گره تجزیه دامنه (Schwarz) ( ) یک گره ویژگی است که می تواند همراه با گره های Iterative و Coarse Solver استفاده شود. از آن برای راهاندازی حلکننده تجزیه دامنه همپوشانی شوارتز افزودنی، ضربی، ترکیبی یا متقارن استفاده کنید. تجزیه دامنه، دامنه مدلسازی را به زیر دامنههایی تقسیم میکند که حل معادلات در زیر دامنهها آسانتر است. سپس راه حل کل با تکرار بین راه حل های محاسبه شده برای هر زیر دامنه با استفاده از راه حل های شناخته شده فعلی از سایر زیر دامنه ها به عنوان شرایط مرزی به دست می آید. حلکننده تجزیه دامنه (شوارتز) برای سیستمهای حافظه توزیعشده (محاسبات خوشهای) کارآمد است و بهعنوان جایگزین کارآمدتر حافظه برای حلکننده مستقیم برای مشکلات بزرگ است.
گره های پیش فرض Coarse Solver و Domain Solver نیز اضافه شده اند. حلکننده دامنه میتواند هر یک از حلکنندههای مستقیم و تکراری و همچنین یک حلکننده چندشبکهای هندسی باشد. هنگامی که از یک حل کننده چندشبکه به عنوان حل کننده دامنه برای تجزیه دامنه استفاده می کنید، هر دامنه یک مسئله خطی مستقل را با استفاده از یک حل کننده چندشبکه حل می کند. هر مسئله خطی از سلسله مراتب مش حلگر چندشبکه ای ایجاد می شود. سپس مشکلات دامنه را می توان به طور مستقل حل کرد.
همچنین به حلکنندههای تجزیه دامنه مراجعه کنید .
عمومی
یک حل کننده را انتخاب کنید : شوارتز ضربی (پیش فرض)، شوارتز افزودنی ، شوارتز ترکیبی ، یا شوارتز متقارن .
برای هر حل کننده ، مقادیر را وارد کنید یا در صورت نیاز یک گزینه را انتخاب کنید:
•
|
تعداد تکرار . پیش فرض 1 است.
|
•
|
حداقل تعداد زیر دامنه پیش فرض 2 است. پارتیشن ساب دامنه از یک پارتیشن عنصر در سطح حل کننده ایجاد می شود.
|
•
|
حداکثر تعداد DOF در هر زیر دامنه . پیش فرض 100000 DOF است. حل کننده سعی می کند زیر دامنه های بزرگتر از این ایجاد نکند و تعداد زیر دامنه ها را افزایش می دهد تا هدف را برآورده کند. کمترین مقدار پذیرفته شده 1000 است.
|
•
|
حداکثر تعداد گره در هر زیر دامنه . پیش فرض 1 است. این گزینه فقط در محاسبات خوشه ای مناسب است. سپس هر زیر دامنه توسط تعداد انتخاب شده از گره های محاسباتی مدیریت می شود.
|
•
|
همپوشانی اضافی پیش فرض 1 عنصر مش است. هر زیر دامنه در پارتیشن اولیه (غیر همپوشانی) از طریق اتصال ماتریس سختی در یک الگوریتم بازگشتی یا با اتصال مش گسترش می یابد ( روش همپوشانی را ببینید ). این تنظیم تعداد عناصر مش اضافی – اضافه شده به عنصر مش تک ضروری – را در همپوشانی بین زیر دامنه های مجاور کنترل می کند.
|
•
|
روش همپوشانی : خودکار (پیشفرض)، مبتنی بر ماتریس ، یا مبتنی بر مش . تنظیم خودکار روش همپوشانی را بر اساس قالب ماتریس استفاده شده انتخاب می کند. روش همپوشانی مبتنی بر ماتریس، اتصال ماتریس را در نظر می گیرد در حالی که روش همپوشانی مبتنی بر مش، عناصر مش همسایه را در نظر می گیرد. اگر همپوشانی مبتنی بر ماتریس باعث ایجاد زیردامنه های همپوشانی بیش از حد بزرگ می شود، Mesh را انتخاب کنید
|
•
|
تصحیح همپوشانی : هیچکدام (پیشفرض)، شوارتز محدود ، پسوند هارمونیک یا وزندهی واحد . این گزینهها بر تعریف عملگرهای محدودیت تأثیر میگذارند و مزایایی از نظر ارتباط کمتر روی خوشه و اعداد تکرار کمتر برای روشهای شوارتز افزودنی دارند.
