 |
باد کردن یک کیسه هوای فوق الاستیک مربعی
معرفی
پردازش عددی سازه های نازک با مدل غشایی به دلیل فرض سفتی خمشی صفر بسیار ساده تر از مدل پوسته است. با این حال، برای برخی از موارد بارگذاری، این فرض مضر است. به عنوان مثال، سفتی خمشی صفر هنگامی که غشا تحت فشارهای فشاری قرار می گیرد، باعث ایجاد چروک می شود که منجر به ناپایداری تعادل می شود. این محدودیت را می توان با ادغام یک مدل چین خوردگی بر اساس تئوری میدان تنش غلبه کرد.
در این مثال، یک کیسه هوای مربعی ساخته شده از ماده هایپرالاستیک نئو هوکی با استفاده از هوای تحت فشار باد می شود. نتایج با مثال ارائه شده در Ref. 1 .
مثال مشابه مدل باد کردن کیسه هوای مربعی در کتابخانه کاربردی ماژول مکانیک سازه است که در آن از یک مدل مواد الاستیک خطی استفاده شده است.
تعریف مدل
یک کیسه هوای مربعی با ضخامت 1 میلی متر و طول مورب 1.2 متر با استفاده از هوای تحت فشار باد می شود. غشاء به عنوان یک ماده هیپرالاستیک نئو هوکی تراکم پذیر مدل سازی شده است. خواص مواد ارائه شده در جدول 1 از Ref. 1 .
ویژگی | متغیر | ارزش |
مدول یانگ | E | 588 مگاپاسکال |
نسبت پواسون | n | 0.4 |
تنها یک چهارم کیسه هوا به دلیل تقارن ذاتی مدل مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.
نتایج و بحث
شکل 1 نواحی چروکیده کیسه هوا را نشان می دهد. به غیر از ناحیه مرکزی، چین و چروک در همه جا ایجاد می شود.
جابجایی عرضی کیسه هوای باد شده در شکل 2 نشان داده شده است . توزیع تنش اصلی اول و دوم در پایان فرآیند تورم به ترتیب در شکل 3 و شکل 4 نشان داده شده است . حداقل مقدار تنش اصلی دوم تقریباً صفر است. هر دو شکل تنش های اصلی کششی پس از تورم را نشان می دهد.
شکل 5 جابجایی سه نقطه مواد مختلف را به عنوان تابعی از فشار تورم نشان می دهد. این جابجایی ها با نتایج ارائه شده در Ref. 1 . در فشار نهایی، مقادیر به خوبی با مقادیر مرجع مطابقت دارند. شکل 6 تغییر در اولین تنش اصلی (کششی) در نقطه میانی کیسه هوا را با فشار باد نشان می دهد.
شکل 1: ناحیه چروکیده در کیسه هوای باد شده.
شکل 2: جابجایی عرضی پس از تورم.
شکل 3: اولین تنش اصلی پس از تورم.
شکل 4: دومین تنش اصلی پس از تورم.
شکل 5: جابجایی در نقاط مختلف مواد در طول تورم.
شکل 6: اولین تنش اصلی در مرکز کیسه هوا در هنگام باد کردن.
نکاتی درباره پیاده سازی COMSOL
یک مدل چین‌خوردگی بر اساس گرادیان تغییر شکل اصلاح‌شده با استفاده از ویژگی Wrinkling در تئوری غشاء گنجانده شده است ، که مجموعه‌ای از معادلات غیرخطی را با روش نیوتن-رافسون حل می‌کند.
از آنجایی که غشای بدون تنش در جهت عادی هیچ گونه سفتی ندارد، یک تکیه گاه فنری بسیار کوچک برای تثبیت مدل اضافه می شود. برای بهبود بیشتر پایداری عددی، یک پشتیبانی بار به شکل یک بار لبه ارائه می‌شود که با پایدار شدن مدل زمانی که غشاء تحت کشش است، به صورت پارامتریک کاهش می‌یابد.
