نویز موتور الکتریکی: موتور سنکرون مغناطیس دائمی
معرفی
موتورهای الکتریکی در صنایع مختلف در همه جا وجود دارند. خودروها، کالاهای سفید، گرمایش، تهویه و سیستم های تهویه مطبوع (HVAC) به موتورهای الکتریکی نیاز دارند که نه تنها ویژگی های الکترومکانیکی مناسبی داشته باشند، بلکه صدای تولید شده در حین کارکرد آن را نیز محدود کنند. این مدل نشان می دهد که چگونه می توان نویز تولید شده توسط یک موتور الکتریکی را در طول عملکرد آن در سرعت های مختلف چرخش تجزیه و تحلیل کرد. نوع موتور الکتریکی مورد تجزیه و تحلیل، یک موتور سنکرون آهنربای دائم (PMSM) از آهنرباهای دائمی در روتور و جریان فرکانس متغیری که از طریق استاتور عبور می کند برای تولید گشتاور استفاده می کند.
شکل 1: هندسه موتور الکتریکی بدون حوزه های اطراف.
هندسه موتور الکتریکی در شکل 1 نشان داده شده است . ساختار داخلی موتور، که در شکل 2 نشان داده شده است، نشان می دهد که چگونه یک حداقل زاویه چرخش وجود دارد که بر اساس تعداد قطب ها و سیم پیچ ها، هندسه را به موقعیتی معادل موقعیت اولیه برمی گرداند. وجود این حداقل تکرار مکانیکی زاویه ای که برای این موتور 60 درجه است ، به این معنی است که نیروهای الکترومغناطیسی در هر نقطه در یک چرخه که 6 بار برای هر چرخش روتور انجام می شود، تکرار می شود. نیروهای الکترومغناطیسی ایجاد شده در حین عملکرد آن باعث ایجاد ارتعاشات نه تنها در فرکانس 6 برابر فرکانس چرخش (روتور) بلکه در فرکانس های بالاتر نیز می شود. این فرکانس های مرتبه بالاتر هارمونیک نامیده می شوند.
یک تحلیل گذرا برای تعیین نیروهای الکترومغناطیسی از طریق یک زاویه تکرار مکانیکی حداقل (در این مورد 60 o ) استفاده می شود. تبدیل فوریه برای تعیین سهم هر یک از این هارمونیک ها استفاده می شود که هر 6، 12، 18 … بار در طول چرخش کامل روتور تکرار می شود. این نیروها مضربی از 6 برابر فرکانس چرخش عمل خواهند کرد.
پاسخ ارتعاشی پوشش PMSM و تابش صوتی آن برای هر یک از این هارمونیک ها محاسبه می شود. یک نمودار کمپبل ایجاد می شود که هارمونیک های اصلی را نشان می دهد که به پاسخ صوتی PMSM در سرعت های مختلف چرخش کمک می کند.
تعریف مدل
ویژگی های الکترومغناطیسی یک PMSM معمولاً با شبیه سازی یک بخش 2 بعدی از موتور به خوبی تقریب می شود. به منظور کاهش هزینه محاسباتی تحلیل جریان، مدل از این تقریب استفاده می کند و نیروهای الکترومغناطیسی را با استفاده از یک مدل دو بعدی محاسبه می کند. بخش PMSM، نشان داده شده در شکل 2 ، برای محاسبه نیروهای الکترومغناطیسی گذرا ایجاد شده در طول چرخش آن استفاده می شود. این شبیه سازی گذرا یک چرخش 60 درجه را پوشش می دهد.
شکل 2: برش 2 بعدی موتور الکتریکی با حوزه های هوای اطراف.
این تجزیه و تحلیل توزیع فضایی نیروها را تولید می کند که از طریق چرخش محاسبه می شوند و با استفاده از حل کننده زمان به فرکانس FFT در حوزه فرکانس تبدیل می شوند . این حل کننده تبدیل فوریه گسسته یک متغیر وابسته به زمان را انجام می دهد و آن را به مجموعه ای از ضرایب مختلط ارائه شده توسط رابطه 1 تبدیل می کند.
(1) ،
که در آن ω ( f k ) ضرایب فوریه مختلط برای فرکانس f k است ، u ( tj ) سیگنال ورودی در زمان tj است ، i نشان دهنده واحد خیالی است و N تعداد کل نمونه های سیگنال ورودی است. برای هر فرکانس f k ، این تبدیل توزیع فضایی نیروهای پیچیده را ایجاد می کند. این واقعیت که این نیروها دارای مقادیر پیچیده هستند به این معنی است که تحریک هم مقدار نیرو و هم فاز آن را شامل می شود، بنابراین بخش های مختلف مدل در فازهای مختلف برانگیخته می شوند.
فرکانس ایجاد این نیروهای الکترومغناطیسی با سرعت چرخش روتور نسبت مستقیم دارد. از آنجایی که این نیروها گشتاور تقریبا ثابتی تولید می کنند، قدرت مکانیکی تولید شده توسط موتور در واقع متناسب با سرعت چرخش است. این معمولا برای سرعت های چرخشی کوچک صادق است. تلفات حرارتی در سیم پیچ ها متناسب با قدرت مکانیکی موتور است. با افزایش سرعت چرخش، این تلفات قابل توجه می شود و خنک کننده غیرفعال نمی تواند ادامه یابد. این همان چیزی است که حد حرارتی موتور نامیده می شود. اکثر موتورها منحنی گشتاور-سرعت را برای جلوگیری از رسیدن به حد حرارتی کنترل می کنند. این منحنی معمولاً یک گشتاور ثابت را برای سرعت های دورانی پایین و سپس یک توان ثابت را در سرعت های بالاتر حفظ می کند. این مدل از منحنی گشتاور-سرعت نشان داده شده در شکل 3 استفاده می کند، اما هر منحنی دیگری را می توان به جای آن استفاده کرد.
شکل 3: منحنی گشتاور-سرعت چرخش.
نیروهای الکترومغناطیسی تولید شده از چرخه ای پیروی می کنند که در طول چرخش روتور 6 بار تکرار می شود. این چرخه دارای یک جزء اصلی سینوسی و همچنین اجزای سینوسی است که هر 12، 18، 24 … بار در طول چرخش روتور تکرار می شود. این هارمونیک نامیده می شود. هر یک از این هارمونیک ها سهم متفاوتی در کل نویز در فرکانس های مختلف رانندگی دارند. در مرحله زیر، نیروهای هارمونیک دوبعدی به مدل سه بعدی موتور الکتریکی با حوزه های صوتی اطراف موتور اعمال می شود. فرکانس اعمال هارمونیک مضربی از سرعت چرخش روتور خواهد بود. شکل 4 هندسه سه بعدی شامل حوزه های صوتی اطراف را نشان می دهد.
شکل 4: هندسه سه بعدی شامل حوزه های صوتی که یک دامنه باز را نشان می دهد.
هنگامی که پاسخ فرکانسی به هر یک از تحریکات هارمونیک مشخص شد، می توان یک نمودار کمپل ایجاد کرد که گاهی به آن نمودار آبشار می گویند. نمودار کمپبل، برای یک مکان معین، سهم هارمونیک های مختلف را در سطح کل نویز به عنوان تابعی از سرعت چرخش نشان می دهد. این امکان شناسایی ویژگیهای نامطلوب مانند فرکانسهایی را فراهم میکند که در آن پوشش در تابش نویز یا هارمونیکهایی که در کل نویز غالب هستند بسیار کارآمد است.
روش دیگر برای ارائه این نتایج، تولید یک سیگنال زمانی از پاسخ صوتی در یک نقطه معین با تغییر سرعت چرخش موتور است. شکل 5 تغییر سرعت چرخش را در طول مدت سیگنال صوتی مورد استفاده برای تولید سیگنال زمان نشان می دهد. میتوان از هر مدت زمان دیگری از سیگنال زمانی یا پروفیل تغییرات سرعت چرخشی استفاده کرد.
شکل 5: تغییر سرعت چرخش موتور در طول مدت سیگنال صوتی.
این مدل یک روش سریع و کارآمد برای تجزیه و تحلیل محتوای هارمونیک صدای تولید شده توسط PMSM ارائه می دهد. سایر منابع صوتی مانند صدای چرخ دنده یا صدای ناشی از باد ناشی از تبرید در نظر گرفته نمی شوند. به دلیل محتوای فرکانس محدود نویز هارمونیک، معمولاً این نویز است که در موتور الکتریکی برجسته می شود و بنابراین منبع اصلی است که در طول طراحی موتور الکتریکی تنظیم می شود.
نتایج و بحث
شکل 6 هنجار چگالی شار مغناطیسی و خطوط جریان را در چهار زاویه مختلف نشان می دهد. به چرخش روتور و نحوه متمرکز شدن شار مغناطیسی در نواحی نزدیک به آهنرباها و در قسمت بیرونی سیم پیچ ها توجه کنید.
شکل 6: هنجار چگالی شار مغناطیسی و جریان در چهار زاویه در طول چرخه.
تجزیه و تحلیل حوزه زمان توزیع نیروها را در استاتور و روتور ایجاد می کند. به عنوان نمونه ای از تغییرات زمانی این نیروها، شکل 7 مؤلفه های نیروهای الکترومغناطیسی را برای دو نقطه در مدل نشان می دهد. این سیگنال زمان یک سیگنال دوره ای است که در طول چرخش کامل روتور 6 بار تکرار می شود.
شکل 7: سیگنال حوزه زمان اجزای نیروهای الکترومغناطیسی در دو نقطه.
این سیگنال زمان می تواند به راحتی به حوزه فرکانس تبدیل شده و به مقدار هارمونیک اول نرمال شود. شکل 8 نشان می دهد که چگونه FFT نیروهای نرمال شده به هارمونیک اول، با افزایش فرکانس مقادیر کاهشی دارد. هارمونیک هشتم سهمی دارد که کمتر از 5 درصد هارمونیک اول است، بنابراین در نظر گرفتن هفت هارمونیک در آنالیز منطقی به نظر می رسد، زیرا هر هارمونیک مرتبه بالاتر احتمالاً تأثیر بسیار محدودی دارد.
شکل 8: اجزای حوزه فرکانس نیروهای الکترومغناطیسی در دو نقطه، نرمال شده به مقدار هارمونیک اول.
همچنین تجزیه و تحلیل توزیع فضایی هارمونیک های مختلف، نه تنها تغییرات آن با فرکانس برای یک نقطه، مرتبط است. شکل 9 توزیع فضایی هارمونیک هفتم، آخرین هارمونیک حل شده را نشان می دهد. هارمونیک های بالاتر از این به مش ریزتری نیاز دارند، زیرا هر چه هارمونیک بالاتر باشد، توزیع فضایی نیروهای الکترومغناطیسی ظریف تر است. به منظور حل هارمونیک های بالاتر از هفتم، مدل باید مش ریزتری داشته باشد، که زمان محاسبات را افزایش می دهد و سهم قابل توجهی در نویز اضافه نمی کند.
شکل 9: توزیع فضایی نیروهای الکترومغناطیسی در حوزه فرکانس، که هر دو بخش واقعی (فلش های قرمز) و موهومی (فلش های آبی) را نشان می دهد.
نیروهای الکترومغناطیسی به دست آمده در مدل دو بعدی را می توان با استفاده از ویژگی اکستروژن عمومی به مدل سه بعدی تبدیل کرد . شکل 10 مدل سه بعدی و نیروهای ایجاد شده توسط هارمونیک سوم را نشان می دهد.
شکل 10: بخش واقعی نیروهای الکترومغناطیسی اعمال شده به مدل سه بعدی برای هارمونیک سوم.
این نیروها اگرچه در سطح جهانی به دلیل تقارن موتور جبران می شود، اما در سازه جابجایی هایی ایجاد می کند که به نوبه خود به فشار صوتی تبدیل می شود. شکل 11 جابجایی و فشار صوتی ایجاد شده توسط هارمونیک سوم را در 2360 هرتز نشان می دهد.
شکل 11: جابجایی ها و فشارهای صوتی ایجاد شده توسط هارمونیک سوم در 2360 هرتز.
ویژگی میدان بیرونی امکان ارزیابی فشار صوتی در هر نقطه خارج از حوزه محاسباتی را فراهم می کند. شکل 12 سطح فشار صدا (SPL) را در سطح موتور و در فاصله 0.5 متری از موتور نشان می دهد. توجه داشته باشید که چگونه این الگوی تابش دارای لوب های زیادی است، به این معنی که پاسخ صوتی تا حد زیادی به موقعیت نقطه گوش بستگی دارد.
شکل 12: سطح فشار صدا در سطح موتور و در فاصله 0.5 متری.
سهم هارمونیک های مختلف را می توان در نمودار کمپبل مشاهده کرد. نمودار کمپبل، برای یک نقطه شنیداری معین، سطح فشار صوتی هر هارمونیک را به عنوان تابعی از سرعت چرخش موتور نشان می دهد. شکل 13 نشان می دهد که چگونه دو میکروفون نمودارهای کمبل بسیار متفاوتی را ارائه می دهند. توجه داشته باشید که چگونه هارمونیک های اول و سوم بیشترین تأثیر را در سطح نویز برای هر دو موقعیت میکروفون دارند. همچنین توجه داشته باشید که چگونه میکروفون اول سطوح نویز افزایش یافته در حدود 2500 هرتز را برای اکثر هارمونیک ها نشان می دهد، که نشان می دهد حالت پوششی وجود دارد که این فرکانس را متمایز می کند. اثر مشابهی برای میکروفون دوم کمی کمتر از 2500 هرتز و حدود 1800 هرتز مشاهده می شود.