|
•
|
الگوریتم پیشسفارش : کالبد شکافی تودرتو (پیشفرض)، منحنی پرکننده فضا ، یا هیچ . گزینه Nested dissection یک توزیع زیر دامنه را با استفاده از عناصر و لیست های رأس گرفته شده از مش ایجاد می کند. این گزینه معمولاً تعداد کمی رنگ را ارائه می دهد و زیر دامنه های متعادلی را ارائه می دهد (تعداد مساوی DOF، واسط های زیر دامنه کوچک و همپوشانی کوچکتر در صورت گسترش). برای جلوگیری از دامنههای باریک، میتوانید از یک الگوریتم پیشسفارش مبتنی بر منحنی Space-filling نیز استفاده کنید . نمودارهای زیر یک پیکربندی زیردامنه دوبعدی را بدون پیشترتیب عنصر (سمت چپ) و با ترتیب مجدد عنصر بر اساس منحنی پرکننده فضا (راست) نشان میدهند:
|
•
|
در صورت نیاز، گزینهای را از فهرست Recompute و پاک کردن دادههای زیردامنه انتخاب کنید : خودکار (پیشفرض)، خاموش یا روشن . گزینه On یک گزینه محاسباتی گران است زیرا مشکلات زیر دامنه برای هر تکرار فاکتورگیری می شوند و سپس از حافظه پاک می شوند. اگر از گزینه Automatic استفاده می کنید، مکانیزم محاسبه مجدد و پاک کردن در صورت وجود خطای حافظه خارج در مرحله تنظیم تجزیه دامنه فعال می شود. سپس تنظیم با محاسبه مجدد تکرار می شود و پاک کردن فعال می شود. در این مورد هشدار داده می شود.
|
•
|
اگر شوارتز ضربی یا شوارتز متقارن بهعنوان حلکننده انتخاب شود ، چک باکس استفاده از رنگآمیزی زیردامنه بهطور پیشفرض برای استفاده از تکنیک رنگآمیزی که منجر به محاسبات کارآمدتر برای روشهای ضربی و متقارن میشود، انتخاب میشود، زیرا این روشها نیاز دارند که پس از هر بار، باقیمانده کلی بهروزرسانی شود. زیر دامنه تکنیک رنگآمیزی به هر زیر دامنه رنگی میدهد به طوری که زیر دامنههای همرنگ از هم جدا میشوند و میتوان قبل از بهروزرسانی باقیمانده بهطور موازی آن را محاسبه کرد. در صورت نیاز، برای پاک کردن کادر انتخاب کلیک کنید.
|
•
|
برای انتخاب خودکار قالب آزاد ماتریس ، که می تواند باعث صرفه جویی در حافظه شود، کادر بررسی Prefer the free matrix format را انتخاب کنید. سپس یک شرط مرزی را از لیست مرزی دامنه انتخاب کنید : شرط مرزی دیریکله ، (پیشفرض)، شار صفر ، یا شرایط مرزی جذب (به حلکنندههای تجزیه دامنه مراجعه کنید ). تنظیمات شرایط مرزی جذب در شرایط مرزی جذب در زیر توضیح داده شده است . برای بهبود نرخ همگرایی برای مشکلات بزرگ نوع هلمهولتز، کادر بررسی سهم لاپلاس Shifted را انتخاب کنید. به مشارکت لاپلاس (CSL) در زیر مراجعه کنید .
|
•
|
در لیست هندسه های پارتیشن ، هندسه ها (مولفه ها) را در مدلی که می خواهید با استفاده از تجزیه دامنه پارتیشن بندی کنید، وارد کنید. به طور پیش فرض، این لیست شامل تمام هندسه های مدل است. از دکمه های Move Up ( )، Move Down ( )، Delete ( ) و Add ( ) برای پیکربندی لیست هندسه ها استفاده کنید .