عناصر مثلث کرنش ثابت (CST) از نظر عددی برای مشکلات چروک شدن پایدار هستند. عناصر CST کرنش‌های ثابتی ایجاد می‌کنند، که به نوبه خود تنش‌های ثابتی را برای خواص مواد همگن ایجاد می‌کنند و تضمین می‌کنند که کل عنصر یا چروکیده، شل یا کشیده است. از این نوع عناصر برای تحلیل استفاده می شود.
ارجاع
1. A. Diaby، AL Van، و C. Wielgosz، “چروکیدگی و کمانش غشاهای پیش تنیده”، المان محدود. مقعدی دس، جلد. 42، شماره 11، صفحات 992-1001، 2006.
مسیر کتابخانه برنامه: ماژول_غیرخطی_ساختاری_مواد/هیپرالاستیسیته/فشار_کیسه_هوای_غشایی_هیپرالاستیک
دستورالعمل مدلسازی
از منوی File ، New را انتخاب کنید .
جدید
در پنجره جدید ، روی 
Model Wizard کلیک کنید .
Model Wizard کلیک کنید .مدل جادوگر
1 | در پنجره Model Wizard ، روی  3D کلیک کنید . |
2 | در درخت Select Physics ، Structural Mechanics>Membrane (mbrn) را انتخاب کنید . |
3 | روی افزودن کلیک کنید . |
4 |  روی مطالعه کلیک کنید . |
5 | در درخت انتخاب مطالعه ، General Studies>Stationary را انتخاب کنید . |
6 |  روی Done کلیک کنید . |
تعاریف جهانی
پارامترهای مدل
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Global Definitions روی Parameters 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات پارامترها ، Model Parameters را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Parameters را پیدا کنید .  روی Load from File کلیک کنید . |
4 | به پوشه Application Libraries مدل بروید و روی فایل membrane_airbag_inflation_hyperelastic_parameters.txt دوبار کلیک کنید . |
تعاریف
درون یابی 1 (int1)
1 | در نوار ابزار Home ، روی  Functions کلیک کنید و Local>Interpolation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای درون یابی ، قسمت Definition را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن نام تابع ، F را تایپ کنید . |
4 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
تی | F(T) |
0 | 100 |
1 | 1 |
5 | قسمت Units را پیدا کنید . در جدول Function تنظیمات زیر را وارد کنید: |
تابع | واحد |
اف | N/M |
6 | در جدول Argument تنظیمات زیر را وارد کنید: |
بحث و جدل | واحد |
تی | 1 |
متغیرهای 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی Definitions کلیک راست کرده و Variables را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای متغیرها ، بخش متغیرها را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
نام | اصطلاح | واحد | شرح |
wmax_ref | 22.45 [سانتی متر] | متر | جابجایی عرضی در نقطه میانی، مرجع |
u1max_ref | 3.07[cm] | متر | جابجایی جانبی در نقطه گوشه، مرجع |
u2max_ref | 11.58 [سانتی متر] | متر | جابجایی جانبی در نقطه میانی لبه جانبی، مرجع |
به دلیل تقارن، تنها یک چهارم هندسه ساخته شده است.
هندسه 1
صفحه کار 1 (wp1)
1 | در پنجره Model Builder ، گره Component 1 (comp1)>Geometry 1 را گسترش دهید . |
2 | روی Geometry 1 کلیک راست کرده و Work Plane را انتخاب کنید . |
صفحه کار 1 (wp1)> مربع 1 (sq1)
1 | در نوار ابزار Work Plane ، روی  مربع کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات مربع ، بخش Size را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Side length ، L/2 را تایپ کنید . |
4 | قسمت Position را پیدا کنید . در قسمت نوشتار xw ، L/2 را تایپ کنید . |
5 | در نوار ابزار Work Plane ، روی  Build All کلیک کنید . |
مواد
مواد 1 (mat1)
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Materials راست کلیک کرده و Blank Material را انتخاب کنید .