شکل 13: نمودارهای کمپبل در میکروفون.
نکاتی درباره پیاده سازی COMSOL
مدل الکترومغناطیسی شامل دو جسم مختلف است که یک مجموعه را تشکیل می دهند. وجود مش های مستقل در هر یک از اشیاء امکان چرخش روتور را با استفاده از ویژگی Rotating Domain فراهم می کند .
مطالعه آنالیز الکترومغناطیسی شامل دو مرحله است، یک آنالیز ثابت و یک تحلیل وابسته به زمان. تجزیه و تحلیل ثابت برای مقداردهی اولیه میدان الکترومغناطیسی استفاده می شود زیرا سیستم حاوی آهنرباهای دائمی و جریان های غیر صفر در زمان اولیه است. تلاش برای حل آنالیز وابسته به زمان بدون بخش ثابت فرض میکند که جریانها روشن میشوند و آهنرباها در مرحله اول اضافه میشوند. این همگرایی را تقریبا غیرممکن خواهد کرد. تبدیل بهروزرسانی Jacobian به هر تکرار در تحلیل وابسته به زمان، کل زمان اجرا را کاهش میدهد.
نیروهای الکترومغناطیسی با استفاده از ویژگی محاسبه نیرو موجود در فیزیک میدان های مغناطیسی محاسبه می شوند . یک PDE مرزی شکل ضعیف برای ذخیره نیروهای الکترومغناطیسی در رابط ها و تولید FFT تنها از این نیروها، به جای راه حل کامل استفاده می شود.
مطالعه FFT زمان به فرکانس برای تبدیل یک متغیر وابسته مکانی و زمانی به یک متغیر پیچیده در حوزه فرکانس استفاده می شود. هنگامی که نیروهای الکترومغناطیسی در حوزه فرکانس بیان میشوند، سادهتر است که بتوان آنالیز پاسخ فرکانسی را برای یک تحریک متفاوت تولید کرد.
ویژگی General Extrusion برای تبدیل متغیرهای موجود در یک جزء به جزء دیگر با مختصات متفاوت یا حتی تعداد ابعاد متفاوت استفاده می شود. در این مورد، نتایج 2 بعدی با استفاده از عملگر comp.genext() به جزء 3 بعدی ترجمه می شود .
عملگر withsol() برای انتخاب هارمونیک مناسب نیروهای تحریک در جابجایی فرکانس استفاده می شود. به عنوان مثال، عبارت withsol(‘sol3’,Fy,setval(freq,f0*(harm_exc))) متغیر Fy را از sol3 (نتایج FFT) با فرکانس مطابق با f0 (سرعت چرخش روتور در تحلیل گذرای اولیه) برابر تعداد هارمونیک برانگیخته شده.
درخواست فرکانس در آنالیز ارتعاشی از محدوده بیان (360[deg]/theta*rpm_idle*harm_exc,fdelta,min(fmax,rpm_max/rpm0*f0*harm_exc)) min(fmax,rpm_max/rpm0*f0*harm_exc) استفاده میکند. که یک جارو فرکانس است که از 6 برابر rpm_idle برابر تعداد هارمونیک برانگیخته شروع می شود، هر fdelta گام بردارید و زمانی که سرعت چرخش به rpm_max یا فرکانس به fmax رسید متوقف می شود ، هر اتفاقی که اول بیفتد.
حلکننده در تحلیل ارتعاشی به صورت دستی روی یک حلکننده جداشده با 1 تکرار تنظیم میشود، به این معنی که ابتدا جابجاییها بهدست میآیند و فشار صوتی بر اساس این جابهجاییها محاسبه میشود، بدون اینکه فشار آکوستیک به مشکل ساختاری متصل شود. این یک رویکرد مناسب برای مشکلاتی است که در آن سازههای ارتعاشی نویز را به محیط تابش میکنند و امکان کاهش زمان اجرا را فراهم میکند. این فرض باید همیشه با یک تحلیل کاملاً همراه تأیید شود.
این مدل تقریباً 8 ساعت طول می کشد تا در یک ایستگاه کاری با 7 هارمونیک و خروجی هر 50 هرتز اجرا شود. این زمان اجرا را می توان با استفاده از محاسبات خوشه ای توزیع شده یا کاهش تعداد فرکانس ها یا هارمونیک های درخواستی به میزان قابل توجهی کاهش داد.
سیگنال صوتی به یک فایل wav. صادر میشود که میتوان به آن گوش داد یا با هر ابزار دیگری پردازش کرد.
مسیر کتابخانه برنامه: Acoustics_Module/Automotive/electric_motor_noise_pmsm
دستورالعمل مدلسازی
از منوی File ، New را انتخاب کنید .
جدید
در پنجره جدید ، روی Model Wizard کلیک کنید .
مدل جادوگر
1
|
در پنجره Model Wizard روی 2D کلیک کنید .
|
2
|
در درخت Select Physics ، AC/DC>Electromagnetic Fields>Magnetic Fields (mf) را انتخاب کنید .
|
3
|
روی افزودن کلیک کنید .
|
4
|
در درخت انتخاب فیزیک ، ریاضیات > رابط های PDE > ابعاد پایین > مرز فرم ضعیف PDE (wb) را انتخاب کنید .
|
5
|
روی افزودن کلیک کنید .
|
6
|
روی مطالعه کلیک کنید .
|
7
|
در درخت انتخاب مطالعه ، General Studies>Stationary را انتخاب کنید .
|
8
|
روی Done کلیک کنید .
|
ریشه
مطالعه اول از مقطع موتور الکتریکی برای محاسبه تحریک الکترومغناطیسی استفاده می کند. به افزودن یک جزء سه بعدی و وارد کردن هندسه موتور ادامه دهید.
اضافه کردن کامپوننت
در نوار ابزار Home ، روی Add Component کلیک کنید و 3D را انتخاب کنید .
هندسه 2
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Insert Sequence کلیک کنید و Insert Sequence را انتخاب کنید .
|
2
|
به پوشه Application Libraries مدل بروید و روی فایل electric_motor_noise_pmsm_geom_sequence.mph دوبار کلیک کنید .
|
3
|
در نوار ابزار Geometry ، روی ساختن همه کلیک کنید .
|
4
|
روی دکمه Wireframe Rendering در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
|
5
|
روی دکمه Show Grid در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
|
رندر Wireframe امکان تجسم آسان تر هندسه را فراهم می کند. هندسه باید مانند شکل 4 باشد .
مونتاژ فرم (پره)
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 2 (comp2)>Geometry 2 روی Form Assembly (fin) کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات Form Union/Assembly ، بخش Form Union/Assembly را پیدا کنید .
|
3
|
تیک Create Pairs را پاک کنید .
|
فایل COMSOL وارد شده شامل مجموعه ای از پارامترها است که به روز رسانی موتور الکتریکی را تسهیل می کند. نام گروه پارامتر را به روز کنید.
تعاریف جهانی
پارامترهای هندسه
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Global Definitions روی Parameters 1 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای پارامترها ، پارامترهای هندسی را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
|
یک گروه پارامتر جدید اضافه کنید و این گروه را با پارامترهای وارد شده از یک فایل خارجی پر کنید. این گروه پارامتر دوم شامل پارامترهای مربوط به مدل سازی است.
پارامترهای مدل
1
|
در نوار ابزار Home ، روی پارامترها کلیک کنید و Add>Parameters را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات پارامترها ، Model Parameters را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Parameters را پیدا کنید . روی Load from File کلیک کنید .
|
4
|
به پوشه Application Libraries مدل بروید و روی فایل electric_motor_noise_pmsm_parameters.txt دوبار کلیک کنید .
|
برای ایجاد هندسه دوبعدی یک ویژگی مقطع اضافه کنید. از آنجایی که روتور از طریق ویژگی Rotating Domain در حال چرخش است ، لازم است که هندسه دو بعدی به عنوان یک مجموعه ایجاد شود.
هندسه 1
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Geometry 1 کلیک کنید .
مقطع 1 (cro1)
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Cross Section کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای مقطع عرضی ، روی ساخت انتخاب شده کلیک کنید .
|
فرم اتحادیه (فین)
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Geometry 1 روی Form Union (fin) کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات Form Union/Assembly ، بخش Form Union/Assembly را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست Action ، Form an assembly را انتخاب کنید .
|
4
|
در نوار ابزار Geometry ، روی ساختن همه کلیک کنید .
|
هندسه باید مانند شکل 2 باشد .
اکنون به ایجاد چند انتخاب که در طول تعریف مدل استفاده می شود، ادامه دهید.
تعاریف (COMP1)
شفت
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Explicit کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Explicit ، Shaft را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
فقط دامنه 40 را انتخاب کنید.
|
روتور چند لایه
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Explicit کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Explicit ، روتور Laminated را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
فقط دامنه 39 را انتخاب کنید.
|
آهنربا A
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Explicit کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Explicit ، Magnets A را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
فقط دامنه های 33، 36 و 37 را انتخاب کنید.
|
آهنرباهای B
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Explicit کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Explicit ، Magnets B را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
فقط دامنه های 34، 35 و 38 را انتخاب کنید.
|
آهنرباها
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Union کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Union ، Magnets را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Input Entities را پیدا کنید . در قسمت Selections to add ، روی Add کلیک کنید .
|
4
|
در کادر محاورهای افزودن ، در فهرست انتخابها برای افزودن ، Magnets A و Magnets B را انتخاب کنید .
|
5
|
روی OK کلیک کنید .
|
شکاف هوای داخلی
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Explicit کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Explicit ، Inner air gap را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
فقط دامنه 32 را انتخاب کنید.
|
روتور
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Union کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Union ، Rotor را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Input Entities را پیدا کنید . در قسمت Selections to add ، روی Add کلیک کنید .
|
4
|
در کادر محاورهای افزودن ، در فهرست انتخابها برای افزودن ، شفت ، روتور چند لایه و آهنربا را انتخاب کنید .
|
5
|
روی OK کلیک کنید .
|
قطعات چرخشی
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Union کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Union ، Rotating parts را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Input Entities را پیدا کنید . در قسمت Selections to add ، روی Add کلیک کنید .
|
4
|
در کادر محاورهای افزودن ، در فهرست انتخابها برای افزودن ، شکاف هوای داخلی و روتور را انتخاب کنید .
|
5
|
روی OK کلیک کنید .
|
قطعات ثابت
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Complement کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Complement ، قسمت های ثابت را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Input Entities را پیدا کنید . در قسمت Selections to invert ، روی Add کلیک کنید .
|
4
|
در کادر محاورهای افزودن ، قسمتهای چرخشی را در فهرست انتخابها برای معکوس کردن انتخاب کنید .
|
5
|
روی OK کلیک کنید .
|
کویل A
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Explicit کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Explicit ، Coils A را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
فقط دامنه های 12، 15، 18، 20، 25 و 27 را انتخاب کنید.
|
کویل B
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Explicit کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Explicit ، Coils B را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
فقط دامنه های 13، 16، 17، 19، 26 و 28 را انتخاب کنید.
|
کویل C
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Explicit کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Explicit ، Coils C را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
فقط دامنه های 9، 10 و 21-24 را انتخاب کنید.
|
کویل ها
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Union کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Union ، Coils را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Input Entities را پیدا کنید . در قسمت Selections to add ، روی Add کلیک کنید .
|
4
|
در کادر محاورهای افزودن ، در لیست انتخابها برای افزودن ، کویلهای A ، کویلهای B و کویلهای C را انتخاب کنید .
|
5
|
روی OK کلیک کنید .
|
شکاف هوای بیرونی
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Explicit کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Explicit ، Outer air gap را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
فقط دامنه 11 را انتخاب کنید.
|
هوای بیرون
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Explicit کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Explicit ، Exterior air را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
فقط دامنه های 1-4، 14، 30 و 31 را انتخاب کنید.
|
پوشش
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Explicit کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Explicit ، Casing را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
فقط دامنه های 5-7 و 29 را انتخاب کنید.
|
هوا
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Union کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Union ، Air را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Input Entities را پیدا کنید . در قسمت Selections to add ، روی Add کلیک کنید .
|
4
|
در کادر محاورهای افزودن ، در فهرست انتخابها برای افزودن ، شکاف هوای داخلی ، شکاف هوای بیرونی و هوای خارجی را انتخاب کنید .
|
5
|
روی OK کلیک کنید .
|
نیروهای استاتور
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی تفاوت کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای تفاوت ، نیروهای استاتور را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Input Entities را پیدا کنید . در قسمت Selections to add ، روی Add کلیک کنید .
|
4
|
در کادر محاورهای افزودن ، قسمتهای ثابت را در لیست انتخابها برای افزودن انتخاب کنید .
