گره بخش تنظیمات محدودیت ( 
) بخش خاصی است که یک ویژگی با محدودیت ها از آن استفاده می کند. یک ویژگی همیشه این بخش را دارد که حداقل یک محدودیت وجود داشته باشد. این گره را زمانی که می‌خواهید تنظیمات محدودیت را اضافه کنید، اضافه کنید، اگرچه هیچ محدودیتی برای ویژگی وجود ندارد، یا اگر می‌خواهید محتوای بخش را تغییر دهید. این بخش همیشه حاوی یک ورودی قابل انتخاب است که به کاربر امکان می دهد نوع محدودیت را انتخاب کند. همچنین در صورت لزوم دارای یک چک باکس برای محدودیت‌های ضعیف است. مشابه گره انتخابی ورودی ، زیرگره های مجاز مقادیر مجاز مقادیر مجاز را برای ورودی قابل انتخاب این بخش تعریف می کنند. برای هر ویژگی فیزیک فقط یک گره بخش تنظیمات محدودیت می تواند وجود داشته باشد.
) بخش خاصی است که یک ویژگی با محدودیت ها از آن استفاده می کند. یک ویژگی همیشه این بخش را دارد که حداقل یک محدودیت وجود داشته باشد. این گره را زمانی که می‌خواهید تنظیمات محدودیت را اضافه کنید، اضافه کنید، اگرچه هیچ محدودیتی برای ویژگی وجود ندارد، یا اگر می‌خواهید محتوای بخش را تغییر دهید. این بخش همیشه حاوی یک ورودی قابل انتخاب است که به کاربر امکان می دهد نوع محدودیت را انتخاب کند. همچنین در صورت لزوم دارای یک چک باکس برای محدودیت‌های ضعیف است. مشابه گره انتخابی ورودی ، زیرگره های مجاز مقادیر مجاز مقادیر مجاز را برای ورودی قابل انتخاب این بخش تعریف می کنند. برای هر ویژگی فیزیک فقط یک گره بخش تنظیمات محدودیت می تواند وجود داشته باشد.برای افزودن یک بخش تنظیمات محدودیت، ابتدا یک گره ویژگی (به عنوان مثال، یک ویژگی عمومی ، وضعیت دامنه ، یا ویژگی مدل دستگاه ) اضافه کنید، سپس:
|
•
|
از نوار ابزار متنی (در این مثال، ویژگی عمومی ، وضعیت دامنه ، یا ویژگی مدل دستگاه )، روی دکمه بخش تنظیمات محدودیت (
 ) کلیک کنید. |
|
•
|
روی گره ویژگی (در این مثال، Generic Feature ، Domain Condition یا Device Model Feature ) کلیک راست کرده و آن را از زیر منوی Inputs انتخاب کنید .
|
پنجره تنظیمات دارای بخش های زیر است:
تنظیم برای اعمال شرایط واکنش
در زیر گزینه های پشتیبانی شده که توسط گره های فرزند تعریف شده اند ، لیست مقدار پیش فرض می تواند مقدار اول مجاز (پیش فرض) یا پیش فرض سفارشی باشد . دومی به شما امکان می دهد یک مقدار پیش فرض دلخواه را تا زمانی که در بین مقادیر مجاز تعریف شده برای ورودی است وارد کنید.
در فیلد متنی برای پیش‌فرض سفارشی، یک عبارت منطقی رایج را وارد کنید (مثلاً چیزی مانند isActive(Property1.name) && Property1.name=’aa’ ) برای مخفی کردن تیک استفاده از محدودیت ضعیف . وقتی عبارت رایج درست است، منطق نوع محدودیت تصمیم می‌گیرد که چه چیزی نمایش داده شود، اما وقتی عبارت نادرست است، کادر تیک Use ضعیف محدودیت همیشه پنهان است. از لیست فعالسازی محدودیت‌های ضعیف ، فقط مقادیر مجاز (پیش‌فرض)، و شرط با مقادیر مجاز ، یا شرط با مقادیر مجاز را انتخاب کنید . دو گزینه اخیر شامل یک شرط اضافی است که در Condition وارد می‌کنیدفیلد، که با فعال سازی از مقادیر مجاز با استفاده از یک منطقی و یا منطقی یا به ترتیب ترکیب می شود. گزینه یا این امکان را فراهم می کند که تیک محدودیت های ضعیف را حتی در صورت غیر فعال کردن لیست نوع محدودیت قابل مشاهده کنید .
روش محدودیت
فهرست روش پیش‌فرض، مقدار پیش‌فرض تنظیم روش محدودیت را در بخش تنظیمات محدودیت برای ویژگی‌های فیزیکی که محدودیت‌هایی اضافه می‌کند، کنترل می‌کند. گزینه ها Elemental (پیش فرض) یا Nodal هستند .
گزینه های رابط کاربری گرافیکی
در لیست بخش دسته بندی برای پنهان کردن ، از میان گزینه های ممکن برای مخفی کردن بخش با توجه به تنظیمات نمایش کلی گزینه های فیزیک پیشرفته (پیش فرض) و تثبیت را انتخاب کنید . گزینه None مخفی شدن این بخش را غیرفعال می کند. برای هیچکدام ، باکس Section is firstly collapsed را انتخاب کنید تا قسمت ابتدا به جای باز شده به صورت جمع شده ظاهر شود.
 |
طراحی چیدمان رابط کاربری گرافیکی
|
حذف انتخاب اضافه شده است
از فهرست Show exclude sections ، If add by any constraint یا Always را انتخاب کنید . فهرست افزودن بخش‌های حذف گزینه‌های همه بعد در زیر بعد ویژگی یا سفارشی است . اگر سفارشی را انتخاب کنید، ابعاد موجودیت قابل اجرا را به لیست ابعاد محدود به نهاد اضافه کنید . برای مثال، عملکرد انتخاب exclude می تواند برای جلوگیری از محدودیت های متناقض در مکانیک سازه مفید باشد.