هنگام مدلسازی چین‌خوردگی، عناصر مثلثی کرنش ثابت (CST) به دلیل ثبات عددی انتخاب خوبی هستند. از یک مش مثلثی استفاده کنید و گسسته سازی پیش فرض Quadratic را به Linear تغییر دهید .
غشاء و فرآیندهای غشایی (MBRN)
1 | در پنجره Settings for Membrane ، برای گسترش بخش Discretization کلیک کنید . |
2 | از لیست فیلد Displacement ، خطی را انتخاب کنید . |
مواد فوق الاستیک 1
1 | روی Component 1 (comp1)>Membrane (mbrn) کلیک راست کرده و Material Models>Hyperelastic Material را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای مواد Hyperelastic ، بخش انتخاب مرز را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، همه مرزها را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Hyperelastic Material را پیدا کنید . از لیست Specify ، مدول یانگ و نسبت پواسون را انتخاب کنید . |
چروک شدن 1
در نوار ابزار Physics ، روی Attributes کلیک کنید و Wrinkling را انتخاب کنید .
Attributes کلیک کنید و Wrinkling را انتخاب کنید .چروک شدن 1
1 | در پنجره Model Builder ، گره Component 1 (comp1)>Membrane (mbrn)> Hyperelastic Material 1 را گسترش دهید ، سپس بر روی Wrinkling 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Wrinkling ، بخش Wrinkling را پیدا کنید . |
3 | از معیار پایان برای لیست روش محلی ، اندازه مرحله یا باقیمانده را انتخاب کنید . |
ضخامت و افست 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Membrane (mbrn) روی Thickness and Offset 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Thickness and Offset ، قسمت Thickness and Offset را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متنی d 0 ، th را تایپ کنید . |
تقارن 1
1 | در نوار ابزار فیزیک ، روی  لبه ها کلیک کنید و Symmetry را انتخاب کنید . |
2 | فقط لبه های 1 و 3 را انتخاب کنید. |
جابجایی تجویز شده 1
1 | در نوار ابزار فیزیک ، روی  لبه‌ها کلیک کنید و جابه‌جایی تجویز شده را انتخاب کنید . |
2 | فقط لبه های 2 و 4 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای جابجایی تجویز شده ، بخش جابجایی تجویز شده را پیدا کنید . |
4 | تیک Prescribed in z direction را انتخاب کنید . |
بارگذاری صورت 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Face Load را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرز 1 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای بارگذاری چهره ، بخش Force را پیدا کنید . |
4 | از لیست نوع بار ، فشار را انتخاب کنید . |
5 | در قسمت متن p ، -Pmax*para را تایپ کنید . |
به منظور افزایش پایداری عددی، بار لبه‌ای با کاهش پارامتری را به لبه‌های بیرونی در جهت جانبی به شکل نیروی فنر اضافه کنید. توجه داشته باشید که از سیستم مختصات لبه محلی استفاده می شود.
بار لبه 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Edges کلیک کنید و Edge Load را انتخاب کنید . |
2 | فقط لبه های 2 و 4 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای بار لبه ، قسمت انتخاب سیستم مختصات را پیدا کنید . |
4 | از لیست Coordinate system ، Local edge system را انتخاب کنید . |
5 | قسمت Force را پیدا کنید . بردار F L را به صورت مشخص کنید |
0 | xl |
-F (به) | yl |
0 | zl |
یک تکیه گاه فنری در جهت ضخامت اضافه کنید تا ثبات عددی را بهبود بخشد.