|
سطح درشت
از لیست استفاده از سطح درشت ، یکی از انواع زیر را انتخاب کنید:
•
|
هندسی (پیش فرض). این گزینه از روش هندسی چندشبکه ای (GMG) استفاده می کند. هندسی را در زیر ببینید .
|
•
|
جبری : این گزینه از روش چندشبکه جبری (AMG) استفاده می کند. جبری را در زیر ببینید .
|
•
|
Aggregation : این گزینه از روش AMG تجمع هموار استفاده می کند. به تجمیع در زیر مراجعه کنید .
|
•
|
Nicolaides : این گزینه از فضای درشت Nicolaides به عنوان راهی برای ساختن فضای درشت برای تجزیه دامنه شوارتز استفاده می کند. این گزینه تنظیمات اضافی ندارد زیرا به هیچ اطلاعات اضافی مانند مش درشت تر، به جز ماتریس های سیستم محلی از دامنه های محلی نیاز ندارد. زمانی که هندسی ، جبری و تجمیع غیرممکن است، هنگام محاسبه یک شبکه درشت مفید است. به عنوان مثال، اگر آنها به حافظه بیش از حد نیاز دارند یا برای محاسبه بسیار گران هستند. استفاده از Nicolaides نرخ همگرایی را در مقایسه با گزینه Off بهبود می بخشد .
|
•
|
خاموش : از سطح درشت استفاده نشده است.
|
هندسی
گزینه ای را از لیست روش تولید سطح درشت انتخاب کنید تا نحوه تولید سطح چندشبکه درشت را مشخص کنید:
•
|
ترتیب عناصر پایینی در ابتدا (هر کدام) . به طور پیش فرض. ابتدا با کاهش ترتیب (یک) هر یک از توابع شکل استفاده شده، یک سطح درشت ایجاد می کند. اگر هیچ تابع شکلی وجود نداشته باشد که بتوان آن را پایین آورد، مش درشت می شود.
|
•
|
مش درشت و مرتبه پایین . ترکیبی از کاهش ترتیب تابع شکل استفاده شده و درشت شدن مش.
|
•
|
ترتیب عناصر پایین در ابتدا (همه) . ابتدا یک سطح درشت با کاهش ترتیب (یک) همه توابع شکل استفاده شده ایجاد می کند. اگر این امکان پذیر نباشد، مش درشت می شود.
|
•
|
مش درشت . ترتیب را تغییر نمی دهد.
|
•
|
ترتیب عناصر پایین تر و اصلاح (همه) . با کاهش ترتیب (یک) تمام توابع شکل استفاده شده، یک سطح درشت ایجاد می کند. اگر این امکان پذیر نباشد، مش چندین بار تصفیه می شود. مش حل شده برای می تواند، با این روش، ریزتر از شبکه انتخاب شده در زیر گره مطالعه باشد.
|
•
|
عناصر پایین را مرتب کنید و (هر کدام) را اصلاح کنید . با کاهش ترتیب (یک) هر یک از توابع شکل استفاده شده، یک سطح درشت ایجاد می کند. اگر هیچ عملکرد شکلی وجود نداشته باشد که بتوان آن را پایین آورد، مش تصفیه می شود. مش حل شده برای می تواند، با این روش، ریزتر از مشی انتخاب شده در زیر گره مطالعه باشد.
|
•
|
مش را اصلاح کنید . ترتیب را تغییر نمی دهد.
|
•
|
دفترچه راهنما . از این تنظیم برای انتخاب یک سطح چندشبکه درشت از بین سطوح موجود استفاده کنید. سپس سطح چندشبکه درشت را برای استفاده در لیست استفاده از سطح درشت مشخص میکنید . برای پیکربندی لیست سطوح چندشبکه ای از دکمه های Move Up ()، Move Down ()، Delete () و Add (استفاده کنیدبرای جمع آوری عملگرهای دیفرانسیل گسسته در سطح چندشبکه درشت (به طور پیش فرض انتخاب شده) از کادر انتخاب Assemble on coarse level استفاده کنید
|
•
|
هیچ کدام از این تنظیم استفاده کنید تا سطح درشت ایجاد نشود.