|
5
|
روی OK کلیک کنید .
|
6
|
در پنجره تنظیمات برای تفاوت ، بخش Input Entities را پیدا کنید .
|
7
|
در قسمت انتخابها برای تفریق ، روی افزودن کلیک کنید .
|
8
|
در کادر محاورهای افزودن ، در لیست انتخابها برای تفریق ، کویلها ، پوشش و هوا را انتخاب کنید .
|
9
|
روی OK کلیک کنید .
|
مرزهای خارجی
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Selections کلیک راست کرده و Disk را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات دیسک ، External boundaries را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Geometric Entity Level را پیدا کنید . از لیست Level ، Boundary را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Size and Shape را پیدا کنید . در قسمت متنی شعاع بیرونی ، inf را تایپ کنید .
|
5
|
در قسمت متنی Inner radius ، r_stator را تایپ کنید .
|
مجاورت نیروهای روتور
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی مجاور کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای مجاور ، در قسمت نوشتار برچسب ، نیروی مجاور به روتور را تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Input Entities را پیدا کنید . در قسمت انتخابهای ورودی ، روی افزودن کلیک کنید .
|
4
|
در کادر محاوره ای افزودن ، Rotor را در لیست انتخاب های ورودی انتخاب کنید .
|
5
|
روی OK کلیک کنید .
|
در مجاورت نیروهای استاتور
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی مجاور کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای مجاور ، مجاور نیروهای استاتور را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Input Entities را پیدا کنید . در قسمت انتخابهای ورودی ، روی افزودن کلیک کنید .
|
4
|
در کادر محاورهای افزودن ، نیروهای استاتور را در فهرست انتخابهای ورودی انتخاب کنید .
|
5
|
روی OK کلیک کنید .
|
محاسبه نیرو
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی تفاوت کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای تفاوت ، محاسبه نیروی را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Geometric Entity Level را پیدا کنید . از لیست Level ، Boundary را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Input Entities را پیدا کنید . در قسمت Selections to add ، روی Add کلیک کنید .
|
5
|
در کادر محاورهای افزودن ، در فهرست انتخابها برای افزودن ، مجاور نیروهای روتور و مجاور نیروهای استاتور را انتخاب کنید .
|
6
|
روی OK کلیک کنید .
|
7
|
در پنجره تنظیمات برای تفاوت ، بخش Input Entities را پیدا کنید .
|
8
|
در قسمت انتخابها برای تفریق ، روی افزودن کلیک کنید .
|
9
|
در کادر محاورهای افزودن ، مرزهای خارجی را در لیست انتخابها برای تفریق انتخاب کنید .
|
10
|
روی OK کلیک کنید .
|
مجاورت شکاف های هوا و کویل ها
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی مجاور کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای مجاور ، در قسمت نوشتار برچسب ، مجاور به شکاف ها و سیم پیچ های هوا را تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Input Entities را پیدا کنید . در قسمت انتخابهای ورودی ، روی افزودن کلیک کنید .
|
4
|
در کادر محاورهای افزودن ، در فهرست انتخابهای ورودی ، شکاف هوای داخلی ، کویلها و شکاف هوای بیرونی را انتخاب کنید .
|
5
|
روی OK کلیک کنید .
|
اهن
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Union کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Union ، Iron را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Input Entities را پیدا کنید . در قسمت Selections to add ، روی Add کلیک کنید .
|
4
|
در کادر محاورهای افزودن ، در فهرست انتخابها برای افزودن ، شفت ، روتور چند لایه و نیروهای استاتور را انتخاب کنید .
|
5
|
روی OK کلیک کنید .
|
دامنه های محاسبه اجباری
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Union کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای اتحادیه ، دامنههای محاسبه اجباری را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Input Entities را پیدا کنید . در قسمت Selections to add ، روی Add کلیک کنید .
|
4
|
در کادر محاورهای افزودن ، در فهرست انتخابها برای افزودن ، شکاف هوای داخلی ، کویلها و شکاف هوای بیرونی را انتخاب کنید .
|
5
|
روی OK کلیک کنید .
|
مجاورت شکاف هوا در استاتور
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی تفاوت کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات مربوط به تفاوت ، در قسمت نوشتار Label ، Adjacent to air gap را در استاتور تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Geometric Entity Level را پیدا کنید . از لیست Level ، Boundary را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Input Entities را پیدا کنید . در قسمت Selections to add ، روی Add کلیک کنید .
|
5
|
در کادر محاورهای افزودن ، مجاور نیروهای استاتور را در لیست انتخابها برای افزودن انتخاب کنید .
|
6
|
روی OK کلیک کنید .
|
7
|
در پنجره تنظیمات برای تفاوت ، بخش Input Entities را پیدا کنید .
|
8
|
در قسمت انتخابها برای تفریق ، روی افزودن کلیک کنید .
|
9
|
در کادر محاورهای افزودن ، مرزهای خارجی را در لیست انتخابها برای تفریق انتخاب کنید .
|
10
|
روی OK کلیک کنید .
|
یک متغیر اضافه کنید که چرخش را هم در یک مرحله ثابت و هم در یک مرحله وابسته به زمان تعریف کند.
متغیرهای 1
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Definitions کلیک راست کرده و Variables را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای متغیرها ، بخش متغیرها را پیدا کنید .
|
3
|
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
نام
|
اصطلاح
|
واحد
|
شرح
|
چرخش
|
if(isdefined(t)،w0*t+ang0,0)
|
راد
|
چرخش
|
عملگر جفت کننده اکستروژن عمومی برای نگاشت نتایج دو بعدی در هندسه سه بعدی. این عملگر اجازه می دهد تا هندسه ها را حتی زمانی که محورهای مختصات هم تراز نیستند، ترسیم کند.
اکستروژن عمومی 1 (genext1)
1
|
در نوار ابزار Definitions ، روی Nonlocal Couplings کلیک کنید و General Extrusion را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره Settings for General Extrusion ، بخش Source Selection را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید .
|
4
|
از لیست انتخاب ، محاسبه نیرو را انتخاب کنید .
|
5
|
قسمت نقشه مقصد را پیدا کنید . در قسمت متن x-expression ، y را تایپ کنید .
|
6
|
در قسمت متنی y-expression ، z را تایپ کنید .
|
7
|
قسمت Source را بیابید . تیک گزینه Use source map را انتخاب کنید .
|
8
|
برای گسترش بخش Advanced کلیک کنید . از لیست روش جستجوی مش ، نزدیکترین نقطه را انتخاب کنید .
|
9
|
تیک Use NaN when mapping fails را انتخاب کنید .
|
یک سیستم استوانه ای اضافه کنید که برای تعیین جهت آهنرباها استفاده می شود.
سیستم استوانه ای 3 (sys3)
در نوار ابزار تعاریف ، روی Coordinate Systems کلیک کنید و سیستم استوانه ای را انتخاب کنید .
Rotating Domain به روتور اجازه می دهد تا مستقل از استاتور حرکت کند.
جزء 1 (COMP1)
دامنه چرخشی 1
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی Moving Mesh کلیک کنید و Domains> Rotating Domain را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای چرخش دامنه ، قسمت انتخاب دامنه را پیدا کنید .
|
3
|
از فهرست انتخاب ، قسمتهای چرخشی را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Rotation را پیدا کنید . در قسمت متن α ، rotation را تایپ کنید .
|
در مراحل بعدی موادی که قسمت موتور را می سازند را اضافه کنید.
مواد
قطعات غیر مغناطیسی
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Materials راست کلیک کرده و Blank Material را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات مواد ، قطعات غیر مغناطیسی را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
|
خواص از دست رفته مواد را پر کنید.
3
|
قسمت محتوای مواد را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
ویژگی
|
متغیر
|
ارزش
|
واحد
|
گروه اموال
|
نفوذپذیری نسبی
|
mur_eye ; murii = mur_iso، murij = 0
|
1
|
1
|
پایه ای
|
رسانایی الکتریکی
|
sigma_iso ; sigmaii = sigma_iso، sigmaij = 0
|
0
|
S/m
|
پایه ای
|
گذر نسبی
|
epsilonr_iso ; epsilonrii = epsilonr_iso، epsilonrij = 0
|
1
|
1
|
پایه ای
|
مواد را اضافه کنید
1
|
در نوار ابزار Home ، روی Add Material کلیک کنید تا پنجره Add Material باز شود .
|
2
|
به پنجره Add Material بروید .
|
3
|
در درخت، AC/DC> Soft Iron (Without Losses) را انتخاب کنید .
|
4
|
روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید .
|
مواد
آهن نرم (بدون تلفات) (mat2)
1
|
در پنجره تنظیمات برای مواد ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید .
|
2
|
از لیست انتخاب ، آهن را انتخاب کنید .
|
نفوذپذیری نسبی 1 را به مواد اضافه کنید.
3
|
قسمت محتوای مواد را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
ویژگی
|
متغیر
|
ارزش
|
واحد
|
گروه اموال
|
نفوذپذیری نسبی
|
mur_eye ; murii = mur_iso، murij = 0
|
1
|
1
|
پایه ای
|
رسانایی الکتریکی
|
sigma_iso ; sigmaii = sigma_iso، sigmaij = 0
|
0 [S/M]
|
S/m
|
پایه ای
|
گذر نسبی
|
epsilonr_iso ; epsilonrii = epsilonr_iso، epsilonrij = 0
|
1
|
1
|
پایه ای
|
هنجار چگالی شار مغناطیسی
|
NormB
|
BH (normHin)
|
تی
|
منحنی BH
|
هنجار میدان مغناطیسی
|
normH
|
BH_inv(normBin)
|
صبح
|
منحنی BH
|
چگالی هم انرژی مغناطیسی
|
WPM
|
BH_prim (normHin)
|
J/m³
|
منحنی BH
|
هنجار چگالی شار مغناطیسی موثر
|
normRef
|
BHeff (normHeffin)
|
تی
|
منحنی موثر BH
|
هنجار میدان مغناطیسی موثر
|
normHeff
|
BHeff_inv(normBeffin)
|
صبح
|
منحنی موثر BH
|
مواد را اضافه کنید
1
|
به پنجره Add Material بروید .
|
2
|
در درخت، AC/DC>Copper را انتخاب کنید .
|
3
|
روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید .
|
مواد
مس (mat3)
1
|
در پنجره تنظیمات برای مواد ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید .
|
2
|
از لیست Selection ، Coils را انتخاب کنید .
|
مواد را اضافه کنید
1
|
به پنجره Add Material بروید .
|
2
|
در درخت، AC/DC>Hard Magnetic Materials>Sintered NdFeB Grades (استاندارد چینی )>N40 (Sintered NdFeB) را انتخاب کنید .
|
3
|
روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید .
|
4
|
در درخت، Built-in>Aluminium 6063-T83 را انتخاب کنید .
|
5
|
روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید .
|
6
|
در نوار ابزار Home ، روی Add Material کلیک کنید تا پنجره Add Material بسته شود .
|
مواد
N40 (Sintered NdFeB) (mat4)
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Materials روی N40 (Sintered NdFeB) (mat4) کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای مواد ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست Selection ، Magnets را انتخاب کنید .
|
آلومینیوم 6063-T83 (mat5)
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Aluminium 6063-T83 (mat5) کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای مواد ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست Selection ، Casing را انتخاب کنید .
|
میدان های مغناطیسی (MF)
طول موتور را مشخص کنید.
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی قسمت Magnetic Fields (mf) کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای میدان های مغناطیسی ، قسمت ضخامت را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن d ، Ltransv را تایپ کنید .
|
از گسسته سازی خطی استفاده کنید و فقط در مناطق مرتبط با مغناطیسی حل کنید تا استحکام حل کننده را افزایش دهید.
4
|
برای گسترش بخش Discretization کلیک کنید . از لیست پتانسیل برداری مغناطیسی ، خطی را انتخاب کنید .
|
5
|
فقط دامنه های 8-13، 15-28 و 32-40 را انتخاب کنید.
|
حوزه های غیر مغناطیسی
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Magnetic Fields (mf) روی قانون آمپر 1 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات قانون آمپر ، دامنه های غیر مغناطیسی را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
|
از آنجایی که بخشی از این حوزه ها چرخشی خواهند بود، لازم است نوع ماده را به جامد تغییر دهید.
3
|
قسمت Material Type را پیدا کنید . از لیست نوع مواد ، جامد را انتخاب کنید .
|
دامنه های آهنی
1
|
در نوار ابزار فیزیک ، روی Domains کلیک کنید و قانون آمپر را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات قانون آمپر ، دامنههای آهنی را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت انتخاب دامنه را پیدا کنید . از لیست انتخاب ، آهن را انتخاب کنید .
|
از آنجایی که روتور تا حدی از قطعات آهنی تشکیل شده است، لازم است نوع ماده را به جامد تغییر دهید.
