سرعت فاز ، شماره موج خارج از صفحه ، یا هیچ . تبدیل های موجود و تبدیل پیش فرض به رابط های فیزیک در مطالعه بستگی دارد.
مقدار یا عبارتی را برای فرکانس تحلیل حالت وارد کنید . فرکانس پیشفرض به رابطهای فیزیک در مطالعه بستگی دارد.
از لیست روش جستجوی حالت ، یک روش جستجو را انتخاب کنید:
•
|
دستی (پیشفرض)، برای تعیین دستی معیارهای جستجو. تنظیمات جستجوی حالت دستی را در زیر ببینید.
|
•
|
منطقه ، برای تعریف یک منطقه جستجوی حالت در یک صفحه پیچیده. تنظیمات منطقه جستجو حالت را در زیر ببینید.
|
•
|
همه (ماتریس پر شده) ، برای جستجوی همه حالت ها. این گزینه فقط برای مشکلات تحلیل حالت کوچک قابل اجرا است. همه تنظیمات (ماتریس پر شده) را در زیر ببینید.
|
تنظیمات جستجوی حالت دستی
از قسمت Desired number of modes برای مشخص کردن تعداد حالتهایی که میخواهید حلکننده بازگرداند استفاده کنید (پیشفرض: 6).
در قسمت Search for modes around ، میتوانید مقدار یا عبارتی را مشخص کنید که حلکننده مقدار ویژه باید به دنبال راهحلهای معادله مقدار ویژه باشد (پیشفرض: 1).
از روش جستجوی حالت در اطراف لیست شیفت برای کنترل نحوه جستجوی حالتهای حلکننده مقدار ویژه در اطراف مقدار تغییر مشخص شده استفاده کنید :
•
|
نزدیکترین در مقدار مطلق (مقدار پیشفرض) را انتخاب کنید تا هنگام اندازهگیری فاصله بهعنوان مقدار مطلق، حالتهایی را که نزدیکترین به مقدار تغییر هستند جستجو کنید.
|
•
|
بخش واقعی بزرگتر را برای جستجوی حالت هایی با بخش واقعی بزرگتر از مقدار تغییر انتخاب کنید .
|
•
|
بخش واقعی کوچکتر را برای جستجوی حالت هایی با بخش واقعی کوچکتر از مقدار شیفت انتخاب کنید .
|
•
|
قسمت خیالی بزرگتر را برای جستجوی حالت هایی با قسمت خیالی بزرگتر از مقدار shift انتخاب کنید .
|
•
|
قسمت خیالی کوچکتر را برای جستجوی حالت هایی با قسمت خیالی کوچکتر از مقدار shift انتخاب کنید .
|
از لیست حلکننده مقادیر ویژه متقارن واقعی ، Automatic (پیشفرض) یا Off را انتخاب کنید . اگر Automatic را انتخاب کردید ، میتوانید برای بررسی قطعیت مثبت، کادر بررسی سازگاری مقدار ویژه متقارن واقعی را انتخاب کنید.
تنظیمات منطقه جستجو حالت
از فیلد تعداد تقریبی حالتها برای تعیین تعداد تقریبی حالتهایی که میخواهید حلکننده بازگرداند، استفاده کنید (پیشفرض: 20).
در قسمت Maximum number of modes ، میتوانید حداکثر تعداد حالتها را برای محدود کردن جستجوی حلکننده مقدار ویژه برای حالتهای اضافی تعیین کنید (پیشفرض: 200).
چک باکس Perform Consency به طور پیش فرض انتخاب می شود تا اطمینان حاصل شود که حل کننده همه حالت ها را در منطقه جستجو پیدا می کند.
در قسمت جستجو ، اندازه منطقه جستجو برای حالتها را به صورت مستطیل در صفحه مختلط با تعیین کوچکترین قسمت واقعی ، بزرگترین قسمت واقعی ، کوچکترین قسمت خیالی و بزرگترین قسمت خیالی در فیلدهای متن مربوطه تعریف میکنید. منطقه جستجو همچنین به عنوان یک روش فاصله ای عمل می کند اگر کوچکترین قسمت خیالی و بزرگترین قسمت خیالی برابر باشند. سپس حل کننده مقدار ویژه فقط محور واقعی را در نظر می گیرد و بالعکس.