|
برای هر روش تولید سطح درشت (به جز دستی)، تنظیمات اضافی در دسترس هستند:
•
|
در لیست Use coarse level in geometries ، هندسه هایی را برای اعمال سطح چندشبکه درشت انتخاب کنید. از دکمه های Move Up ( )، Move Down ( )، Delete ( ) و Add ( ) برای پیکربندی لیست هندسه ها استفاده کنید .
|
•
|
چک باکس Assemble on coarse level به طور پیش فرض برای جمع آوری عملگرهای دیفرانسیل گسسته انتخاب می شود. در غیر این صورت، این عملگرها با استفاده از عملگرهای محدود و طولانی تشکیل می شوند. در صورت نیاز، برای پاک کردن کادر انتخاب کلیک کنید.
|
هنگامی که مش درشت و مرتبه پایین تر ، ترتیب عناصر پایین تر (همه) ، ترتیب عناصر پایین تر (هر کدام) یا مش درشت از لیست روش تولید سطح درشت انتخاب می شوند :
•
|
یک ضریب درشتشدن مش را وارد کنید تا درجه درشتشدن برای اعمال روی مشها هنگام استفاده از درشتشدن مش به عنوان روش تولید سلسلهمراتب چندشبکهای انتخاب شود. هر چه این عدد بیشتر باشد، درشت شدن مش تهاجمی تر است. پیش فرض 2 است.
|
•
|
برای ذخیره مشها برای همه سطوح زیر گره مش، کادر انتخاب Keep generated coarse level را انتخاب کنید .
|
هنگامی که ترتیب عناصر پایین تر و پالایش (همه) ، ترتیب عناصر پایین تر و پالایش (هر) یا Refine mesh از لیست روش تولید سلسله مراتب انتخاب می شوند ، یک روش Refinement را انتخاب کنید تا سطوح چندشبکه را هنگام استفاده از پالایش مش به عنوان روش تولید سلسله مراتب چندشبکه اصلاح کنید. . گزینه ها عبارتند از:
•
|
طولانی ترین ضلع را شکافت . روش پیش فرض عناصر به گونه ای تقسیم می شوند که طولانی ترین ضلع در هر عنصر همیشه تقسیم می شود. با این کار عناصر جدید چندانی تولید نمی شود، در حالی که کیفیت مش را نیز حفظ می کند.
|
•
|
پالایش منظم . عناصر به روشی منظم تقسیم می شوند.
|
همچنین برای روش هایی که شامل پالایش هستند، حل کننده از مش اصلی به عنوان مش درشت و از مش تصفیه شده به عنوان مش محلول جدید استفاده می کند.
جبری
برای گزینه جبری تنظیمات زیر موجود است:
•
|
تعداد سطوح چندشبکه ای را وارد کنید (پیش فرض: 5).
|
•
|
برای وارد کردن حداکثر تعداد DOF در درشت ترین سطح ، ابتدا کادر مربوطه را انتخاب کنید. اگر چک باکس پاک شود (پیشفرض)، مقدار از قسمت حداکثر تعداد DOF در هر زیر دامنه گرفته میشود . پیشفرض 5000 است. سطوح درشت تا زمانی اضافه میشوند که تعداد DOFها در درشتترین سطح از حداکثر DOFها در درشتترین سطح کمتر شود یا تا زمانی که به تعداد سطوح چندشبکهای برسد.