4
|
قسمت Material Type را پیدا کنید . از لیست نوع مواد ، جامد را انتخاب کنید .
|
5
|
بخش Constitutive Relation B-H را پیدا کنید . از لیست مدل مغناطیسی ، منحنی BH را انتخاب کنید .
|
آهنربا A
1
|
در نوار ابزار فیزیک ، روی Domains کلیک کنید و قانون آمپر را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات قانون آمپر ، Magnets A را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت انتخاب دامنه را پیدا کنید . از لیست Selection ، Magnets A را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Material Type را پیدا کنید . از لیست نوع مواد ، جامد را انتخاب کنید .
|
آهنرباها در امتداد جهت مماس روتور قرار دارند.
5
|
قسمت Coordinate System Selection را پیدا کنید . از لیست سیستم مختصات ، سیستم استوانه ای 3 (sys3) را انتخاب کنید .
|
6
|
بخش Constitutive Relation B-H را پیدا کنید . از لیست مدل مغناطیسی ، چگالی شار پسماند را انتخاب کنید .
|
7
|
بخش Constitutive Relation Jc-E را پیدا کنید . از لیست σ ، User defined را انتخاب کنید .
|
آهنرباهای B
1
|
روی Magnets A کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات قانون آمپر ، Magnets B را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت انتخاب دامنه را پیدا کنید . از لیست Selection ، Magnets B را انتخاب کنید .
|
4
|
بخش Constitutive Relation B-H را پیدا کنید . بردار e را به صورت مشخص کنید
|
-1
|
r
|
0
|
فی
|
0
|
آ
|
به تعریف گروه های سیم پیچ موتور ادامه دهید.
کویل A
1
|
در نوار ابزار Physics ، روی Domains کلیک کنید و Coil را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای سیم پیچ ، Coils A را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت انتخاب دامنه را پیدا کنید . از لیست انتخاب ، Coils A را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Material Type را پیدا کنید . از لیست نوع مواد ، جامد را انتخاب کنید .
|
5
|
قسمت Coil را پیدا کنید . از لیست مدل Conductor ، چند چرخشی همگن را انتخاب کنید .
|
6
|
تیک Coil group را انتخاب کنید .
|
7
|
در قسمت متنی سیم پیچ I0*cos(3*rotation) را تایپ کنید .
|
8
|
بخش هادی چند چرخشی همگن را پیدا کنید . در قسمت متن N ، Ncoil را تایپ کنید .
|
9
|
در قسمت متن سیم ، a_coil را تایپ کنید .
|
یک ویژگی جهت جریان معکوس اضافه کنید تا قسمتی از سیم پیچ را با جریان در جهت مخالف نمایش دهید.
جهت جریان معکوس 1
1
|
در نوار ابزار Physics ، روی Attributes کلیک کنید و Reversed Current Direction را انتخاب کنید .
|
2
|
فقط دامنه های 15، 18 و 27 را انتخاب کنید.
|
کویل B
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Coils A کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای سیم پیچ ، Coils B را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت انتخاب دامنه را پیدا کنید . از لیست انتخاب ، Coils B را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Coil را پیدا کنید . در قسمت متن سیم پیچ I ، I0*cos(3*rotation-120[deg]) را تایپ کنید .
|
جهت جریان معکوس 1
1
|
در پنجره Model Builder ، گره Coils B را گسترش دهید ، سپس روی Reversed Current Direction 1 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای جهت جریان معکوس ، قسمت انتخاب دامنه را پیدا کنید .
|
3
|
روی Clear Selection کلیک کنید .
|
4
|
فقط دامنه های 13، 19 و 26 را انتخاب کنید.
|
کویل C
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Coils B کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای سیم پیچ ، Coils C را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت انتخاب دامنه را پیدا کنید . از لیست Selection ، Coils C را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Coil را پیدا کنید . در قسمت متن سیم پیچ I ، I0*cos(3*rotation-240[deg]) را تایپ کنید .
|
جهت جریان معکوس 1
1
|
در پنجره Model Builder ، گره Coils C را گسترش دهید ، سپس روی Reversed Current Direction 1 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای جهت جریان معکوس ، قسمت انتخاب دامنه را پیدا کنید .
|
3
|
روی Clear Selection کلیک کنید .
|
4
|
فقط دامنه های 9، 22 و 23 را انتخاب کنید.
|
یک ویژگی Continuity اضافه کنید تا مطمئن شوید که میدان های الکترومغناطیسی از طریق جفت هویت پیوسته هستند.
تداوم 1
1
|
در نوار ابزار Physics ، روی Pairs کلیک کنید و Continuity را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Continuity ، بخش انتخاب جفت را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت Pairs ، روی افزودن کلیک کنید .
|
4
|
در کادر محاورهای افزودن ، Identity Boundary Pair 2 (ap2) را در لیست جفتها انتخاب کنید .
|
5
|
روی OK کلیک کنید .
|
یک ویژگی محاسبه نیرو اضافه کنید تا متغیرهای نیرو و گشتاور را از روتور و استاتور تعریف کنید.
روتور محاسبه نیرو
1
|
در نوار ابزار Physics ، روی Domains کلیک کنید و Force Calculation را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای محاسبه نیرو ، Force Calculation Rotor را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت انتخاب دامنه را پیدا کنید . از لیست انتخاب ، روتور را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Force Calculation را پیدا کنید . در قسمت متن Force name ، rot را تایپ کنید .
|
استاتور محاسبه نیرو
1
|
روی Force Calculation Rotor کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای محاسبه نیرو ، Force Calculation Stator را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت انتخاب دامنه را پیدا کنید . از لیست انتخاب ، نیروهای استاتور را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Force Calculation را پیدا کنید . در قسمت متن Force name ، stat را تایپ کنید .
|
فیزیک PDE مرز شکل ضعیف برای تنها هدف محدود کردن خروجی مدل استفاده می شود. نیروهای موجود در مرزها از تجزیه و تحلیل وابسته به زمان ذخیره می شوند و از طریق یک مرحله مطالعه زمان به فرکانس FFT به حوزه فرکانس تبدیل می شوند.
PDE مرز فرم ضعیف (WB)
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Weak Form Boundary PDE (wb) کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای PDE مرز فرم ضعیف ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست انتخاب ، محاسبه نیرو را انتخاب کنید .
|
4
|
برای گسترش بخش Discretization کلیک کنید . از لیست ترتیب عناصر ، خطی را انتخاب کنید .
|
5
|
برای گسترش بخش Dependent Variables کلیک کنید . در قسمت متنی Number of varpendable variables ، 2 را تایپ کنید .
|
6
|
در جدول متغیرهای وابسته ، تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
Fx
|
Fy
|
7
|
قسمت Units را پیدا کنید . روی Define Dependent Variable Unit کلیک کنید .
|
8
|
در جدول کمیت متغیر وابسته ، تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
کمیت متغیر وابسته
|
واحد
|
واحد سفارشی
|
N/m^2
|
9
|
روی تعریف واحد اصطلاح منبع کلیک کنید .
|
10
|
در جدول مقدار واژه منبع ، تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
مقدار اصطلاح منبع
|
واحد
|
واحد سفارشی
|
N/m^2
|
Fx و Fy مقادیر خود را از نیروهای الکترومغناطیسی محاسبه شده از طریق ویژگی محاسبه نیرو می گیرند . همانطور که روتور در حال چرخش است، مقداری تبدیل مختصات مورد نیاز است.
مقادیر اولیه 1
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)> Weak Form Boundary PDE (wb) روی مقادیر اولیه 1 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای مقادیر اولیه ، قسمت مقادیر اولیه را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن Fx ، if(isnan(mf.nTx_stat),mf.nTx_rot*cos(rotation)+mf.nTy_rot*sin(rotation),mf.nTx_stat) را تایپ کنید .
|
4
|
در قسمت متن Fy ، if(isnan(mf.nTy_stat),-mf.nTx_rot*sin(rotation)+mf.nTy_rot*cos(rotation),mf.nTy_stat) را تایپ کنید .
|
اکنون به مش بندی کامپوننت 1 ادامه دهید.
مش 1
مثلثی رایگان 1
در نوار ابزار Mesh ، روی Free Triangular کلیک کنید .
اندازه
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Size کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای اندازه ، قسمت اندازه عنصر را پیدا کنید .
|
3
|
روی دکمه Custom کلیک کنید .
|
4
|
قسمت پارامترهای اندازه عنصر را پیدا کنید . در قسمت متن حداکثر اندازه عنصر ، 4[mm] را تایپ کنید .
|
5
|
در قسمت متن حداقل اندازه عنصر ، 1[mm] را تایپ کنید .
|
6
|
در فیلد متنی حداکثر نرخ رشد عنصر ، 1.15 را تایپ کنید .
|
7
|
در قسمت متن Factor Curvature ، 0.1 را تایپ کنید .
|
سایز 1
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Free Triangular 1 کلیک راست کرده و Size را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای اندازه ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید .
|
4
|
از لیست انتخاب ، محاسبه نیرو را انتخاب کنید .
|
5
|
بخش اندازه عنصر را پیدا کنید . روی دکمه Custom کلیک کنید .
|
6
|
قسمت پارامترهای اندازه عنصر را پیدا کنید .
|
7
|
کادر انتخاب حداکثر اندازه عنصر را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، 0.3[mm] را تایپ کنید .
|
8
|
کادر حداقل اندازه عنصر را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، 0.15[mm] را تایپ کنید .
|
9
|
کادر بررسی حداکثر نرخ رشد عنصر را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، 1.05 را تایپ کنید .
|
10
|
تیک گزینه Curvature factor را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، 0.05 را تایپ کنید .
|
11
|
روی ساخت همه کلیک کنید .
|
یک ویژگی لایه مرزی اضافه کنید تا محاسبه نیرو دقیق تر شود.
لایه های مرزی 1
1
|
در نوار ابزار Mesh ، روی Boundary Layers کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای لایه های مرزی ، برای گسترش بخش Transition کلیک کنید .
|
3
|
کادر بررسی Smooth transition to interior mesh را پاک کنید .
|
ویژگی های لایه مرزی
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Boundary Layer Properties کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای ویژگی های لایه مرزی ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست انتخاب ، محاسبه نیرو را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت لایه ها را پیدا کنید . در قسمت متنی Number of layers عدد 1 را تایپ کنید .
|
5
|
روی ساخت همه کلیک کنید .
|
تصویر باید به این شکل باشد.
مطالعه 1
وابسته به زمان
1
|
در نوار ابزار مطالعه ، روی Study Steps کلیک کنید و Time Dependent> Time Dependent را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات مربوط به زمان وابسته ، قسمت تنظیمات مطالعه را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متنی زمان خروجی ، range(0,1/12/n_harmonics,1)*t_tot را تایپ کنید .
|
4
|
قسمت Physics and Variables Selection را پیدا کنید . در جدول، چارگوش حل را برای Weak Form Boundary PDE (wb) پاک کنید .
|
5
|
برای گسترش بخش Values of Dependent Variables کلیک کنید . مقادیر اولیه متغیرهای حل شده برای زیربخش را بیابید . از لیست تنظیمات ، کنترل کاربر را انتخاب کنید .
|
6
|
از لیست روش ، راه حل را انتخاب کنید .
|
7
|
از لیست مطالعه ، مطالعه 1، ثابت را انتخاب کنید .
|
8
|
برای گسترش بخش Mesh Selection کلیک کنید . نیازی به استفاده از توری حاصل از جزء دوم نیست.
|
9
|
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
جزء
|
مش
|
جزء 2
|
بدون مش
|
مرحله 1: ثابت
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Step 1: Stationary کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Stationary ، بخش Physics and Variables Selection را پیدا کنید .
|
3
|
در جدول، چارگوش حل را برای Weak Form Boundary PDE ( wb ) پاک کنید .
|
4
|
برای گسترش بخش Mesh Selection کلیک کنید . نیازی به استفاده از توری حاصل از جزء دوم نیست.
|
5
|
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
جزء
|
مش
|
جزء 2
|
بدون مش
|
با نشان دادن حل کننده پیش فرض گزینه های حل کننده را تغییر دهید.
6
|
در پنجره Model Builder ، روی Study 1 کلیک کنید .
|
7
|
در پنجره تنظیمات برای مطالعه ، Study 1 – Electromagnetic Analysis را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
راه حل 1 (sol1)
1
|
در نوار ابزار مطالعه ، روی Show Default Solver کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره Model Builder ، گره Solution 1 (sol1) را گسترش دهید .
|
3
|
در پنجره Model Builder ، گره Study 1 – Electromagnetic Analysis>Solver Configurations>Solution 1 (sol1)>Time-Dependent Solver 1 را گسترش دهید ، سپس روی Fully Coupled 1 کلیک کنید .
|
4
|
در پنجره Settings for Fully Coupled ، برای گسترش بخش Method and Termination کلیک کنید .
|
5
|
از لیست بهروزرسانی Jacobian ، روی هر تکرار را انتخاب کنید .
|
تبدیل بهروزرسانی Jacobian به هر تکرار، زمان اجرا را کاهش میدهد.
6
|
در نوار ابزار مطالعه ، روی محاسبه کلیک کنید .
|
نتایج
هنجار چگالی شار مغناطیسی (mf)
مراحل زیر شما را از طریق فرآیند پس از مدل راهنمایی می کند.