بنیاد بهار 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Spring Foundation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Spring Foundation ، قسمت Boundary Selection را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، همه مرزها را انتخاب کنید . |
4 | بخش Spring را پیدا کنید . از لیست، Symmetric را انتخاب کنید . |
5 | در جدول k A تنظیمات زیر را وارد کنید: |
0 | 0 | 0 |
0 | 0 | 0 |
0 | 0 | 1e-3[N/m^3] |
مواد
مواد 1 (mat1)
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Materials روی Material 1 (mat1) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Material ، قسمت Material Contents را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
ویژگی | متغیر | ارزش | واحد | گروه اموال |
مدول یانگ | E | EE | پا | مدول یانگ و نسبت پواسون |
نسبت پواسون | نه | نه | 1 | مدول یانگ و نسبت پواسون |
تراکم | rho | 0 | کیلوگرم بر متر مکعب | پایه ای |
مش 1
نقشه برداری 1
1 | در نوار ابزار Mesh ، روی  Boundary کلیک کنید و Mapped را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Mapped ، بخش انتخاب مرز را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، همه مرزها را انتخاب کنید . |
توزیع 1
1 | روی Mapped 1 کلیک راست کرده و Distribution را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای توزیع ، قسمت Edge Selection را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، همه لبه ها را انتخاب کنید . |
4 | بخش توزیع را پیدا کنید . در قسمت متنی Number of Elements عدد 25 را تایپ کنید . |
1 را تبدیل کنید
1 | در نوار ابزار Mesh ، روی  Modify کلیک کنید و Convert را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای تبدیل ، قسمت روش تقسیم عنصر را پیدا کنید . |
3 | از لیست روش تقسیم عنصر ، Insert centerpoints را انتخاب کنید . |
4 |  روی ساخت همه کلیک کنید . |
تنظیمات مطالعه را به منظور دستیابی به همگرایی بهتر سفارشی کنید.
مطالعه 1
مرحله 1: ثابت
1 | در پنجره Model Builder ، در بخش مطالعه 1 ، روی Step 1: Stationary کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Stationary ، برای گسترش بخش Study Extensions کلیک کنید . |
3 | کادر بررسی جارو کمکی را انتخاب کنید . |
4 |  روی افزودن کلیک کنید . |
5 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
نام پارامتر | لیست مقادیر پارامتر | واحد پارامتر |
به (پارامتر) | محدوده (0,0.001,1) |
6 | در پنجره Model Builder ، روی Study 1 کلیک کنید . |
7 | در پنجره تنظیمات برای مطالعه ، قسمت تنظیمات مطالعه را پیدا کنید . |
8 | تیک Generate defaults defaults را پاک کنید . |
راه حل 1 (sol1)
1 | در نوار ابزار مطالعه ، روی  Show Default Solver کلیک کنید . |
2 | در پنجره Model Builder ، گره Solution 1 (sol1) را گسترش دهید . |
3 | در پنجره Model Builder ، گره Study 1>Solver Configurations>Solution 1 (sol1)>Stationary Solver 1 را گسترش دهید ، سپس روی Parametric 1 کلیک کنید . |
4 | در پنجره تنظیمات برای پارامتر ، برای گسترش بخش ادامه کلیک کنید . |
5 | تیک گزینه Tuning of step size را انتخاب کنید . |
6 | در قسمت متن حداکثر اندازه گام ، 0.001 را تایپ کنید . |
7 | از لیست پیش بینی ، خطی را انتخاب کنید . |
8 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Study 1>Solver Configurations>Solution 1 (sol1)>Stationary Solver 1 روی Fully Coupled 1 کلیک کنید . |
9 | در پنجره Settings for Fully Coupled ، برای گسترش بخش Method and Termination کلیک کنید . |
10 | از لیست روش غیر خطی ، Constant (نیوتن) را انتخاب کنید . |
11 | در قسمت حداکثر تعداد تکرار ، 100 را تایپ کنید . |
12 | در پنجره Model Builder ، روی Study 1 کلیک کنید . |
13 | در پنجره تنظیمات برای مطالعه ، قسمت تنظیمات مطالعه را پیدا کنید . |
14 | تیک Generate defaults defaults را پاک کنید . |
15 | در نوار ابزار مطالعه ،  روی محاسبه کلیک کنید . |
نموداری از جابجایی عرضی را اضافه کنید. از عملیات Mirror برای ایجاد مجموعه داده ای از کل کیسه هوا استفاده کنید.
