اتحاد. اتصال

اتحاد. اتصال

اتحاد. اتصال
برای ایجاد اتحاد اشیاء هندسه، در نوار ابزار هندسه ، از منوی Boolean and Partitions ( )، Union  ( ) را انتخاب کنید. همچنین می توانید برای افزودن این گره از زیر منوی Boolean و Partitions روی گره Geometry راست کلیک کنید. سپس مشخصات عملیات اتحادیه را وارد کنید.
اتحاد. اتصال
شی هندسی را که می خواهید در پنجره گرافیکی متحد کنید انتخاب کنید. اشیاء در لیست اشیاء ورودی ظاهر می شوند . اگر دنباله هندسه شامل انتخاب های تعریف شده توسط کاربر در بالای گره Union است، برای انتخاب اشیاء هندسی دستی را انتخاب کنید یا یکی از گره های انتخاب را از لیست کنار اشیاء ورودی انتخاب کنید .
برای جابه‌جایی بین روشن و خاموش کردن انتخاب‌های اشیاء ورودی ، روی دکمه Active کلیک کنید .
برای استفاده از اشیاء هندسی انتخاب شده برای عملیات هندسه بیشتر، کادر انتخاب Keep input objects را انتخاب کنید.
با پاک کردن تیک Keep interior boundaries ، یک شی هندسی بدون مرزهای داخلی ایجاد کنید. این می‌تواند برای ساده‌سازی هندسه‌ای مفید باشد که مثلاً مرزهای داخلی حوزه‌هایی را با گره‌های فیزیک یا مواد مختلف جدا نمی‌کنند.
در صورت بروز مشکل در عملکرد اتحادیه، می‌توانید تنظیمات لیست تحمل تعمیر را تغییر دهید. موجودات هندسی که فاصله آنها کمتر از تحمل تعمیر است ادغام می شوند.
مقدار پیش‌فرض در لیست تلورانس Repair Automatic است که برای اشیاء سه بعدی که با استفاده از هسته CAD نشان داده می‌شوند، تحمل تعمیر را به صورت داخلی تعیین می‌کند. برای اشیاء سه بعدی که با استفاده از هسته COMSOL نشان داده می شوند، و برای اشیاء دو بعدی و یک بعدی، Automatic به معنای تحمل تعمیر نسبی 10-6 است .
برای وارد کردن مقداری برای فیلد تحمل تعمیر نسبی ، Relative را انتخاب کنید (پیش‌فرض با تنظیمات گره هندسه اصلی تعیین می‌شود ). این مقدار نسبت به بزرگترین مقدار مطلق مختصات تمام اشیاء ورودی است.
برای وارد کردن مقداری برای قسمت تحمل تعمیر مطلق ، Absolute را انتخاب کنید (پیش‌فرض با تنظیم گره هندسه اصلی تعیین می‌شود ؛ واحد SI: m). این مقدار از واحد طول دنباله هندسه استفاده می کند.
وقتی این ویژگی را ایجاد می‌کنید، تلرانس‌های تعمیر نسبی و مطلق روی مقادیر استفاده شده تنظیم می‌شوند (با دقت دو رقمی)، که وقتی Repair tolerance را روی Automatic تنظیم کرده‌اید، می‌تواند مفید باشد .
گزیده ای از موجودیت های به دست آمده
برای ایجاد انتخاب های از پیش تعریف شده (برای همه سطوح – اشیا، دامنه ها، مرزها، لبه ها و نقاط – که قابل اجرا هستند) در گره های بعدی در دنباله هندسه، کادر انتخاب Resulting Objects را انتخاب کنید. همچنین برای ایجاد همه یا یکی از انواع موجودیت‌های حاصل (دامنه‌ها، مرزها، لبه‌ها و نقاط) که اشیاء به‌دست‌آمده از آن‌ها به‌عنوان انتخاب در همه فهرست‌های انتخابی قابل‌اجرا (مثلاً در تنظیمات فیزیک و مواد) در دسترس هستند، یک گزینه را انتخاب کنید. از فهرست نمایش در فیزیک ( نمایش در موارد اگر در بخش هندسه؛ نمایش سه بعدی در هندسه صفحه در زیر صفحه کاری در یک جزء سه بعدی) لیست: همه سطوح ، انتخاب دامنه ، انتخاب مرز، انتخاب لبه یا انتخاب نقطه . پیش فرض انتخاب دامنه است که برای استفاده با مواد و فیزیک تعریف شده در دامنه ها مناسب است. برای استفاده با یک شرط مرزی، برای مثال، انتخاب مرز را انتخاب کنید . این انتخاب ها به عنوان گره های انتخاب جداگانه در درخت مدل ظاهر نمی شوند. خاموش را انتخاب کنید تا هیچ انتخابی خارج از توالی هندسه در دسترس نباشد. از لیست رنگ ، رنگی را برای برجسته کردن انتخاب اشیاء به دست آمده انتخاب کنید. به انتخاب رنگ ها مراجعه کنید .
انتخاب تجمعی
اگر می‌خواهید موجودیت‌های به‌دست‌آمده را در یک انتخاب تجمعی مشارکت دهید، یک انتخاب تجمعی را از فهرست مشارکت در انتخاب کنید (پیش‌فرض، هیچ ، هیچ مشارکتی نمی‌دهد)، یا روی دکمه جدید کلیک کنید تا یک انتخاب تجمعی جدید ایجاد کنید (به انتخاب‌های تجمعی مراجعه کنید ). .
ویژگی های اختصاص داده شده
از لیست هندسه ساخت و ساز ، روشن را انتخاب کنید تا اشیاء به دست آمده فقط در دنباله هندسه ویژگی در دسترس باشند. گزینه پیش‌فرض Inherit به این معنی است که اگر تمام اشیاء ورودی هندسه ساختاری باشند، اشیاء به‌دست‌آمده به هندسه ساختاری تبدیل می‌شوند. خاموش را انتخاب کنید تا هرگز اشیاء هندسه ساخت و ساز را خروجی نگیرید. برای اطلاعات بیشتر به هندسه ساخت و ساز مراجعه کنید .