اکستروژن خطی

اکستروژن خطی

اکستروژن خطی
یک عملگر کوپلینگ اکستروژن خطی () یک عبارت تعریف شده در یک منبع را به عبارتی که می تواند در مقصد ارزیابی شود، نگاشت می کند. از این برای تعریف یک نقشه خطی از این نوع استفاده کنید. زمانی می توان از اکستروژن خطی استفاده کرد که مطابقت بین نقاط ارزیابی در مبدا و مقصد خطی و در برخی موارد غیرخطی باشد. در غیر این صورت، از کوپلینگ اکستروژن عمومی استفاده کنید. عملگر Linear Extrusion یک اکستروژن خطی را تعریف می کند که بین قسمت های هندسی یک بعد نقشه برداری می کند. قطعات می توانند در هندسه هایی با ابعاد مختلف فضایی وجود داشته باشند. برای مثال، می‌توانید لبه‌ها (مرزها) را به صورت دوبعدی به لبه‌های سه بعدی متصل کنید. یا دامنه های دو بعدی را به صورت های سه بعدی جفت کنید. در این موارد، هندسه هایی با ابعاد مختلف فضا برای مبدا و مقصد مورد نیاز است. شما اکستروژن خطی را با تعیین نقاط در مبدا و مقصد تعریف می کنید. به طور پیش فرضنام اپراتور lineext1 است .
 
برای اطلاعات در مورد نام اپراتور ، انتخاب منبع ، منبع ، رئوس منبع ، رئوس مقصد و بخش های پیشرفته ، به تنظیمات رایج برای اتصالات غیر محلی بروید .
مقصد
نقشه برداری از مقصد به منبع به صورت زیر تعریف می شود:
ابتدا، مقصد به صورت متعامد بر روی فضای خطی پوشانده شده توسط رئوس مقصد پیش بینی می شود.
سپس این فضای خطی به صورت خطی با منبع نگاشت می شود، به طوری که هر رأس مقصد به راس منبع مربوطه نگاشت می شود.
اگر بیش از یک هندسه در مدل وجود دارد، گزینه ای را از لیست هندسه مقصد انتخاب کنید. عملگر اکستروژن خطی را فقط می توان در هندسه مقصد ارزیابی کرد و رئوس مقصد باید در هندسه مقصد انتخاب شوند. برای ارزیابی مختصات رأس مقصد در قاب مشخص شده ، گزینه ای را از کادر مقصد انتخاب کنید.
 
با ماژول الکتروشیمی، نمک زدایی در سلول الکترودیالیز را ببینید : مسیر کتابخانه کاربرد Electrochemistry_Module/Electrochemical_Engineering/electrodialysis .