مطالعه 1 – تجزیه و تحلیل الکترومغناطیسی / راه حل 1 (sol1)
در پنجره Model Builder ، گره Results>Datasets را گسترش دهید .
سطح 1
1
|
در پنجره Model Builder ، گره Results>Magnetic Flux Density Norm (mf) را گسترش دهید ، سپس روی Surface 1 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Surface ، برای گسترش بخش Range کلیک کنید .
|
3
|
تیک گزینه Manual color range را انتخاب کنید .
|
4
|
در قسمت حداقل متن، 0 را تایپ کنید .
|
5
|
در قسمت Maximum text، 1.5 را تایپ کنید .
|
هنجار چگالی شار مغناطیسی (mf)
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Norm چگالی شار مغناطیسی (mf) کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح دوبعدی ، برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید .
|
3
|
از لیست نوع عنوان ، Label را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Color Legend را پیدا کنید . تیک Show legends را پاک کنید .
|
پیکان خط 1
1
|
روی Norm چگالی شار مغناطیسی (mf) کلیک راست کرده و خط پیکان را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای خط پیکان ، بخش Expression را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن x-component ، mf.nTx_stat را تایپ کنید .
|
4
|
در قسمت متنی y-component ، mf.nTy_stat را تایپ کنید .
|
5
|
قسمت تعیین موقعیت پیکان را پیدا کنید . از لیست قرار دادن ، نقاط گاوس را انتخاب کنید .
|
6
|
در نوار ابزار هنجار چگالی شار مغناطیسی (mf) ، روی Plot کلیک کنید .
|
پیکان خط 2
1
|
روی Norm چگالی شار مغناطیسی (mf) کلیک راست کرده و خط پیکان را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای خط پیکان ، بخش Expression را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن x-component ، mf.nTx_rot را تایپ کنید .
|
4
|
در قسمت متنی y-component ، mf.nTy_rot را تایپ کنید .
|
5
|
قسمت تعیین موقعیت پیکان را پیدا کنید . از لیست قرار دادن ، نقاط گاوس را انتخاب کنید .
|
6
|
برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید . از لیست نوع عنوان ، هیچکدام را انتخاب کنید .
|
7
|
قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست رنگ ، آبی را انتخاب کنید .
|
8
|
در نوار ابزار هنجار چگالی شار مغناطیسی (mf) ، روی Plot کلیک کنید .
|
برای بازتولید نمودارهای شکل 6 فرکانس های مختلف را حلقه بزنید .
نیروهای الکترومغناطیسی در نقاط منتخب، حوزه زمان
1
|
در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی Add Plot Group کلیک کنید و 1D Plot Group را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، نیروهای الکترومغناطیسی را در نقاط انتخاب شده، دامنه زمان را در قسمت نوشتاری برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Plot Settings را پیدا کنید .
|
4
|
کادر بررسی برچسب محور y را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، Stress (MPa) را تایپ کنید .
|
5
|
برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید . از لیست نوع عنوان ، Label را انتخاب کنید .
|
6
|
قسمت Legend را پیدا کنید . از لیست موقعیت ، پایین سمت راست را انتخاب کنید .
|
نمودار نقطه 1
1
|
روی نیروهای الکترومغناطیسی در نقاط انتخاب شده ، دامنه زمانی کلیک راست کرده و نمودار نقطهای را انتخاب کنید .
|
2
|
فقط نقطه 174 را انتخاب کنید.
|
3
|
در پنجره تنظیمات نمودار نقطهای ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید .
|
4
|
در قسمت متن Expression ، abs(mf.nTx_stat) را تایپ کنید .
|
5
|
از لیست واحد ، MPa را انتخاب کنید .
|
6
|
چک باکس Description را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، Absolute x stress را تایپ کنید .
|
7
|
برای گسترش بخش Legends کلیک کنید . تیک Show legends را انتخاب کنید .
|
8
|
زیربخش Include را پیدا کنید . چک باکس Description را انتخاب کنید .
|
9
|
برای گسترش بخش Coloring and Style کلیک کنید . زیربخش نشانگرهای خط را پیدا کنید . از لیست نشانگر ، نقطه را انتخاب کنید .
|
10
|
در نوار ابزار Electromagnetic Forces in Selected Points، Time Domain ، روی Plot کلیک کنید .
|
نمودار نقطه 2
1
|
روی Point Graph 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات نمودار نقطهای ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن Expression ، abs(mf.nTy_stat) را تایپ کنید .
|
4
|
در قسمت متن توضیحات ، Absolute y stress را تایپ کنید .
|
نمودار نقطه 3
1
|
روی Point Graph 2 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای نمودار نقطه ، بخش انتخاب را پیدا کنید .
|
3
|
روی Clear Selection کلیک کنید .
|
4
|
فقط نقطه 176 را انتخاب کنید.
|
5
|
قسمت y-Axis Data را پیدا کنید . در قسمت متن Expression ، abs(mf.nTx_stat) را تایپ کنید .
|
6
|
در قسمت متن توضیحات ، Absolute x stress را تایپ کنید .
|
نمودار نقطه 4
1
|
روی Point Graph 3 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات نمودار نقطهای ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن Expression ، abs(mf.nTy_stat) را تایپ کنید .
|
4
|
در قسمت متن توضیحات ، Absolute y stress را تایپ کنید .
|
5
|
در نوار ابزار Electromagnetic Forces in Selected Points، Time Domain ، روی Plot کلیک کنید .
|
تصویر باید مانند شکل 7 باشد .
نیروهای الکترومغناطیسی در نقاط منتخب، FFT
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Electromagnetic Forces in Selected Points، Time Domain کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره Model Builder ، روی Electromagnetic Forces in Selected Points, Time Domain 1 کلیک کنید .
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، نیروهای الکترومغناطیسی را در نقاط انتخاب شده، FFT را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
|
4
|
قسمت Plot Settings را پیدا کنید .
|
5
|
چک باکس x-axis label را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط فرکانس (Hz) را تایپ کنید .
|
6
|
در قسمت متن برچسب محور y ، ضریب فوریه (MPa) را تایپ کنید .
|
7
|
قسمت Legend را پیدا کنید . از لیست موقعیت ، سمت راست بالا را انتخاب کنید .
|
نمودار نقطه 1
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Point Graph 1 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای پوینت گراف ، قسمت x-Axis Data را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست پارامتر ، تبدیل فوریه گسسته را انتخاب کنید .
|
4
|
از فهرست نمایش ، طیف فرکانس را انتخاب کنید .
|
5
|
کادر بررسی محدوده فرکانس را انتخاب کنید .
|
6
|
در قسمت حداقل متن، f0/2 را تایپ کنید .
|
7
|
در قسمت Maximum text عبارت f0*(n_harmonics+1) را تایپ کنید .
|
نمودار نقطه 2
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Point Graph 2 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای پوینت گراف ، قسمت x-Axis Data را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست پارامتر ، تبدیل فوریه گسسته را انتخاب کنید .
|
4
|
از فهرست نمایش ، طیف فرکانس را انتخاب کنید .
|
5
|
کادر بررسی محدوده فرکانس را انتخاب کنید .
|
6
|
در قسمت حداقل متن، f0/2 را تایپ کنید .
|
7
|
در قسمت Maximum text عبارت f0*(n_harmonics+1) را تایپ کنید .
|
نمودار نقطه 3
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Point Graph 3 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای پوینت گراف ، قسمت x-Axis Data را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست پارامتر ، تبدیل فوریه گسسته را انتخاب کنید .
|
4
|
از فهرست نمایش ، طیف فرکانس را انتخاب کنید .
|
5
|
کادر بررسی محدوده فرکانس را انتخاب کنید .
|
6
|
در قسمت حداقل متن، f0/2 را تایپ کنید .
|
7
|
در قسمت Maximum text عبارت f0*(n_harmonics+1) را تایپ کنید .
|
نمودار نقطه 4
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Point Graph 4 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای پوینت گراف ، قسمت x-Axis Data را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست پارامتر ، تبدیل فوریه گسسته را انتخاب کنید .
|
4
|
از فهرست نمایش ، طیف فرکانس را انتخاب کنید .
|
5
|
کادر بررسی محدوده فرکانس را انتخاب کنید .
|
6
|
در قسمت حداقل متن، f0/2 را تایپ کنید .
|
7
|
در قسمت Maximum text عبارت f0*(n_harmonics+1) را تایپ کنید .
|
8
|
روی دکمه y-Axis Log Scale در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
|
9
|
در نوار ابزار Electromagnetic Forces in Selected Points، FFT ، روی Plot کلیک کنید .
|
تصویر باید به این شکل باشد.
نیروهای الکترومغناطیسی در نقاط منتخب، FFT، نرمال شده تا اولین هارمونیک
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Electromagnetic Forces in Selected Points، FFT کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، نیروهای الکترومغناطیسی را در نقاط انتخاب شده، FFT، نرمال شده به هارمونیک اول را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Plot Settings را پیدا کنید . در قسمت متن برچسب محور y ، ضریب فوریه عادی (1) را تایپ کنید .
|
4
|
قسمت Legend را پیدا کنید . از لیست موقعیت ، پایین سمت چپ را انتخاب کنید .
|
حال با استفاده از ضریب هارمونیک اول به نرمال سازی مقادیر اقدام کنید.
نمودار نقطه 1
1
|
در پنجره Model Builder ، نیروهای الکترومغناطیسی در نقاط انتخاب شده ، FFT ، Normalized را به گره اول هارمونیک گسترش دهید ، سپس روی نمودار نقطه 1 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات نمودار نقطهای ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن Expression ، abs(mf.nTx_stat)/5.4675[MPa] را تایپ کنید .
|
4
|
در قسمت متن توضیحات ، تنش مطلق x نرمال شده به هارمونیک اول را تایپ کنید .
|
نمودار نقطه 2
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Point Graph 2 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات نمودار نقطهای ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن Expression ، abs(mf.nTy_stat)/0.330696[MPa] را تایپ کنید .
|
4
|
در قسمت متن توضیحات ، تنش مطلق y را به حالت هارمونیک اول تایپ کنید .
|
نمودار نقطه 3
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Point Graph 3 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات نمودار نقطهای ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن Expression ، abs(mf.nTx_stat)/0.079339[MPa] را تایپ کنید .
|
4
|
در قسمت متن توضیحات ، تنش مطلق x نرمال شده به هارمونیک اول را تایپ کنید .
|
نمودار نقطه 4
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Point Graph 4 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات نمودار نقطهای ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن Expression ، abs(mf.nTy_stat)/6.187[MPa] را تایپ کنید .
|
4
|
در قسمت متن توضیحات ، تنش مطلق y را به حالت هارمونیک اول تایپ کنید .
|
5
|
در نوار ابزار Electromagnetic Forces in Selected Points، FFT، Normalized to First Harmonic ، روی Plot کلیک کنید .
|
تصویر باید مانند شکل 8 باشد .
یک مطالعه جدید برای تبدیل نیروهای الکترومغناطیسی به حوزه فرکانس ایجاد کنید.
اضافه کردن مطالعه
1
|
در نوار ابزار Home ، روی Add Study کلیک کنید تا پنجره Add Study باز شود .
|
2
|
به پنجره Add Study بروید .
|
3
|
زیربخش مطالعات را پیدا کنید . در درخت Select Study ، Empty Study را انتخاب کنید .
|
4
|
روی Add Study در نوار ابزار پنجره کلیک کنید .
|
5
|
در نوار ابزار Home ، روی Add Study کلیک کنید تا پنجره Add Study بسته شود .
|
مطالعه 2 – نیروهای الکترومغناطیسی FFT
در پنجره تنظیمات برای مطالعه ، Study 2 – Electromagnetic Forces FFT را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
زمان تا فرکانس FFT
1
|
در نوار ابزار مطالعه ، روی Study Steps کلیک کنید و Frequency Domain> Time to Frequency FFT را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای زمان تا فرکانس FFT ، بخش تنظیمات مطالعه را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست تجویز شده ، عبارت اولیه را انتخاب کنید .
|
4
|
از فهرست مطالعه ورودی ، مطالعه 1 – تجزیه و تحلیل الکترومغناطیسی ، وابسته به زمان را انتخاب کنید .
|
5
|
در قسمت متن زمان پایان ، t_tot را تایپ کنید .
|
6
|
در قسمت متن حداکثر فرکانس خروجی ، n_harmonics/t_tot را تایپ کنید .
|
7
|
قسمت Physics and Variables Selection را پیدا کنید . در جدول، کادر حل برای میدان های مغناطیسی (mf) را پاک کنید .
|
8
|
در نوار ابزار مطالعه ، روی محاسبه کلیک کنید .
|
نتایج
نیروهای الکترومغناطیسی، FFT
1
|
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح دو بعدی ، نیروهای الکترومغناطیسی، FFT را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
|
2
|
قسمت Plot Settings را پیدا کنید . کادر بررسی لبه های مجموعه داده Plot را پاک کنید .
|
خط 1
1
|
در پنجره Model Builder ، گره Electromagnetic Forces، FFT را گسترش دهید ، سپس روی Line 1 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای خط ، برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید .
|
3
|
از لیست نوع عنوان ، هیچکدام را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست نوع خط ، لوله را انتخاب کنید .
|
5
|
در قسمت متن بیان شعاع لوله ، 0.0002 را تایپ کنید .
|
6
|
چک باکس Radius scale factor را انتخاب کنید .
|
7
|
از لیست Coloring ، Uniform را انتخاب کنید .
|
8
|
از لیست رنگ ، سیاه را انتخاب کنید .
|
پیکان خط 1
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Electromagnetic Forces, FFT کلیک راست کرده و Arrow Line را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای خط پیکان ، بخش Expression را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن x-component ، real(Fx)/t_tot را تایپ کنید .
|
4
|
در قسمت متنی y-component ، real(Fy)/t_tot را تایپ کنید .
|
5
|
چک باکس Description را انتخاب کنید . در فیلد متن مرتبط، Real Force Components (قرمز) را تایپ کنید .
|
6
|
قسمت تعیین موقعیت پیکان را پیدا کنید . از لیست قرار دادن ، نقاط گاوس را انتخاب کنید .
|
7
|
در نوار ابزار Electromagnetic Forces، FFT ، روی Plot کلیک کنید .
|
پیکان خط 2
1
|
روی Electromagnetic Forces, FFT کلیک راست کرده و Arrow Line را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای خط پیکان ، بخش Expression را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن x-component ، imag(Fx)/t_tot را تایپ کنید .
|
4
|
در قسمت متن y-component ، imag(Fy)/t_tot را تایپ کنید .
|
5
|
چک باکس Description را انتخاب کنید . در فیلد متن مرتبط، مؤلفههای نیروی خیالی (آبی) را تایپ کنید .
|
6
|
قسمت تعیین موقعیت پیکان را پیدا کنید . از لیست قرار دادن ، نقاط گاوس را انتخاب کنید .
|
7
|
قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست رنگ ، آبی را انتخاب کنید .
|
8
|
در نوار ابزار Electromagnetic Forces، FFT ، روی Plot کلیک کنید .
|
تصویر باید مانند شکل 9 باشد .
نیروهای الکترومغناطیسی در نقاط انتخابی، FFT، نیروهای الکترومغناطیسی در نقاط منتخب، FFT، نرمال شده تا اولین هارمونیک، نیروهای الکترومغناطیسی در نقاط انتخابی، حوزه زمان، نیروهای الکترومغناطیسی، FFT، هنجار چگالی شار مغناطیسی (mf)
1
|
در پنجره Model Builder ، در بخش Results ، Ctrl را کلیک کنید تا هنجار چگالی شار مغناطیسی (mf) ، نیروهای الکترومغناطیسی در نقاط انتخاب شده ، دامنه زمان ، نیروهای الکترومغناطیسی در نقاط انتخاب شده ، FFT ، نیروهای الکترومغناطیسی در نقاط انتخاب شده اول ، شماره FFT ، نیروهای هارمونیک و الکترومغناطیسی ، FFT .
|
2
|
کلیک راست کرده و Group را انتخاب کنید .
|
نتایج الکترومغناطیسی
در پنجره تنظیمات برای گروه ، نتایج Electromagnetic Results را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
جزء 2 (COMP2)
فیزیک مورد استفاده در جزء 2 را اضافه کنید.
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Component 2 (comp2) کلیک کنید .
|
فیزیک را اضافه کنید
1
|
در نوار ابزار Home ، روی Add Physics کلیک کنید تا پنجره Add Physics باز شود .
|
2
|
به پنجره Add Physics بروید .
|
3
|
رابط های فیزیک را در زیربخش مطالعه پیدا کنید . در جدول، کادرهای حل را برای مطالعه 1 – تجزیه و تحلیل الکترومغناطیسی و مطالعه 2 – نیروهای الکترومغناطیسی FFT پاک کنید .
|
4
|
در درخت، Acoustics>Acoustic-Structure Interaction>Acoustic-Solid Interaction، Frequency Domain را انتخاب کنید .
|
5
|
روی Add to Component 2 در نوار ابزار پنجره کلیک کنید .
|
6
|
در نوار ابزار Home ، روی Add Physics کلیک کنید تا پنجره Add Physics بسته شود .
|
آکوستیک فشار، دامنه فرکانس (ACPR)
1
|
در پنجره تنظیمات برای آکوستیک فشار ، دامنه فرکانس ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید .
|
2
|
از لیست انتخاب ، هوا را انتخاب کنید .
|
برای به دست آوردن میدان صوتی در هر نقطه دور، ویژگی محاسبه میدان خارجی را اضافه کنید .
محاسبه میدان خارجی 1
1
|
روی Component 2 (comp2)>Pressure Acoustics، Frequency Domain (acpr) کلیک راست کرده و Exterior Field Calculation را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای محاسبه میدان خارجی ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست انتخاب ، محاسبه میدان خارجی را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Exterior Field Calculation را پیدا کنید . از شرط موجود در لیست صفحه z = z 0 ، مرز سخت صدای متقارن/بی نهایت را انتخاب کنید .
|
5
|
در قسمت متن z 0 ، -0.073 را تایپ کنید .
|
مکانیک جامدات (جامدات)
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 2 (comp2) روی Solid Mechanics (solid) کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Solid Mechanics ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست انتخاب ، ساختار را انتخاب کنید .
|
محدودیت ثابت 1
1
|
در نوار ابزار Physics ، روی Boundaries کلیک کنید و Fixed Constraint را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای محدودیت ثابت ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست انتخاب ، Fixed Boundaries را انتخاب کنید .
|
مواد الاستیک خطی 1
در پنجره Model Builder ، روی Linear Elastic Material 1 کلیک کنید .
میرایی 1
1
|
در نوار ابزار Physics ، روی Attributes کلیک کنید و Damping را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره Settings for Damping ، بخش Damping Settings را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست پارامترهای ورودی ، نسبت میرایی را انتخاب کنید .
|
4
|
در قسمت متن f 1 ، f0 را تایپ کنید .
|
5
|
در فیلد متنی ζ 1 ، eta_struct را تایپ کنید .
|
6
|
در قسمت متن f 2 ، fmax را تایپ کنید .
|
7
|
در فیلد متنی ζ 2 ، eta_struct را تایپ کنید .
|
از ویژگی بار مرزی برای اعمال بارهای الکترومغناطیسی حاصل از مراحل قبلی استفاده کنید . از طریق استفاده از عملگر withsol ، بارها از هارمونیک های مختلف مطالعه 2 گرفته می شود و از طریق یک جارو پارامتریک به فیزیک فعلی اعمال می شود.
بار مرزی 1
1
|
در نوار ابزار Physics ، روی Boundaries کلیک کنید و Boundary Load را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای بار مرزی ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست Selection ، Loaded Boundaries را انتخاب کنید .
|
در این عبارات، tor(rpm) منحنی نرمال شده گشتاور-سرعت است، comp1.genext1 عملگری است که متغیرهای موجود در جزء 1 را به جزء 2 می آورد.
4
|
قسمت Force را پیدا کنید . بردار F A را به صورت مشخص کنید
|
0
|
ایکس
|
tor(rpm)*comp1.genext1(withsol(‘sol3’,Fx,setval(freq,f0*(harm_exc))))
|
y
|
tor(rpm)*comp1.genext1(withsol(‘sol3’,Fy,setval(freq,f0*(harm_exc))))
|
z
|
در مراحل زیر یک مش ایجاد کنید که با حفظ دقت، زمان اجرا را به حداقل برساند.
مش 2
مثلثی رایگان 1
1
|
در نوار ابزار Mesh ، روی Boundary کلیک کنید و Free Triangular را انتخاب کنید .
|
با مش بندی بخشی از موتور شروع کنید.
2
|
در پنجره تنظیمات برای Free Triangular ، بخش Boundary Selection را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست Selection ، Meshed Section را انتخاب کنید .
|
اندازه
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Size کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای اندازه ، قسمت اندازه عنصر را پیدا کنید .
|
3
|
روی دکمه Custom کلیک کنید .
|
4
|
قسمت پارامترهای اندازه عنصر را پیدا کنید . در قسمت متن حداکثر اندازه عنصر ، c0/fmax/5 را تایپ کنید .
|
5
|
در قسمت متن حداقل اندازه عنصر ، 3[mm] را تایپ کنید .
|
6
|
روی ساخت همه کلیک کنید .
|
سایز 1
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Free Triangular 1 کلیک راست کرده و Size را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای اندازه ، قسمت اندازه عنصر را پیدا کنید .
|
3
|
روی دکمه Custom کلیک کنید .
|
4
|
قسمت پارامترهای اندازه عنصر را پیدا کنید .
|
5
|
کادر انتخاب حداکثر اندازه عنصر را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، 10[mm] را تایپ کنید .
|
6
|
کادر حداقل اندازه عنصر را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، 0.3[mm] را تایپ کنید .
|
7
|
کادر بررسی حداکثر نرخ رشد عنصر را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، 1.2 را تایپ کنید .
|
8
|
تیک گزینه Curvature factor را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، 0.1 را تایپ کنید .
|
9
|
مرزها را انتخاب کنید 301، 306، 331، 334، 337، 351، 354، 376، 379، 403، 406، 437، 445، 464، 467، 496، 499، 505،29، 505،29 فقط 966، 969، 993 و 996.
|
10
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
تصویر باید به این شکل باشد.
از آنجایی که هندسه با استفاده از یک مجموعه ساخته می شود، توصیه می شود مش را کپی کنید تا برون یابی جابجایی ها در مرز ساده تر شود.
کپی صورت 1
1
|
در نوار ابزار Mesh ، روی Copy کلیک کنید و Copy Face را انتخاب کنید .
|
2
|
فقط Boundary 431 را انتخاب کنید.
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای Copy Face ، قسمت Destination Boundaries را پیدا کنید .
|
4
|
برای انتخاب دکمه ضامن فعال کردن انتخاب کلیک کنید .
|
5
|
فقط Boundary 916 را انتخاب کنید.
|
6
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
جارو 1
1
|
در نوار ابزار Mesh ، روی Swept کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Swept ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست سطح نهاد هندسی ، دامنه را انتخاب کنید .
|
4
|
از لیست انتخاب ، Sweep Domain را انتخاب کنید .
|
5
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
تصویر باید به این شکل باشد.
چهار وجهی رایگان 1
1
|
در نوار ابزار Mesh ، روی Free Tetrahedral کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Free Tetrahedral ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست سطح نهاد هندسی ، دامنه را انتخاب کنید .
|
4
|
از لیست انتخاب ، دامنه های چهار وجهی را انتخاب کنید .
|
5
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
جارو 2
1
|
در نوار ابزار Mesh ، روی Swept کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Swept ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست سطح نهاد هندسی ، دامنه را انتخاب کنید .
|
4
|
از لیست انتخاب ، PML را انتخاب کنید .
|
توزیع 1
1
|
روی Swept 2 کلیک راست کرده و Distribution را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای توزیع ، بخش توزیع را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متنی Number of elements ، عدد 6 را تایپ کنید .
|
4
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
لایه های مرزی 1
1
|
در نوار ابزار Mesh ، روی Boundary Layers کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای لایه های مرزی ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست سطح نهاد هندسی ، دامنه را انتخاب کنید .
|
4
|
فقط دامنه 9 را انتخاب کنید.
|
5
|
برای گسترش بخش Transition کلیک کنید . کادر بررسی Smooth transition to interior mesh را پاک کنید .
|
ویژگی های لایه مرزی
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Boundary Layer Properties کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای ویژگی های لایه مرزی ، قسمت لایه ها را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متنی Number of layers عدد 1 را تایپ کنید .
|
4
|
قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید . از لیست انتخاب ، محاسبه میدان خارجی را انتخاب کنید .
|
5
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
تصویر باید به این شکل باشد.
تعاریف (COMP2)
متغیرها 2
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 2 (comp2) روی Definitions کلیک راست کرده و Variables را انتخاب کنید .
|
چند متغیر اضافه کنید که به شما در پس پردازش مدل کمک می کند.
2
|
در پنجره تنظیمات برای متغیرها ، بخش متغیرها را پیدا کنید .
|
3
|
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
نام
|
اصطلاح
|
واحد
|
شرح
|
دور در دقیقه
|
acpr.freq/f0*rpm0/harm_exc
|
1/s
|
انقلاب
|
p_mic1
|
subst(abs(acpr.efc1.pext)،x,0,y,0,z,z_mic1)
|
پا
|
فشار مطلق در میکروفون 1
|
spl_mic1
|
subst(acpr.efc1.Lp_pext,x,0,y,0,z,z_mic1)
|
دسی بل
|
سطح فشار صدا در میکروفون 1
|
p_mic2
|
subst(abs(acpr.efc1.pext)،x,0,y,y_mic2,z,0)
|
پا
|
فشار مطلق در میکروفون 2
|
spl_mic2
|
subst(acpr.efc1.Lp_pext,x,0,y,y_mic2,z,0)
|
دسی بل
|
سطح فشار صدا در میکروفون 2
|
یک منحنی نرمال شده گشتاور-سرعت اضافه کنید.
