گره اشیاء پارتیشن ( 
) راهی برای پارتیشن بندی اشیاء هندسه به عنوان یک عملیات بولی فراهم می کند. پارتیشن بندی اشیاء هندسه می تواند برای ایجاد دامنه های جداگانه، معرفی یک مرز داخلی، یا برش بخشی از هندسه اصلی که برای تجزیه و تحلیل لازم نیست، مفید باشد. با استفاده از گره Partition Objects ، می توانید یک شی هدف را با استفاده از مجموعه ای از اشیاء ابزار (اشیاء هندسی که فقط برای پارتیشن بندی – یا ابزار – سایر اشیاء هندسی استفاده می شوند) یا با استفاده از یک صفحه (بی نهایت) تعریف شده توسط یک گره Work Plane (شما) تقسیم بندی کنید. نیازی به کشیدن چیزی در صفحه کار نیست). خروجی یک پارتیشن آبجکتعملیات پارتیشن بندی گره شامل همان تعداد شیء به عنوان ورودی پارتیشن بندی است. برای افزودن آن به یک مدل، در نوار ابزار Geometry ، از منوی Boolean and Partitions ( ) گزینه Partition Objects را انتخاب کنید . همچنین می‌توانید روی گره Geometry یا Work Plane>Plane Geometry کلیک راست کنید تا آن را از زیر منوی Boolean و Partitions اضافه کنید. سپس با استفاده از بخش های زیر، ویژگی های عملیات پارتیشن بندی را وارد کنید:
) راهی برای پارتیشن بندی اشیاء هندسه به عنوان یک عملیات بولی فراهم می کند. پارتیشن بندی اشیاء هندسه می تواند برای ایجاد دامنه های جداگانه، معرفی یک مرز داخلی، یا برش بخشی از هندسه اصلی که برای تجزیه و تحلیل لازم نیست، مفید باشد. با استفاده از گره Partition Objects ، می توانید یک شی هدف را با استفاده از مجموعه ای از اشیاء ابزار (اشیاء هندسی که فقط برای پارتیشن بندی – یا ابزار – سایر اشیاء هندسی استفاده می شوند) یا با استفاده از یک صفحه (بی نهایت) تعریف شده توسط یک گره Work Plane (شما) تقسیم بندی کنید. نیازی به کشیدن چیزی در صفحه کار نیست). خروجی یک پارتیشن آبجکتعملیات پارتیشن بندی گره شامل همان تعداد شیء به عنوان ورودی پارتیشن بندی است. برای افزودن آن به یک مدل، در نوار ابزار Geometry ، از منوی Boolean and Partitions ( ) گزینه Partition Objects را انتخاب کنید . همچنین می‌توانید روی گره Geometry یا Work Plane>Plane Geometry کلیک راست کنید تا آن را از زیر منوی Boolean و Partitions اضافه کنید. سپس با استفاده از بخش های زیر، ویژگی های عملیات پارتیشن بندی را وارد کنید:اشیاء پارتیشن
در لیست Objects to Partition ، اشیاء هندسی را که می خواهید عملیات پارتیشن را روی آنها اعمال کنید، اضافه کنید. روی دکمه Active کلیک کنید تا بین روشن و خاموش کردن Objects در انتخاب پارتیشن جابجا شوید.
برای استفاده از اشیاء هندسی انتخاب شده برای پارتیشن بندی برای عملیات بیشتر هندسه، کادر انتخاب Keep objects to partition را انتخاب کنید.
از قسمت پارتیشن با لیست (فقط 3 بعدی؛ برای 2 بعدی، فقط اشیاء قابل استفاده هستند)، اشیاء (پیش فرض) را انتخاب کنید تا با استفاده از اشیاء هندسی که به لیست اشیاء ابزار در زیر اضافه می کنید، پارتیشن بندی کنید، یا صفحه کار را برای پارتیشن بندی با استفاده از هر یک از آنها انتخاب کنید. صفحات کار اضافه شده
|
•
|
اگر اشیاء را انتخاب کنید ، اشیاء هندسی را که می خواهید به عنوان ابزار ابزار استفاده کنید، به لیست اشیاء ابزار اضافه کنید. روی دکمه Active کلیک کنید تا بین روشن و خاموش کردن انتخاب اشیاء ابزار جابجا شوید . آن اشیاء هندسی فقط برای پارتیشن بندی اشیاء هندسه در فهرست اشیاء به پارتیشن استفاده می شوند و در هندسه نهایی مورد استفاده برای تعریف مواد و گره های فیزیک گنجانده نمی شوند. برای استفاده از اشیاء ابزار انتخابی برای عملیات هندسه بیشتر، کادر ابزار Keep را انتخاب کنید .