|
•
|
مقداری را وارد کنید یا از نوار لغزنده برای تنظیم کیفیت شبکه درشت استفاده کنید . کیفیت بالاتر به معنای همگرایی سریعتر به قیمت زمان بر بودن مرحله راه اندازی است. به عنوان مثال، اگر حل کننده خطی همگرا نمی شود یا اگر از تکرارهای زیادی استفاده می کند، مقدار بالاتری را برای افزایش دقت در هر تکرار امتحان کنید، یعنی تکرارهای کمتر. اگر الگوریتم چندشبکه جبری با مشکلات حافظه مواجه شد، مقدار کمتری را امتحان کنید تا از حافظه کمتری استفاده کنید. محدوده از 1 تا 10 است که 10 بهترین کیفیت را ارائه می دهد. پیش فرض 3 است.
|
•
|
چک باکس Lower element order first (any) به طور پیش فرض انتخاب شده است. این تنظیم ترکیبی از GMG را با مرتبه پایین تر تا رسیدن به مرتبه 1 فراهم می کند و سپس از AMG برای تولید سطوح درشت تر استفاده می کند. چک باکس Assemble on the order-Lowered levels که به طور پیش فرض انتخاب شده است، با گزینه GMG top assemble در همه سطوح مطابقت دارد. استفاده از این تنظیم معادل استفاده از GMG با AMG به عنوان یک حل کننده شبکه درشت است.
|
برای اطلاعات بیشتر به حلکنندههای چندشبکهای جبری مراجعه کنید .
تجمع
تنظیمات زیر الگوریتم تجمع هموار را کنترل می کند:
•
|
تعداد سطوح چندشبکه ای را وارد کنید (پیش فرض: 5).
|
•
|
برای وارد کردن حداکثر تعداد DOF در درشت ترین سطح ، ابتدا کادر مربوطه را انتخاب کنید. اگر چک باکس پاک شود (پیشفرض)، مقدار از قسمت حداکثر تعداد DOF در هر زیر دامنه گرفته میشود . پیشفرض 5000 است. سطوح درشت تا زمانی اضافه میشوند که تعداد DOFها در درشتترین سطح از حداکثر DOFها در درشتترین سطح کمتر شود یا تا زمانی که به تعداد سطوح چندشبکهای برسد.
|
•
|
الگوریتم تجمیع بر اساس یک معیار اتصال است که شما به عنوان ضریب در قسمت Strength of connections آن را مشخص می کنید . یک گره j به گره دیگر i متصل می شود ، اگر در آن ε قدرت ضریب اتصال است و A ij زیرماتریس ماتریس سختی است که به ترتیب با درجات آزادی گره i و j تعریف می شود . به زبان ساده، قدرت ارزش اتصال تعیین می کند که تجمع چقدر باید جهت ناهمسانگردی را در مسئله دنبال کند. مقدار پیش فرض 0.01 است.
|
•
|
از لیست بردارهای فضای خالی ، Constant (پیشفرض) یا حالتهای بدنه صلب را انتخاب کنید . برای مسائل الاستیسیته خطی، همیشه حالت های بدنه صلب را انتخاب کنید زیرا خواص همگرایی را به طور قابل توجهی افزایش می دهد.
|
•
|
چک باکس Construct prolongators componentwise را انتخاب کنید تا ساخت هر جزء را انجام دهید، که می تواند انتخاب خوبی برای فیزیک نه به شدت جفت شده باشد. این چک باکس فقط زمانی در دسترس است که لیست بردارهای فضای خالی روی Constant تنظیم شده باشد .
|
•
|
برای استفاده از یک الگوریتم تجمع که به طور متوسط، تجمعات کوچکتری را تشکیل می دهد، که منجر به درشت شدن سریع کمتری می شود، کادر بررسی Compact Aggregation را انتخاب کنید .
|
•
|
نحوه کنترل هموارسازی طولانیکننده را با استفاده از لیست هموارسازی انتخاب کنید ، که زمانی فعال میشود که کادر هموارسازی طولانیکننده (به طور پیشفرض انتخاب شده) انتخاب شود. گزینه Auto هموارسازی سطوح sdim-1 را به تعویق میاندازد ، جایی که sdim بعد فضایی مشکل است. اگر دستی را انتخاب کنید ، سطحی را برای شروع هموارسازی در قسمت Start smoothing at multigrid level وارد کنید .
|
•
|
اپراتور انتقال نهایی، P ، بین مسائل ریز و درشت با یک برنامه هموارسازی Jacobi هموار می شود:
|
که در آن ω ضریب میرایی ژاکوبی است ، A F ماتریس سختی فیلتر شده ، و D قطر A F است . ω را در قسمت ضریب میرایی Jacobi مشخص کنید . مقدار پیش فرض 2/3 است.