نتایج
در پنجره Model Builder ، گره Results را گسترش دهید .
آینه سه بعدی 1
1 | در پنجره Model Builder ، گره Results>Datasets را گسترش دهید . |
2 | روی Results>Datasets کلیک راست کرده و More 3D Datasets>Mirror 3D را انتخاب کنید . |
3 | در پنجره تنظیمات برای Mirror 3D ، بخش Plane Data را پیدا کنید . |
4 | از لیست هواپیما ، XZ-planes را انتخاب کنید . |
5 | در قسمت متن مختصات Y ، 0.5*L را تایپ کنید . |
آینه سه بعدی 2
1 | روی Mirror 3D 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Mirror 3D ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Mirror 3D 1 را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Plane Data را پیدا کنید . از لیست هواپیما ، yz-planes را انتخاب کنید . |
5 | در قسمت متن مختصات x ، 0.5*L را تایپ کنید . |
6 | در نوار ابزار نتایج ، روی  Add Predefined Plot کلیک کنید . |
طرح از پیش تعریف شده را اضافه کنید
1 | به پنجره Add Predefined Plot بروید . |
2 | در درخت، Study 1/Solution 1 (sol1)>Membrane>Displacement (mbrn) را انتخاب کنید . |
3 | روی Add Plot در نوار ابزار پنجره کلیک کنید . |
4 | در نوار ابزار نتایج ، روی  Add Predefined Plot کلیک کنید . |
نتایج
جابجایی عرضی
1 | در پنجره Model Builder ، در بخش Results، روی Displacement (mbrn) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح سه بعدی ، Transverse Displacement را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Data را پیدا کنید . از لیست Dataset ، Mirror 3D 2 را انتخاب کنید . |
سطح 1
1 | در پنجره Model Builder ، گره Transverse Displacement را گسترش دهید ، سپس روی Surface 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Expression را پیدا کنید . |
3 | در قسمت Expression text، w را تایپ کنید . |
4 | از لیست واحد ، cm را انتخاب کنید . |
5 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید .  روی تغییر جدول رنگ کلیک کنید . |
6 | در کادر محاوره ای Color Table ، Rainbow>SpectrumLight را در درخت انتخاب کنید. |
7 | روی OK کلیک کنید . |
8 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، روی قسمت Quality کلیک کنید . |
9 | از لیست آستانه صاف کردن ، هیچکدام را انتخاب کنید . |
10 |  روی دکمه Zoom Extents در نوار ابزار Graphics کلیک کنید . |
11 | در نوار ابزار Transverse Displacement ، روی  Plot کلیک کنید . |
استرس اصلی اول
1 | در پنجره Model Builder ، روی Transverse Displacement کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح سه بعدی ، First Principal Stress را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Color Legend را پیدا کنید . چک باکس نمایش مقادیر حداکثر و حداقل را انتخاب کنید . |
سطح 1
1 | در پنجره Model Builder ، گره First Principal Stress را گسترش دهید ، سپس روی Surface 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Membrane>Stress>Principal stresses>mbrn.sp1 – First principal stress – N/m² را انتخاب کنید . |
3 | قسمت Expression را پیدا کنید . از لیست واحد ، MPa را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید .  روی تغییر جدول رنگ کلیک کنید . |
5 | در کادر محاوره ای Color Table ، Rainbow>Prism را در درخت انتخاب کنید. |
6 | روی OK کلیک کنید . |
استرس اصلی اول
1 | در پنجره Model Builder ، روی First Principal Stress کلیک کنید . |
2 | در پنجره Settings for 3D Plot Group ، قسمت Plot Settings را پیدا کنید . |
3 | از لیست View ، نمای جدید را انتخاب کنید . |
4 | در نوار ابزار First Principal Stress ، روی  Plot کلیک کنید . |
5 |  روی دکمه Go to XY View در نوار ابزار Graphics کلیک کنید . |
6 |  روی دکمه Show Grid در نوار ابزار Graphics کلیک کنید . |
استرس اصلی دوم