از لیست حلکننده مقادیر ویژه متقارن واقعی ، Automatic (پیشفرض) یا Off را انتخاب کنید . اگر Automatic را انتخاب کردید ، میتوانید برای بررسی قطعیت مثبت، کادر بررسی سازگاری مقدار ویژه متقارن واقعی را انتخاب کنید.
همه تنظیمات (ماتریس پر شده).
برای تعیین یک شیفت برای استفاده در محاسبه حالتها، کادر بررسی Shift مورد استفاده در محاسبه حالتها را انتخاب کنید و سپس یک شیفت (بر حسب راد/متر) را در قسمت متن مرتبط وارد کنید.
در قسمت حداکثر اندازه ماتریس ، یک حد بالایی برای اندازه ماتریس وارد کنید (پیشفرض: 200).
از لیست واحد ، یک واحد مناسب (پیشفرض راد/متر) را انتخاب کنید.
مقادیر نقطه خطی سازی
از تنظیمات زیر Values of linearization point برای تعیین یک نقطه خطی سازی استفاده کنید.
از لیست تنظیمات ، Physics controlled (پیشفرض) را انتخاب کنید تا از تنظیمات نقطه خطیسازی کنترلشده توسط رابطهای فیزیک استفاده کنید. برای تعیین نقطه خطی سازی با استفاده از لیست روش ، User defined را انتخاب کنید . انتخاب کنید:
•
|
عبارت اولیه برای استفاده از عبارات مشخص شده در گره های مقادیر اولیه تحت یک رابط فیزیک خاص به عنوان نقطه خطی سازی.
|
•
|
راه حل برای استفاده از یک راه حل به عنوان نقطه خطی سازی.
|
از لیست مطالعه برای تعیین راه حل استفاده از مطالعات موجود استفاده کنید . انتخاب کنید:
•
|
راه حل صفر برای استفاده از نقطه خطی سازی که به طور یکسان برابر با صفر است.
|
•
|
هر راه حل موجود دیگری برای استفاده از آن به عنوان نقطه خطی سازی. این می تواند راه حل فعلی در دنباله، یا راه حلی از دنباله دیگر، یا راه حلی باشد که با گره Solution Store ذخیره شده است . شما یک راه حل ذخیره شده را با تغییر Use به نام راه حل ذخیره شده انتخاب می کنید. با استفاده از لیست انتخاب ، راه حلی را انتخاب کنید ( مقادیر متغیرهای وابسته را در قسمت تنظیمات مرحله مطالعه رایج ببینید ).
|
برنامه های افزودنی مطالعه
این بخش شامل برخی از برنامه های افزودنی اختیاری مطالعه است، مانند جاروهای کمکی (به تنظیمات مرحله مطالعه رایج مراجعه کنید ). افزودن یک جابجایی پارامتریک کمکی، یک گره ویژگی پارامتری مقدار ویژه به حل کننده مقدار ویژه اضافه می کند .
توزیع حل پارامتریک
اگر در حال اجرای یک جارو کمکی هستید و میخواهید آن را با ارسال یک مقدار پارامتر به هر گره محاسباتی توزیع کنید، کادر توزیع پارامتریک حلکننده را انتخاب کنید. برای فعال کردن این گزینه، روی دکمه Show More Options ( ) کلیک کنید و Batch and Cluster را در کادر محاوره ای Show More Options انتخاب کنید .
انتخاب فیزیک و متغیرها ، مقادیر متغیرهای وابسته ، انتخاب مش ، برآوردهای انطباق و خطا ، و انتخاب موجودیت هندسی برای بخشهای انطباق و چک باکس شامل غیرخطی بودن هندسی در تنظیمات مرحله مطالعه مشترک توضیح داده شده است . همچنین اطلاعات دقیقی در بخش Physics and Variables Selection و Values of Dependent Variables وجود دارد .
|
|