تثبیت عددی برای رابط‌های فیزیک که مدل‌سازی حمل‌ونقل مانند جریان سیال یا انتقال حرارت همرفتی را انجام می‌دهند، در دسترس است، جایی که معادلات اساسی حاکم نسبت به مدل‌های تحت سلطه رسانایی، مدل‌های مکانیک جامد و انتشار موج در حوزه فرکانس پایداری کمتری دارند.

چندین رابط فیزیک این تنظیمات را در دسترس دارند و در زیر اطلاعات رایج در مورد تنظیمات تثبیت را پیدا می کنید. تفاوت‌هایی که در زیر توضیح داده نشده‌اند، برای اسناد رابط فردی ذکر شده‌اند.

برای فعال کردن این بخش، روی دکمه Show More Options ( ) کلیک کنید و Stabilization را در کادر محاوره ای Show More Options انتخاب کنید.

دو روش ثابت وجود دارد : انتشار ساده و انتشار با باد متقابل . معمولاً هر دو چک باکس برای این روش‌ها به‌طور پیش‌فرض انتخاب می‌شوند و باید برای عملکرد بهینه انتخاب شوند. روش های تثبیت ثابت معادله حمل و نقل اصلی را مختل نمی کند.

در برخی موارد، اگر چک باکس Crosswind diffusion انتخاب شده باشد، فیلد Lower gradient limit g lim (SI unit: K/m) در دسترس است. این متغیر مربوط به کوچکترین تغییر غلظت در یک عنصر در نظر گرفته شده توسط تثبیت است، و برای اطمینان از معتبر بودن عبارات انتشار باد متقابل در مناطقی با تغییرات غلظت کوچک تا ناچیز استفاده می شود.

در برخی موارد و برای هر دو روش تثبیت ثابت، یک Residual (یا Equation Residual ) را انتخاب کنید. باقیمانده تقریبی تنظیم پیش فرض است و به این معنی است که مشتقات اجزای تانسور انتشار نادیده گرفته می شوند. این تنظیم معمولاً به اندازه کافی دقیق است و برای محاسبه سریعتر است. در صورت نیاز، به جای آن Full residual را انتخاب کنید .

برای فعال کردن این بخش، روی دکمه Show More Options ( ) کلیک کنید و Stabilization را در کادر محاوره ای Show More Options انتخاب کنید.

معمولاً فقط یک روش تثبیت ناسازگار وجود دارد – انتشار ایزوتروپیک . این روش معادل اضافه کردن یک عبارت به ضریب انتشار است تا اثر نوسانات را با کمتر کردن سیستم تحت تسلط همرفت، کاهش دهد. در صورت امکان، استفاده از روش تثبیت ناسازگار را به حداقل برسانید زیرا با استفاده از آن دیگر مشکل اصلی را حل نمی کنید. به طور پیش فرض، چک باکس Isotropic diffusion انتخاب نمی شود زیرا این نوع تثبیت کننده انتشار مصنوعی را اضافه می کند و بر دقت مشکل اصلی تأثیر می گذارد. با این حال، از این گزینه می توان برای بدست آوردن حدس اولیه خوب برای مشکلات حل نشده استفاده کرد.

در صورت نیاز، چک باکس انتشار ایزوتروپیک را انتخاب کنید و یک پارامتر تنظیم δ id را به عنوان یک مقدار مثبت اسکالر وارد کنید. مقدار پیش فرض 0.25 است (مقدار معقولی برای شروع تقریباً 0.5 تقسیم بر ترتیب عناصر است). ارزش بالاتر انتشار همسانگرد بیشتری را اضافه می کند.