1 | روی First Principal Stress کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح سه بعدی ، Second Principal Stress را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
سطح 1
1 | در پنجره Model Builder ، نود Second Principal Stress را گسترش دهید ، سپس روی Surface 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Membrane>Stress>Principal stresses>mbrn.sp2 – دومین تنش اصلی – N/m² را انتخاب کنید . |
استرس اصلی دوم
1 | در پنجره Model Builder ، روی Second Principal Stress کلیک کنید . |
2 | در نوار ابزار دوم استرس اصلی ، روی  Plot کلیک کنید . |
منطقه چروکیده
1 | روی Second Principal Stress کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح سه بعدی ، منطقه چین خورده را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Color Legend را پیدا کنید . چک باکس نمایش مقادیر حداکثر و حداقل را پاک کنید . |
سطح 1
1 | در پنجره Model Builder ، گره Wrinkled Region را گسترش دهید ، سپس روی Surface 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Membrane>Wrinkling>mbrn.iswrinkled – Is wrinkled را انتخاب کنید . |
3 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید .  روی تغییر جدول رنگ کلیک کنید . |
4 | در کادر محاوره ای Color Table ، Rainbow>Rainbow را در درخت انتخاب کنید. |
5 | روی OK کلیک کنید . |
6 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Quality را پیدا کنید . |
7 | از لیست صاف کردن ، هیچکدام را انتخاب کنید . |
8 | در نوار ابزار Wrinkled Region ، روی  Plot کلیک کنید . |
جابجایی های نقطه ای
1 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی  Add Plot Group کلیک کنید و 1D Plot Group را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، جابجایی نقطه را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
نمودار نقطه 1
1 | روی Point Displacements کلیک راست کرده و Point Graph را انتخاب کنید . |
2 | فقط نقطه 2 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات نمودار نقطه‌ای ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید . |
4 | در قسمت Expression text، w را تایپ کنید . |
5 | از لیست واحد ، cm را انتخاب کنید . |
6 | قسمت x-Axis Data را پیدا کنید . از لیست Parameter ، Expression را انتخاب کنید . |
7 | در قسمت Expression text، Pmax*para را تایپ کنید . |
8 | از لیست واحد ، kPa را انتخاب کنید . |
9 | برای گسترش بخش Legends کلیک کنید . تیک Show legends را انتخاب کنید . |
10 | از فهرست Legends ، Manual را انتخاب کنید . |
11 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
افسانه ها |
جابجایی عرضی در نقطه میانی |
نمودار نقطه 2
1 | روی Point Graph 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای نمودار نقطه ، بخش انتخاب را پیدا کنید . |
3 |  روی Clear Selection کلیک کنید . |
4 | فقط نقطه 4 را انتخاب کنید. |
5 | قسمت y-Axis Data را پیدا کنید . در قسمت Expression text -u را تایپ کنید . |
6 | قسمت Legends را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
افسانه ها |
جابجایی جانبی در نقطه گوشه |
نمودار نقطه 3
1 | روی Point Graph 2 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای نمودار نقطه ، بخش انتخاب را پیدا کنید . |
3 |  روی Clear Selection کلیک کنید . |
4 | فقط نقطه 3 را انتخاب کنید. |
5 | قسمت Legends را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
افسانه ها |
جابجایی جانبی در نقطه میانی لبه جانبی |
جهانی 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی Point Displacements کلیک راست کرده و Global را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای جهانی ، بخش داده را پیدا کنید . |
3 | از فهرست مجموعه داده ، مطالعه 1/راه حل 1 (sol1) را انتخاب کنید . |
4 | از فهرست انتخاب پارامتر (پارا) ، Last را انتخاب کنید . |