|
|
•
|
اگر صفحه کار را انتخاب کنید، از بین سطوح کاری موجود در لیست صفحه کار انتخاب کنید. روی دکمه Go to Source (
 ) کلیک کنید تا به گره Work Plane برای صفحه کاری انتخاب شده بروید. |
در صورت بروز مشکل در عملکرد پارتیشن، می توانید تنظیمات لیست تحمل تعمیر را تغییر دهید. موجودات هندسی که فاصله آنها کمتر از تحمل تعمیر است ادغام می شوند.
|
•
|
مقدار پیش‌فرض در لیست تلورانس Repair Automatic است که برای اشیاء سه بعدی که با استفاده از هسته CAD نشان داده می‌شوند، تحمل تعمیر را به صورت داخلی تعیین می‌کند. برای اشیاء سه بعدی که با استفاده از هسته COMSOL نشان داده می شوند، و برای اشیاء دو بعدی و یک بعدی، Automatic به معنای تحمل تعمیر نسبی 10-6 است .
|
|
•
|
برای وارد کردن مقداری برای فیلد تحمل تعمیر نسبی ، Relative را انتخاب کنید (پیش‌فرض با تنظیمات گره هندسه اصلی تعیین می‌شود ). این مقدار نسبت به بزرگترین مقدار مطلق مختصات تمام اشیاء ورودی است.
|
|
•
|
برای وارد کردن مقداری برای قسمت تحمل تعمیر مطلق ، Absolute را انتخاب کنید (پیش‌فرض با تنظیم گره هندسه اصلی تعیین می‌شود ؛ واحد SI: m). این مقدار از واحد طول دنباله هندسه استفاده می کند.
|
وقتی این ویژگی را ایجاد می‌کنید، تلرانس‌های تعمیر نسبی و مطلق روی مقادیر استفاده شده تنظیم می‌شوند (با دقت دو رقمی)، که وقتی Repair tolerance را روی Automatic تنظیم کرده‌اید، می‌تواند مفید باشد .
گزیده ای از موجودیت های به دست آمده
برای ایجاد انتخاب های از پیش تعریف شده (برای همه سطوح – اشیا، دامنه ها، مرزها، لبه ها و نقاط – که قابل اجرا هستند) در گره های بعدی در دنباله هندسه، کادر انتخاب Resulting Objects را انتخاب کنید. همچنین برای ایجاد همه یا یکی از انواع موجودیت‌های حاصل (دامنه‌ها، مرزها، لبه‌ها و نقاط) که اشیاء به‌دست‌آمده از آنها به‌عنوان انتخاب در همه فهرست‌های انتخابی قابل‌اجرا (مثلاً در تنظیمات فیزیک و مواد) در دسترس هستند، یک گزینه را انتخاب کنید. از لیست Show in physics ( نمایش در نمونه‌ها اگر در بخش هندسه باشد؛ نمایش سه بعدی اگر در هندسه صفحه کار باشد): همه سطوح ، انتخاب دامنه ، انتخاب مرز ،انتخاب لبه یا انتخاب نقطه . پیش فرض انتخاب دامنه است که برای استفاده با مواد و فیزیک تعریف شده در دامنه ها مناسب است. برای استفاده با یک شرط مرزی، برای مثال، انتخاب مرز را انتخاب کنید . این انتخاب ها به عنوان گره های انتخاب جداگانه در درخت مدل ظاهر نمی شوند. خاموش را انتخاب کنید تا هیچ انتخابی خارج از توالی هندسه در دسترس نباشد. از لیست رنگ ، رنگی را برای برجسته کردن انتخاب اشیاء به دست آمده انتخاب کنید. به انتخاب رنگ ها مراجعه کنید .
انتخاب تجمعی
اگر می‌خواهید موجودیت‌های به‌دست‌آمده را در یک انتخاب تجمعی مشارکت دهید، یک انتخاب تجمعی را از فهرست مشارکت در انتخاب کنید (پیش‌فرض، هیچ ، هیچ مشارکتی نمی‌دهد)، یا روی دکمه جدید کلیک کنید تا یک انتخاب تجمعی جدید ایجاد کنید (به انتخاب‌های تجمعی مراجعه کنید ). .
ویژگی های اختصاص داده شده
از لیست هندسه ساخت و ساز ، روشن را انتخاب کنید تا اشیاء به دست آمده فقط در دنباله هندسه ویژگی در دسترس باشند. گزینه پیش‌فرض Inherit به این معنی است که اگر تمام اشیاء ورودی هندسه ساختاری باشند، اشیاء به‌دست‌آمده به هندسه ساختاری تبدیل می‌شوند. خاموش را انتخاب کنید تا هرگز اشیاء هندسه ساخت و ساز را خروجی نگیرید. برای اطلاعات بیشتر به هندسه ساخت و ساز مراجعه کنید .