منحنی گشتاور
1
|
در نوار ابزار Home ، روی Functions کلیک کنید و Local>Analytic را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای تحلیل ، منحنی گشتاور را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
|
3
|
در قسمت متن نام تابع ، tor را تایپ کنید .
|
4
|
قسمت Definition را پیدا کنید . در قسمت Expression text if(rev<4000,1,4000/rev) را تایپ کنید .
|
5
|
در قسمت متن Arguments ، rev را تایپ کنید .
|
6
|
قسمت Units را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
بحث و جدل
|
واحد
|
دور
|
دور در دقیقه
|
7
|
در قسمت Function text، 1 را تایپ کنید .
|
8
|
قسمت Plot Parameters را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
بحث و جدل
|
حد پایین
|
حد بالا
|
واحد
|
دور
|
0
|
10000 [دور در دقیقه]
|
1/s
|
9
|
روی Plot کلیک کنید .
|
تصویر باید مانند شکل 3 باشد .
یک سیگنال صوتی بعداً تولید خواهد شد. این سیگنال با شتاب گرفتن موتور در طول زمان تولید می شود. به ایجاد منحنی چرخش-زمان ادامه دهید.
انقلاب ها رمپ
1
|
در نوار ابزار Home ، روی Functions کلیک کنید و Local>Analytic را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Analytic ، در قسمت نوشتار Label ، Revolutions ramp را تایپ کنید.
|
3
|
در قسمت متن نام تابع ، rev_ramp را تایپ کنید .
|
4
|
قسمت Definition را پیدا کنید . در قسمت متن Expression ، 200+9800*t/20[s] را تایپ کنید .
|
5
|
در قسمت متن Arguments ، t را تایپ کنید .
|
6
|
قسمت Units را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
بحث و جدل
|
واحد
|
تی
|
س
|
7
|
در قسمت متن تابع ، rpm را تایپ کنید .
|
8
|
قسمت Plot Parameters را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
بحث و جدل
|
حد پایین
|
حد بالا
|
واحد
|
تی
|
0
|
20[s]
|
س
|
9
|
روی Plot کلیک کنید .
|
تصویر باید مانند شکل 5 باشد .
برای نمایش دامنه باز اطراف موتور، یک دامنه لایه کاملاً منطبق اضافه کنید.
کاملاً منطبق بر لایه 1 (pml1)
1
|
در نوار ابزار تعاریف ، روی لایه کاملاً منطبق کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای لایه کاملاً منطبق ، قسمت انتخاب دامنه را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست انتخاب ، PML را انتخاب کنید .
|
4
|
بخش Scaling را پیدا کنید . از لیست نوع کشش مختصات ، منطقی را انتخاب کنید .
|
مواد را اضافه کنید
1
|
در نوار ابزار Home ، روی Add Material کلیک کنید تا پنجره Add Material باز شود .
|
2
|
به پنجره Add Material بروید .
|
3
|
در درخت، Built-in>Air را انتخاب کنید .
|
4
|
روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید .
|
5
|
در درخت، Built-in>Steel AISI 4340 را انتخاب کنید .
|
6
|
روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید .
|
7
|
در درخت، Built-in>Aluminium 6063-T83 را انتخاب کنید .
|
8
|
روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید .
|
9
|
در نوار ابزار Home ، روی Add Material کلیک کنید تا پنجره Add Material بسته شود .
|
مواد
آب (mat6)
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 2 (comp2)>Materials روی Air (mat6) کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای مواد ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست انتخاب ، هوا را انتخاب کنید .
|
فولاد AISI 4340 (mat7)
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Steel AISI 4340 (mat7) کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای مواد ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست انتخاب ، آهن را انتخاب کنید .
|
آلومینیوم 6063-T83 (mat8)
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Aluminium 6063-T83 (mat8) کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای مواد ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست انتخاب ، آلومینیوم را انتخاب کنید .
|
کویل
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Materials کلیک راست کرده و Blank Material را انتخاب کنید .
|
کویل ها از سیم های مسی ساخته شده اند. سفتی مجموعه سیم به طور قابل توجهی کمتر از مس است.
2
|
در پنجره تنظیمات مواد ، Coil را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . از لیست Selection ، Coils را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت محتوای مواد را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
ویژگی
|
متغیر
|
ارزش
|
واحد
|
گروه اموال
|
مدول یانگ
|
E
|
5 [GPa]
|
پا
|
مدول یانگ و نسبت پواسون
|
نسبت پواسون
|
نه
|
0.3
|
1
|
مدول یانگ و نسبت پواسون
|
تراکم
|
rho
|
8960 [kg/m^3]
|
کیلوگرم بر متر مکعب
|
پایه ای
|
اضافه کردن مطالعه
1
|
در نوار ابزار Home ، روی Add Study کلیک کنید تا پنجره Add Study باز شود .
|
2
|
به پنجره Add Study بروید .
|
3
|
رابط های فیزیک را در زیربخش مطالعه پیدا کنید . در جدول، کادرهای حل را برای میدانهای مغناطیسی (mf) و مرز ضعیف فرم PDE (wb) پاک کنید .
|
4
|
زیربخش مطالعات را پیدا کنید . در درخت انتخاب مطالعه ، General Studies>Frequency Domain را انتخاب کنید .
|
5
|
روی Add Study در نوار ابزار پنجره کلیک کنید .
|
6
|
در پنجره Model Builder ، روی گره ریشه کلیک کنید.
|
7
|
در نوار ابزار Home ، روی Add Study کلیک کنید تا پنجره Add Study بسته شود .
|
مطالعه 3
مرحله 1: دامنه فرکانس
این عبارت گام های یکنواختی را از طریق جارو کردن تا حداکثر دور یا فرکانس رسیدن به دست می دهد.
1
|
در پنجره تنظیمات دامنه فرکانس ، بخش تنظیمات مطالعه را پیدا کنید .
|
2
|
در قسمت متن فرکانس ، محدوده (360[deg]/theta*rpm_idle*harm_exc,fdelta,min(fmax,rpm_max/rpm0*f0*harm_exc)) min(fmax,rpm_max/rpm0*f0*harm_exc) را تایپ کنید .
|
3
|
برای گسترش بخش Values of Dependent Variables کلیک کنید . فیلدهای Store را در زیربخش خروجی پیدا کنید . از لیست تنظیمات ، برای انتخاب ها را انتخاب کنید .
|
4
|
در قسمت Selections ، روی افزودن کلیک کنید .
|
5
|
در کادر محاوره ای افزودن ، Exterior Field Calculation را در لیست انتخاب ها انتخاب کنید .
|
6
|
روی OK کلیک کنید .
|
7
|
در پنجره Model Builder ، روی Study 3 کلیک کنید .
|
8
|
در پنجره تنظیمات برای مطالعه ، Study 3 – Vibroacoustic Analysis – all Harmonics and Frequencies را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
9
|
بخش تنظیمات مطالعه را پیدا کنید . تیک Generate defaults defaults را پاک کنید .
|
یک جارو پارامتریک اضافه کنید که به طور متوالی هارمونیک های مختلف را تحریک کند.
جاروی پارامتریک
1
|
در نوار ابزار مطالعه ، روی پارامتر Sweep کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای جابجایی پارامتری ، بخش تنظیمات مطالعه را پیدا کنید .
|
3
|
روی افزودن کلیک کنید .
|
4
|
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
نام پارامتر
|
لیست مقادیر پارامتر
|
واحد پارامتر
|
harm_exc (هارمونیک برانگیخته شده در تحلیل ارتعاشی)
|
محدوده (1،1، n_harmonics)
|
حل کننده را به یک حل کننده جدا شده تغییر دهید، جایی که ابتدا جابجایی ها بدست می آید و سپس برای محاسبه فشار صوتی استفاده می شود.
راه حل 4 (sol4)
1
|
در نوار ابزار مطالعه ، روی Show Default Solver کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره Model Builder ، گره Solution 4 (sol4) را گسترش دهید .
|
3
|
در پنجره Model Builder ، گره Study 3 – Vibroacoustic Analysis – all Harmonics and Frequencies>Solver Configurations>Solution 4 (sol4)> Stationary Solver 1 را گسترش دهید .
|
4
|
روی Study 3 – Vibroacoustic Analysis – all Harmonics and Frequencies>Solver Configurations>Solution 4 (sol4)>Stationary Solver 1 کلیک راست کرده و Segregated را انتخاب کنید .
|
5
|
در پنجره تنظیمات برای Segregated ، بخش General را پیدا کنید .
|
6
|
از لیست تکنیک پایان ، Iterations را انتخاب کنید .
|
7
|
در پنجره Model Builder ، Study 3 – Vibroacoustic Analysis – all Harmonics and Frequencies> Solver Configurations> Solution 4 (sol4)> Stationary Solver 1> Segregated 1 node را گسترش دهید ، سپس بر روی Segregated Step کلیک کنید .
|
8
|
در پنجره تنظیمات برای مرحله جدا شده ، بخش عمومی را پیدا کنید .
|
9
|
در لیست متغیرها ، Pressure (comp2.p) را انتخاب کنید .
|
10
|
در قسمت متغیرها ، روی حذف کلیک کنید .
|
11
|
در پنجره Model Builder ، در مطالعه 3 – تحلیل ارتعاشی – همه هارمونیکها و فرکانسها> پیکربندیهای حلکننده> راهحل 4 (sol4)> حلکننده ثابت 1 روی Segregated 1 راست کلیک کرده و Segregated Step را انتخاب کنید .
|
12
|
در پنجره تنظیمات برای مرحله جدا شده ، بخش عمومی را پیدا کنید .
|
13
|
در قسمت متغیرها ، روی افزودن کلیک کنید .
|
14
|
در کادر محاوره ای افزودن ، Pressure (comp2.p) را در لیست متغیرها انتخاب کنید .
|
15
|
روی OK کلیک کنید .
|
16
|
در پنجره Model Builder ، در مطالعه 3 – تحلیل ارتعاشی – همه هارمونیک ها و فرکانس ها> پیکربندی های حل کننده> راه حل 4 (sol4)> حل کننده ثابت 1 روی حل کننده مستقیم پیشنهادی (asb1) (ادغام شده) کلیک کنید .
|
17
|
در پنجره تنظیمات برای Direct ، بخش عمومی را بیابید .
|
18
|
از لیست حل ، PARDISO را انتخاب کنید .
|
19
|
در پنجره Model Builder ، روی Study 3 – Vibroacoustic Analysis – all Harmonics and Frequencies کلیک کنید .
|
20
|
در پنجره تنظیمات برای مطالعه ، قسمت تنظیمات مطالعه را پیدا کنید .
|
21
|
چک باکس Generate convergence plots را پاک کنید .
|
با توجه به فرکانس های زیاد درخواستی، انتظار زمان طولانی را داشته باشید.
22
|
در نوار ابزار مطالعه ، روی محاسبه کلیک کنید .
|
نتایج
مطالعه 3 – تجزیه و تحلیل ارتعاشی – همه هارمونیک ها و فرکانس ها / راه حل های پارامتریک 1 (6) (sol5)، مطالعه 3 – تجزیه و تحلیل لرزشی – همه هارمونیک ها و فرکانس ها / راه حل 4 (4) (sol4)، مطالعه 3 – تجزیه و تحلیل ارتعاشی – همه هارمونیک ها و فرکانس ها/راه حل 4 (5) (sol4)
1
|
در پنجره Model Builder ، در بخش Results>Datasets ، روی Ctrl کلیک کنید تا مطالعه 3 – تحلیل ارتعاشی – همه هارمونیک ها و فرکانس ها / راه حل 4 (4) (sol4) , مطالعه 3 – تجزیه و تحلیل لرزشی – همه هارمونیک ها و فرکانس ها / راه حل 4 ( 5) (sol4) و مطالعه 3 – تحلیل ارتعاشی – همه هارمونیک ها و فرکانس ها / پارامتریک راه حل های 1 (6) (sol5) .
|
2
|
کلیک راست کرده و Delete را انتخاب کنید .
|
نمودار کمپبل، اولین میکروفون
1
|
در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی Add Plot Group کلیک کنید و 1D Plot Group را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، نمودار Campbell, First Microphone را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Data را پیدا کنید . از فهرست مجموعه داده ها ، مطالعه 3 – تجزیه و تحلیل لرزشی – همه هارمونیک ها و فرکانس ها / راه حل های پارامتریک 1 (sol5) را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت عنوان را پیدا کنید . از لیست نوع عنوان ، Label را انتخاب کنید .
|
جهانی 1
1
|
روی نمودار Campbell ، First Microphone کلیک راست کرده و Global را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای جهانی ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید .
|
3
|
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
اصطلاح
|
واحد
|
شرح
|
acpr.freq
|
هرتز
|
فرکانس
|
4
|
قسمت x-Axis Data را پیدا کنید . از لیست Parameter ، Expression را انتخاب کنید .
|
5
|
در قسمت Expression text، rpm را تایپ کنید .
|
6
|
از لیست واحد ، RPM را انتخاب کنید .
|
7
|
برای گسترش بخش Coloring and Style کلیک کنید . از لیست Width ، 3 را انتخاب کنید .
|
8
|
برای گسترش بخش Legends کلیک کنید . تیک Show legends را پاک کنید .
|
بیان رنگ 1
1
|
روی Global 1 کلیک راست کرده و Color Expression را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Color Expression ، بخش Expression را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن Expression ، spl_mic1 را تایپ کنید .
|
4
|
در نوار ابزار کمپبل Diagram, First Microphone ، روی Plot کلیک کنید .
|
5
|
برای گسترش بخش Range کلیک کنید . تیک گزینه Manual color range را انتخاب کنید .
|
6
|
در قسمت حداقل متن، 55 را تایپ کنید .
|
7
|
در قسمت Maximum text عدد 80 را تایپ کنید .
|
نمودار کمپبل، اولین میکروفون
1
|
در پنجره Model Builder ، در بخش Results روی نمودار Campbell , First Microphone کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، قسمت Color Legend را پیدا کنید .
|
3
|
چک باکس نمایش مقادیر حداکثر و حداقل را انتخاب کنید .
|
4
|
در نوار ابزار کمپبل Diagram, First Microphone ، روی Plot کلیک کنید .
|
تصویر باید مانند شکل 13 باشد .
