تبدیل سفت و سخت

تبدیل سفت و سخت

تبدیل سفت و سخت
از یک گره تبدیل صلب برای انجام تبدیل صلب (ترجمه و چرخش) اجسام هندسه سه بعدی استفاده کنید. شما می توانید با تطبیق یک سیستم مختصات (صفحه کاری) با یک سیستم مختصات دیگر (صفحه کاری) و سپس انجام چرخش و ترجمه در سیستم مختصات صفحه کار، از این ویژگی برای موقعیت و جهت دهی اجسام هندسی استفاده کنید.
برای افزودن یک تبدیل صلب، در نوار ابزار هندسه ، از منوی Transforms ( )، Rigid Transform ( ) را انتخاب کنید. همچنین می توانید برای افزودن این ویژگی از زیر منوی Transforms بر روی ویژگی Geometry یا Work Plane کلیک راست کنید.
ویژگی های تبدیل صلب را با استفاده از بخش های زیر وارد کنید:
ورودی
اشیاء هندسی را که می خواهید برای آنها تبدیل صلب انجام دهید در پنجره Graphics انتخاب کنید. اشیاء در لیست اشیاء ورودی ظاهر می شوند . اگر دنباله هندسه شامل انتخاب‌های تعریف‌شده توسط کاربر در بالای گره تبدیل صلب است، برای انتخاب اشیا دستی را انتخاب کنید، یا یکی از گره‌های انتخاب را از فهرست کنار اشیاء ورودی انتخاب کنید .
برای جابه‌جایی بین روشن و خاموش کردن انتخاب‌های اشیاء ورودی ، روی دکمه Active کلیک کنید .
برای استفاده از اشیاء هندسی انتخاب شده برای عملیات هندسه بیشتر، کادر انتخاب Keep input objects را انتخاب کنید.
سیستم مختصات برای اشیاء
سیستم مختصات اجسام هندسی را از لیست Work plane for objects انتخاب کنید. شما می توانید از بین تمام سطوح کار در هندسه انتخاب کنید. همچنین می‌توانید xy-plane را انتخاب کنید که با سیستم مختصات جهانی مطابقت دارد (این حالت پیش‌فرض است).
سیستم مختصات برای مطابقت
برای انتخاب سیستم مختصات برای مطابقت، یک صفحه کاری را از لیست صفحه کار انتخاب کنید. پیش فرض xy-plane است که با سیستم مختصات جهانی مطابقت دارد. صفحه کار برای مطابقت در گرافیک تجسم شده است.
جابه جایی
مقادیر یا عباراتی را برای مختصات xw ، yw و zw (واحد SI: m) وارد کنید تا یک بردار جابجایی نسبت به سیستم مختصات اضافه کنید تا مطابقت داشته باشد.
چرخش
از لیست Specify ، محور چرخش (پیش‌فرض، زوایای اویلر (ZXZ) یا لبه را به عنوان راهی برای تعیین چرخش انتخاب کنید.
برای محور چرخش ، یک نوع محور را انتخاب کنید : محور xw، محور yw ، محور zw ( پیش‌فرض)، دکارتی ، یا کروی . برای هر انتخابی، یک زاویه (واحد SI: درجه؛ 0 پیش‌فرض) را وارد کنید تا چرخش را مشخص کنید ( تنظیمات دو بعدی را در بالا ببینید). اگر دکارتی انتخاب شده است، مقادیر مختصات دکارتی را برای x ، y و z وارد کنید (مقادیر پیش‌فرض 0، 0، و 1، به ترتیب، مربوط به محور z سراسری ) تا بردار محور را مشخص کنید. اگر کروی استانتخاب شده است، بردار محور را با استفاده از زوایای کروی تتا و فی بر حسب درجه مشخص کنید (پیش‌فرض: 0).
برای زوایای اویلر (ZXZ) ، مقادیر ذاتی ZXZ اویلر α ، β و γ را در فیلدهای متن مربوطه وارد کنید (بر حسب درجه؛ مقادیر پیش فرض 0 است).
برای Edge ، یک لبه مستقیم را به عنوان محور چرخش انتخاب کنید و آن را به لیست لبه مستقیم اضافه کنید. سپس یک Angle (واحد SI: درجه؛ 0 پیش فرض) را وارد کنید تا زاویه چرخش را مشخص کنید.
گزیده ای از موجودیت های به دست آمده
برای ایجاد انتخاب های از پیش تعریف شده (برای همه سطوح – اشیا، دامنه ها، مرزها، لبه ها و نقاط – که قابل اجرا هستند) در گره های بعدی در دنباله هندسه، کادر انتخاب Resulting Objects را انتخاب کنید. همچنین برای ایجاد همه یا یکی از انواع موجودیت‌های حاصل (دامنه‌ها، مرزها، لبه‌ها و نقاط) که اشیاء به‌دست‌آمده از آن‌ها به‌عنوان انتخاب در همه فهرست‌های انتخابی قابل‌اجرا (مثلاً در تنظیمات فیزیک و مواد) در دسترس هستند، یک گزینه را انتخاب کنید. از لیست Show in physics ( نمایش در نمونه ها اگر در قسمت هندسه، نمایش سه بعدی اگر در هندسه صفحه کاری صفحه کار باشد): همه سطوح ، انتخاب دامنه ، انتخاب مرز ،انتخاب لبه یا انتخاب نقطه . پیش فرض انتخاب دامنه است که برای استفاده با مواد و فیزیک تعریف شده در دامنه ها مناسب است. برای استفاده با یک شرط مرزی، برای مثال، انتخاب مرز را انتخاب کنید . این انتخاب ها به عنوان گره های انتخاب جداگانه در درخت مدل ظاهر نمی شوند. خاموش را انتخاب کنید تا هیچ انتخابی خارج از توالی هندسه در دسترس نباشد. از لیست رنگ ، رنگی را برای برجسته کردن انتخاب اشیاء به دست آمده انتخاب کنید. به انتخاب رنگ ها مراجعه کنید .
انتخاب تجمعی
اگر می‌خواهید موجودیت‌های به‌دست‌آمده را در یک انتخاب تجمعی مشارکت دهید، یک انتخاب تجمعی را از فهرست مشارکت در انتخاب کنید (پیش‌فرض، هیچ ، هیچ مشارکتی نمی‌دهد)، یا روی دکمه جدید کلیک کنید تا یک انتخاب تجمعی جدید ایجاد کنید (به انتخاب‌های تجمعی مراجعه کنید ). .
ویژگی های اختصاص داده شده
از لیست هندسه ساخت و ساز ، روشن را انتخاب کنید تا اشیاء به دست آمده فقط در دنباله هندسه ویژگی در دسترس باشند. گزینه پیش‌فرض Inherit به این معنی است که اگر تمام اشیاء ورودی هندسه ساختاری باشند، اشیاء به‌دست‌آمده به هندسه ساختاری تبدیل می‌شوند. خاموش را انتخاب کنید تا هرگز اشیاء هندسه ساخت و ساز را خروجی نگیرید. برای اطلاعات بیشتر به هندسه ساخت و ساز مراجعه کنید .