برای ارزیابی چهره به صورت سه بعدی از روش زیر استفاده کنید. آنها روی اجسام هندسه مجازی کار نمی کنند.
جدول 3-24: روش های ارزیابی چهره به صورت سه بعدی
روش
نوع خروجی
faceParamRange(int)
دو برابر [4]
faceX(int، double[][2])
دو برابر[][3]
faceDX(int، double[][2])
دو برابر[][3][2]
faceDDX(int، double[][2])
دو برابر[][3][2][2]
faceNormal(int، double[][2])
دو برابر[][3]
faceFF1(int، double[][2])
دو برابر[][2][2]
faceFF2(int، double[][2])
دو برابر[][2][2]
curve faceGauss(int, double[][2])
دو برابر[]
faceMeanCurvature(int، double[][2])
دو برابر[]
اولین آرگومان ورودی همه متدها عدد چهره است. آرگومان ورودی دوم، زمانی که وجود داشته باشد، ماتریسی از نقاط پارامتر است که برای آن ارزیابی انجام می شود. برای همه به جز روش اول، اولین شاخص در خروجی مربوط به نقاط پارامتر مختلف است.
•
faceParamRange دو محدوده پارامتر را برای ارزیابی روی صورت برمی گرداند.
•
faceX پارامترها را برای هماهنگ کردن مقادیر ارزیابی می کند.
•
faceDX پارامترها را با مقادیر مشتق مرتبه اول ارزیابی می کند.
•
faceDDX پارامترها را به مقادیر مشتق مرتبه دوم ارزیابی می کند.
•
faceNormal پارامترها را به مقادیر بردار نرمال ارزیابی می کند.
•
faceFF1 پارامترها را به اولین مقادیر فرم اساسی ارزیابی می کند.
•
faceFF2 پارامترها را با مقادیر فرم اساسی دوم ارزیابی می کند.
•
faceGaussCurvature پارامترها را به مقادیر انحنای گاوس ارزیابی می کند.
•
faceMeanCurvature پارامترها را با مقادیر میانگین انحنا ارزیابی می کند.