•
|
به طور پیش فرض، تیک Use filtering انتخاب شده است. فیلتر کردن به این معنی است که ورودیهای ماتریس سختی در صورتی که با درجاتی از آزادی در گرهای که اتصال قوی ندارد مطابقت داشته باشند حذف شدهاند. به زبان ساده، فیلتر کردن ناهمسانگردی در مشکل را برجسته می کند و منجر به یک مشکل سطح درشت کمتر می شود.
|
•
|
چک باکس Lower element order first (any) به طور پیش فرض انتخاب شده است. این تنظیم ترکیبی از GMG را با مرتبه پایین تر تا رسیدن به مرتبه 1 فراهم می کند و سپس از SAAMG برای تولید سطوح درشت تر استفاده می کند. چک باکس Assemble on the order-Lowered levels که به طور پیش فرض انتخاب شده است، با گزینه GMG top assemble در همه سطوح مطابقت دارد. استفاده از این تنظیم معادل استفاده از GMG با SAAMG به عنوان یک حل کننده شبکه درشت است. به منظور حل یک مشکل تصحیح شبکه درشت، ماتریس های افزایش در یک ماتریس واحد ضرب می شوند که از سطح ریز به سطح درشت نقشه برداری می کند.
|
برای اضافه کردن عبارت به سطح شبکه درشت، کادر بررسی سهم Laplace Shifted در سطح درشت را انتخاب کنید . گزینه ها برای سطح شبکه ریز همانطور که در بخش عمومی در بالا توضیح داده شد یکسان هستند . ویژگی ایجاد شده یک مشارکت ضعیف لاپلاس تغییر یافته در سطوح چندشبکه ای است .
معادلات
از لیست مرز دامنه ، یک شرط مرزی را انتخاب کنید: شرایط مرزی دیریکله ، شار صفر ، یا شرایط مرزی جذب .
شرایط مرزی جذب
اگر شرط مرزی Absorbing را انتخاب کرده اید ، سپس:
•
|
فیزیک از لیست
|
•
|
یک روش مشارکت ضعیف را از لیست افزودن سهم مرز ضعیف انتخاب کنید :
|
–
|
خودکار : کد به صورت داخلی یک گره مشارکت ضعیف شرایط مرزی جذب برای فیزیک انتخاب شده ایجاد می کند. یک ضریب مرتبه صفر را به عنوان یک مقدار اسکالر در فیلد ضریب مرتبه صفر مشخص کنید (پیشفرض: 0.75). با انتخاب کادر مرتبه دوم و تعیین ضریب مرتبه دوم (پیشفرض: 0.005) میتوانید یک عبارت مرتبه دوم اضافه کنید . این ضرایب به ترتیب با α و β در معادله زیر برای شرایط مرزی جذب مطابقت دارند:
|
گزینه Automatic فقط برای معادله هلمهولتز پشتیبانی می شود. برای حفظ ویژگی مشارکت ضعیف Absorbing Boundary Conditions در گره Physics، کادر بررسی مشارکت ضعیف تولید شده را انتخاب کنید .
–
|
Manual : عبارت ضعیف کامل را در قسمت Weak express مشخص کنید . این عبارت را می توان برای هر فیزیک موجود در لیست بالا اعمال کرد. برای نگه داشتن ویژگی Absorbing Boundary Conditions Weak Contribution در گره Physics، کادر بررسی Keep generated ضعیف مشارکت را انتخاب کنید .
|
–
|
از فیزیک : سهم ضعیف شرایط مرزی جذب از گره فیزیک گرفته شده است. فقط در صورتی از این گزینه استفاده کنید که یک ویژگی مشارکت ضعیف قبلاً اضافه شده باشد، با انتخاب کادر بررسی سهم ضعیف تولید شده نگه دارید همراه با گزینه های خودکار یا دستی همانطور که در بالا توضیح داده شد.