5 | قسمت y-Axis Data را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | واحد | شرح |
wmax_ref | سانتی متر | جابجایی عرضی در نقطه میانی، مرجع |
6 | قسمت x-Axis Data را پیدا کنید . از لیست Parameter ، Expression را انتخاب کنید . |
7 | در قسمت Expression text، Pmax*para را تایپ کنید . |
8 | از لیست واحد ، kPa را انتخاب کنید . |
9 | برای گسترش بخش Coloring and Style کلیک کنید . از لیست Color ، Magenta را انتخاب کنید . |
10 | زیربخش نشانگرهای خط را پیدا کنید . از لیست نشانگر ، مربع را انتخاب کنید . |
11 | از لیست موقعیت یابی ، Interpolated را انتخاب کنید . |
12 | مقدار Number را روی 12 قرار دهید . |
13 | برای گسترش بخش Legends کلیک کنید . از فهرست Legends ، Manual را انتخاب کنید . |
14 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
افسانه ها |
مقادیر مرجع در آخرین مرحله |
جهانی 2
1 | روی Global 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای جهانی ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | واحد | شرح |
u1max_ref | سانتی متر | جابجایی جانبی در نقطه گوشه، مرجع |
4 | قسمت Legends را پیدا کنید . تیک Show legends را پاک کنید . |
جهانی 3
1 | روی Global 2 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای جهانی ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | واحد | شرح |
u2max_ref | سانتی متر | جابجایی کل در نقطه میانی لبه جانبی، مرجع |
جابجایی های نقطه ای
1 | در پنجره Model Builder ، روی Point Displacements کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید . |
3 | از لیست نوع عنوان ، دستی را انتخاب کنید . |
4 | در قسمت متن عنوان ، Point displacements را تایپ کنید . |
5 | قسمت Plot Settings را پیدا کنید . |
6 | چک باکس x-axis label را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، فشار تورم (kPa) را تایپ کنید . |
7 | کادر بررسی برچسب محور y را انتخاب کنید . در فیلد نوشتاری مرتبط، Displacement (cm) را تایپ کنید . |
8 | قسمت Axis را پیدا کنید . تیک گزینه Manual axis limits را انتخاب کنید . |
9 | در قسمت حداکثر متن y ، 30 را تایپ کنید . |
10 | در نوار ابزار Point Displacements ، روی  Plot کلیک کنید . |
11 | قسمت Legend را پیدا کنید . از لیست موقعیت ، سمت چپ بالا را انتخاب کنید . |
12 | در نوار ابزار Point Displacements ، روی  Plot کلیک کنید . |
استرس نقطه ای
1 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی  Add Plot Group کلیک کنید و 1D Plot Group را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، استرس نقطه را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Plot Settings را پیدا کنید . |
4 | چک باکس x-axis label را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، فشار تورم (kPa) را تایپ کنید . |
5 | قسمت Legend را پیدا کنید . از لیست موقعیت ، سمت چپ بالا را انتخاب کنید . |
نمودار نقطه 1
1 | روی Point Stress کلیک راست کرده و Point Graph را انتخاب کنید . |
2 | فقط نقطه 2 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات نمودار نقطه‌ای ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید . |
4 | در قسمت متن Expression ، mbrn.sp1 را تایپ کنید . |
5 | در قسمت Unit ، kN/cm^2 را تایپ کنید . |
6 | قسمت x-Axis Data را پیدا کنید . از لیست Parameter ، Expression را انتخاب کنید . |
7 | در قسمت Expression text، Pmax*para را تایپ کنید . |
8 | از لیست واحد ، kPa را انتخاب کنید . |
9 | قسمت Legends را پیدا کنید . تیک Show legends را انتخاب کنید . |
10 | از فهرست Legends ، Manual را انتخاب کنید . |
11 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
افسانه ها |
اولین استرس اصلی در نقطه میانی |
استرس نقطه ای
1 | در پنجره Model Builder ، روی Point Stress کلیک کنید . |
2 | در نوار ابزار Point Stress ، روی  Plot کلیک کنید . |
