از روش‌های زیر برای دسترسی به آرایه‌های موجود در نمایش داخلی اجسام هندسی COMSOL Multiphysics استفاده کنید. آنها روی اشیایی که با استفاده از هسته CAD، هندسه اسمبلی یا هندسه مجازی نمایش داده می شوند، کار نمی کنند.
|
روش
|
1D
|
2D
|
3 بعدی
|
نوع خروجی
|
|
getVertex()
|
√
|
√
|
√
|
دو برابر[][]
|
|
getEdge()
|
√
|
√
|
دو برابر[][]
|
|
|
getFace()
|
√
|
دو برابر[][]
|
||
|
getPVertex()
|
√
|
دو برابر[][]
|
||
|
getPEdge()
|
√
|
دو برابر[][]
|
||
|
getVertexCoord()
|
√
|
√
|
√
|
دو برابر[][]
|
|
voidsAreLabeled()
|
√
|
√
|
√
|
بولی
|
|
•
|
در دوبعدی و سه بعدی، getVertex ماتریس (sdim+2)-by-nv را نشان می دهد که رئوس شی را نشان می دهد. اولین ردیف های sdim مختصات رئوس هستند. ردیف sdim+1 در صورتی که راس جدا شده باشد و در غیر این صورت مشخص نشده باشد، حاوی شماره دامنه است. سطر آخر حاوی یک تلورانس محلی نسبی برای راس است. برای رئوس غیر متحمل، تلرانس NaN است. این روش روی اجسام هندسه مجازی کار نمی کند.
|
|
•
|
در 1D، getVertex یک ماتریس 3 با nvtx را برمی‌گرداند که رئوس شی 1 بعدی را نشان می‌دهد. ردیف 1 مختصات رئوس را ارائه می دهد. ردیف های 2 و 3 به ترتیب شماره دامنه های بالا و پایین را ارائه می دهند.
|
|
•
|
getPVertex یک ماتریس npv 6 بایتیحاوی جاسازی رئوس در چهره ها را برمی گرداند. ردیف 1 شامل نمایه رأس (یعنی ستون از getVertex )، سطرهای 2 و 3 حاوی مختصات ( s ، t ) از رأس روی صورت، ردیف 4 شامل یک نمایه چهره و ردیف 5 شامل شاخص سطح در سطوح است. . ردیف 6 حاوی یک تحمل محلی نسبی برای راس است. این روش روی اجسام هندسه مجازی کار نمی کند.
|
|
•
|
در 3D، getEdge یک ماتریس 7 در ne برمی گرداند که لبه های شی 3 بعدی را نشان می دهد. سطرهای 1 و 2 به ترتیب شامل شاخص‌های راس شروع و پایان لبه هستند (اگر وجود نداشته باشند 0). سطرهای 3 و 4 مقادیر پارامتر این رئوس را نشان می دهند. ردیف 5 اگر لبه مجاور یک وجه نباشد، شاخص دامنه را نشان می دهد و در غیر این صورت نامشخص است. ردیف 6 یک علامت و یک شاخص به منحنی زیرین می دهد. علامت جهت لبه نسبت به منحنی را نشان می دهد. در نهایت، ردیف 7 حاوی یک تلورانس محلی نسبی برای لبه است. این روش روی اجسام هندسه مجازی کار نمی کند.
|
|
•
|
در 2 بعدی، getEdge یک ماتریس 8 به n را برمی گرداند که لبه های شی 2 بعدی را نشان می دهد. سطرهای 1 و 2 به ترتیب شامل شاخص های راس شروع و پایان لبه هستند (اگر وجود نداشته باشند 0). سطرهای 3 و 4 مقادیر پارامتر این رئوس را نشان می دهند. ردیف های 5 و 6 به ترتیب شامل شماره دامنه چپ و راست لبه هستند. ردیف 7 یک علامت و یک شاخص به آرایه منحنی های زیرین می دهد. علامت جهت لبه نسبت به منحنی را نشان می دهد. ردیف 8 حاوی یک تلورانس محلی نسبی برای لبه است.
|
|
•
|
getPEdge یک ماتریس 10 با npe برمی گرداند که نشان دهنده جاسازی لبه ها در چهره ها است. ردیف اول شاخص یال را در getEdge نشان می دهد . سطرهای 2 و 3 به ترتیب شامل شاخص های راس شروع و پایان از getPVertex هستند . سطرهای 4 و 5 مقادیر پارامتر این رئوس را نشان می دهند. ردیف 6 و 7 به ترتیب شاخص های صورت ها را در سمت چپ و راست لبه نشان می دهد. ردیف 8 یک علامت و شاخص به منحنی پارامتر (در صورت وجود) می دهد و ردیف 9 شاخص را به سطح می دهد. ردیف 10 شامل یک تلورانس محلی نسبی برای لبه است. این روش روی اجسام هندسه مجازی کار نمی کند.
|
|
•
|
getFace یک ماتریس 4 با nf را نشان می دهد که چهره های هندسه سه بعدی را نشان می دهد. سطرهای 1 و 2 به ترتیب شامل نمایه دامنه بالا و پایین چهره و ردیف 3 شامل نمایه سطح صورت است. ردیف 4 حاوی یک تحمل موضعی نسبی برای صورت است. این روش روی اجسام هندسه مجازی کار نمی کند.
|
|
•
|
getVertexCoord یک ماتریس با مختصات راس برمی گرداند. بعد آن بعد فضا ضربدر تعداد رئوس است.
|
|
•
|
voidsAreLabeled اگر تمام مناطق خالی محدود با شاخص های دامنه منفی در سریال سازی (فایل mphtxt یا mphbin) برچسب گذاری شده باشند، مقدار true را برمی گردانداین همچنین بر شاخص‌های دامنه در متدهای زیر تأثیر می‌گذارد: getAdjExt() ، getAdjOrientExt() ، getUpDownExt() ، getFace() ، getEdge() و getVertex() . اگر برخی از مناطق خالی محدود در سریال سازی با 0 نشان داده شوند، مانند نسخه 4.2، نادرست را برمی گرداند
|