|
–
|
خاموش : هیچ شرط مرزی جذبی برای فیزیک انتخابی اضافه نشده است.
|
مشارکت لاپلاس تغییر یافته (CSL)
اگر برای استفاده از CSL تیک سهم Laplace Shifted را انتخاب کرده اید ، سپس انتخاب کنید:
•
|
فیزیک از لیست
|
•
|
یک روش مشارکت ضعیف را از لیست افزودن مشارکت ضعیف انتخاب کنید :
|
–
|
خودکار : کد به صورت داخلی یک ویژگی Shifted Laplace Weak Contribution در سطح اصلی برای فیزیک انتخاب شده ایجاد می کند. یک ضریب آرامش ضریب تغییر را مشخص کنید که یک مقدار اسکالر است (پیشفرض: 1). ضریب شیفت عبارت سهم لاپلاس جابجا شده را ضرب می کند. میتوانید آن را بهعنوان ضریب β در بخش لاپلاسین پیچیده برای مسائل هلمهولتز بزرگ در نظر بگیرید . ممکن است شما نیاز به میرایی بیشتر یا کمتری نسبت به معادله اصلی داشته باشید. سپس می توانید مقدار دیگری را برای این فاکتور انتخاب کنید. گزینه Automatic فقط برای معادلات نوع هلمهولتز پشتیبانی می شود. در آن صورت منظور از ضریب جابجایی ضریب α استدر عبارت − i α k r u ، جایی که r برابر با 1 است. برای حفظ سهم ضعیف لاپلاس تغییر یافته در سطح اصلی در گره فیزیک، کادر بررسی سهم ضعیف تولید شده را انتخاب کنید.
|
–
|
Manual : عبارت ضعیف کامل را در قسمت Weak express مشخص کنید . این عبارت را می توان برای هر فیزیک موجود در لیست بالا اعمال کرد. عبارت ضعیف اضافه شده راه حل مشکل اصلی را اصلاح نمی کند. فقط در سطوح چندشبکه ای برای کمک به همگرایی استفاده می شود. برای نگه داشتن ویژگی Shifted Laplace Weak Contribution در سطح اصلی در گره Physics، کادر بررسی Keep generateded ضعیف را انتخاب کنید .
|
–
|
از فیزیک : ویژگی مشارکت ضعیف لاپلاس تغییر یافته در سطح اصلی از گره فیزیک گرفته شده است. فقط در صورتی از این گزینه استفاده کنید که یک ویژگی مشارکت ضعیف قبلاً اضافه شده باشد، با انتخاب کادر بررسی سهم ضعیف تولید شده نگه دارید همراه با گزینه های خودکار یا دستی همانطور که در بالا توضیح داده شد.
|
–
|
خاموش : هیچ CSL برای فیزیک انتخابی اضافه نشده است.
|
همچنین برای مثالی از نحوه تنظیم سهم لاپلاس تغییر یافته برای مدلهای آکوستیک فشار، بخش «لاپلاسین پیچیده برای مدلهای دامنه فرکانس بسیار بزرگ» را در راهنمای کاربر ماژول آکوستیک ببینید.
تغییر مشارکت لاپلاس (CSL) در سطح درشت
اگر کادر بررسی سهم لاپلاس جابجا شده در سطح درشت را انتخاب کرده باشید ، تنظیمات در آنجا مانند سهم لاپلاس جابجا شده در بالا است اما در سطح درشت استفاده می شود.
برای حفظ ویژگی جدید در فیزیک، کادر بررسی Keep generated ضعیف مشارکت را انتخاب کنید .
هیبریداسیون
از تنظیمات بخش Hybridization استفاده کنید تا یک پیشتهویهکننده ترکیبی راهاندازی کنید که در آن پیشتهویهکننده مستقیم برای برخی از متغیرهای وابسته فعال است. برای اطلاعات بیشتر به Preconditioners Hybrid مراجعه کنید .