نمودار کمپبل، میکروفون دوم
1
|
روی نمودار Campbell ، First Microphone کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره Model Builder ، روی نمودار Campbell , First Microphone 1 کلیک کنید .
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، نمودار Campbell, Second Microphone را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
|
بیان رنگ 1
1
|
در پنجره Model Builder ، Results>Campbell Diagram، Second Microphone>Global 1 node را گسترش دهید، سپس روی Color Expression 1 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Color Expression ، بخش Expression را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن Expression ، spl_mic2 را تایپ کنید .
|
4
|
قسمت Range را پیدا کنید . در قسمت Maximum text عدد 100 را تایپ کنید .
|
5
|
در نوار ابزار کمپبل Diagram, Second Microphone ، روی Plot کلیک کنید .
|
تصویر باید مانند شکل 13 باشد .
سطح فشار صدا در میدان خارجی (ACPR)
1
|
در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی Add Plot Group کلیک کنید و 3D Plot Group را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح سه بعدی ، سطح فشار صدا میدان خارجی (acpr) را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Data را پیدا کنید . از لیست مقدار پارامتر (harm_exc) ، 3 را انتخاب کنید .
|
4
|
از لیست مقدار پارامتر (فرکانس (Hz)) ، 2600 را انتخاب کنید .
|
5
|
قسمت Color Legend را پیدا کنید . چک باکس نمایش مقادیر حداکثر و حداقل را انتخاب کنید .
|
الگوی تشعشع 1
1
|
در نوار ابزار Exterior-Field Sound Pressure Level (acpr) روی More Plots کلیک کنید و Radiation Pattern را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای الگوی تشعشع ، بخش Expression را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن Expression ، acpr.efc1.Lp_pext/80 را تایپ کنید .
|
4
|
چک باکس Description را انتخاب کنید . در فیلد نوشتاری مرتبط، سطح فشار صدای میدان خارجی را تایپ کنید .
|
5
|
تیک Use as color expression را پاک کنید .
|
6
|
برای گسترش بخش Range کلیک کنید . تیک گزینه Manual color range را انتخاب کنید .
|
7
|
در قسمت حداقل متن، 65 را تایپ کنید .
|
8
|
در قسمت Maximum text عدد 90 را تایپ کنید .
|
9
|
بخش ارزیابی را پیدا کنید . زیربخش Angles را پیدا کنید . در قسمت متنی Number of elevation angles عدد 160 را تایپ کنید .
|
10
|
در قسمت متنی Number of azimuth angles عدد 240 را تایپ کنید .
|
11
|
از لیست محدودیت ، دستی را انتخاب کنید .
|
12
|
در قسمت متنی دامنه θ ، 90 را تایپ کنید .
|
13
|
در فیلد متن شروع φ ، -90 را تایپ کنید .
|
14
|
در قسمت متنی محدوده φ ، 270 را تایپ کنید .
|
15
|
زیربخش Sphere را پیدا کنید . از لیست Sphere ، دستی را انتخاب کنید .
|
16
|
در قسمت متن Radius ، 0.5 را تایپ کنید .
|
17
|
قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست Grid ، Fine را انتخاب کنید .
|
18
|
در نوار ابزار Exterior-Field Sound Pressure Level (acpr) روی Plot کلیک کنید .
|
سطح فشار صدا در میدان خارجی (ACPR)
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Exterior-Field Sound Pressure Level (acpr) کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره Settings for 3D Plot Group ، قسمت Plot Settings را پیدا کنید .
|
3
|
کادر بررسی لبه های مجموعه داده Plot را انتخاب کنید .
|
4
|
در نوار ابزار Exterior-Field Sound Pressure Level (acpr) روی Plot کلیک کنید .
|
5
|
روی دکمه Show Grid در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
|
تصویر باید به این شکل باشد.
نمودار کمپبل، میکروفون اول، نمودار کمپبل، میکروفون دوم، سطح فشار صدا در میدان خارجی (ACPR)
1
|
در پنجره Model Builder ، در بخش Results ، روی Ctrl کلیک کنید تا نمودار Campbell ، First Microphone ، Campbell Diagram، Second Microphone و Exterior-Field Sound Pressure Level (acpr) را انتخاب کنید .
|
2
|
کلیک راست کرده و Group را انتخاب کنید .
|
نتایج ویبروآکوستیک – همه هارمونیک ها و فرکانس ها
در پنجره تنظیمات برای گروه ، نتایج Vibroacoustic – all Harmonics and Frequencies را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
فشار – انقلاب ها – هارمونیک 1
1
|
در نوار ابزار نتایج ، روی Evaluation Group کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه ارزیابی ، Pressure – Revolutions – 1st Harmonic را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Data را پیدا کنید . از فهرست مجموعه داده ها ، مطالعه 3 – تجزیه و تحلیل لرزشی – همه هارمونیک ها و فرکانس ها / راه حل های پارامتریک 1 (sol5) را انتخاب کنید .
|
4
|
از لیست انتخاب پارامتر (harm_exc) ، از لیست را انتخاب کنید .
|
5
|
در لیست مقادیر پارامتر (harm_exc) ، 1 را انتخاب کنید .
|
6
|
برای گسترش بخش Format کلیک کنید . از فهرست شامل پارامترها ، خاموش را انتخاب کنید .
|
ارزیابی جهانی 1
1
|
روی Pressure – Revolutions – 1st Harmonic کلیک راست کرده و Global Evaluation را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای ارزیابی جهانی ، بخش عبارات را پیدا کنید .
|
3
|
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
اصطلاح
|
واحد
|
شرح
|
دور در دقیقه
|
دور در دقیقه
|
رژیم برای هارمونیک هیجان زده
|
subst(real(acpr.efc1.pext)،x,0.1[m],y,y_mic2,z,0)
|
پا
|
فشار مطلق در میکروفون 2 – سمت چپ واقعی
|
subst(imag(acpr.efc1.pext)،x,0.1[m],y,y_mic2,z,0)
|
پا
|
فشار مطلق در میکروفون 2 – تصویر سمت چپ
|
subst(real(acpr.efc1.pext)،x,-0.1[m],y,y_mic2,z,0)
|
پا
|
فشار مطلق در میکروفون 2 – راست واقعی
|
subst(imag(acpr.efc1.pext)،x,-0.1[m],y,y_mic2,z,0)
|
پا
|
فشار مطلق در میکروفون 2 – تصویر سمت راست
|
4
|
در نوار ابزار Pressure – Revolutions – 1st Harmonic ، روی Evaluate کلیک کنید .
|
فشار – انقلاب – 2 هارمونیک
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Pressure – Revolutions – 1st Harmonic کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه ارزیابی ، Pressure – Revolutions – 2nd Harmonic را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Data را پیدا کنید . در لیست مقادیر پارامتر (harm_exc) ، 2 را انتخاب کنید .
|
4
|
در نوار ابزار Pressure – Revolutions – 2nd Harmonic ، روی Evaluate کلیک کنید .
|
فشار – انقلاب – 3 هارمونیک
1
|
روی Pressure – Revolutions – 2nd Harmonic کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه ارزیابی ، Pressure – Revolutions – 3rd Harmonic را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Data را پیدا کنید . در لیست مقادیر پارامتر (harm_exc) ، 3 را انتخاب کنید .
|
4
|
در نوار ابزار Pressure – Revolutions – 3rd Harmonic ، روی Evaluate کلیک کنید .
|
فشار – انقلاب ها – هارمونیک چهارم
1
|
روی Pressure – Revolutions – 3rd Harmonic کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه ارزیابی ، Pressure – Revolutions – 4th Harmonic را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Data را پیدا کنید . در لیست مقادیر پارامتر (harm_exc) ، 4 را انتخاب کنید .
|
4
|
در نوار ابزار Pressure – Revolutions – 4th Harmonic ، روی Evaluate کلیک کنید .
|
فشار – انقلاب – هارمونیک پنجم
1
|
روی Pressure – Revolutions – 4th Harmonic کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه ارزیابی ، Pressure – Revolutions – 5th Harmonic را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Data را پیدا کنید . در لیست مقادیر پارامتر (harm_exc) ، 5 را انتخاب کنید .
|
4
|
در نوار ابزار Pressure – Revolutions – 5th Harmonic ، روی Evaluate کلیک کنید .
|
فشار – انقلاب ها – هارمونیک ششم
1
|
روی Pressure – Revolutions – 5th Harmonic کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه ارزیابی ، Pressure – Revolutions – 6th Harmonic را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Data را پیدا کنید . در لیست مقادیر پارامتر (harm_exc) ، 6 را انتخاب کنید .
|
4
|
در نوار ابزار Pressure – Revolutions – 6th Harmonic ، روی Evaluate کلیک کنید .
|
فشار – انقلاب ها – هارمونیک هفتم
1
|
روی Pressure – Revolutions – 6th Harmonic کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه ارزیابی ، Pressure – Revolutions – 7th Harmonic را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Data را پیدا کنید . در لیست مقادیر پارامتر (harm_exc) ، 7 را انتخاب کنید .
|
4
|
در نوار ابزار Pressure – Revolutions – 7th Harmonic ، روی Evaluate کلیک کنید .
|
فشار – چرخش ها – هارمونیک 1، فشار – چرخش ها – هارمونیک 2، فشار – چرخش ها – هارمونیک 3، فشار – چرخش ها – هارمونیک 4، فشار – چرخش ها – هارمونیک 5، فشار – چرخش ها – هارمونیک ششم، فشار – چرخش ها – هارمونیک هفتم
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Results ، روی Ctrl کلیک کنید تا Pressure – Revolutions – 1st Harmonic , Pressure – Revolutions – 2nd Harmonic , Pressure – Revolutions – 3rd Harmonic , Pressure – Revolutions – 4th Harmonic , Pressure – Revolutions – 5th Harmonic , Pressure – انقلاب ها – ششم هارمونیک و فشار – انقلاب ها – هارمونیک 7 .
|
2
|
کلیک راست کرده و Group را انتخاب کنید .
|
سیگنال صوتی
در پنجره تنظیمات برای گروه ، سیگنال صوتی را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
تعاریف (COMP2)
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 2 (comp2) روی Definitions کلیک کنید .
درون یابی 1 (int1)
1
|
در نوار ابزار Home ، روی Functions کلیک کنید و Local>Interpolation را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای درون یابی ، قسمت Definition را پیدا کنید .
|
3
|
از فهرست منبع داده ، جدول نتیجه را انتخاب کنید .
|
4
|
زیربخش توابع را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
نام تابع
|
موقعیت در پرونده
|
real1_l
|
1
|
image1_l
|
2
|
real1_r
|
3
|
imag1_r
|
4
|
5
|
بخش Interpolation و Extrapolation را پیدا کنید . از لیست Interpolation ، Piecewise cubic را انتخاب کنید .
|
6
|
از لیست Extrapolation ، مقدار خاص را انتخاب کنید .
|
7
|
قسمت Units را پیدا کنید . در جدول Argument تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
بحث و جدل
|
واحد
|
ستون 1
|
دور در دقیقه
|
8
|
در جدول Function تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
تابع
|
واحد
|
real1_l
|
پا
|
image1_l
|
پا
|
real1_r
|
پا
|
imag1_r
|
پا
|
9
|
روی Plot کلیک کنید .
|
درون یابی 2 (real1_l، imag1_l، …)
1
|
روی Interpolation 1 (real1_l، imag1_l، …) راست کلیک کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای درون یابی ، قسمت Definition را پیدا کنید .
|
3
|
از جدول از لیست، Pressure – Revolutions – 2nd Harmonic را انتخاب کنید .
|
4
|
زیربخش توابع را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
نام تابع
|
موقعیت در پرونده
|
real2_l
|
1
|
imag2_l
|
2
|
real2_r
|
3
|
imag2_r
|
4
|
5
|
روی Plot کلیک کنید .
|
درون یابی 3 (real2_l، imag2_l، …)
1
|
روی Interpolation 2 (real2_l، imag2_l، …) راست کلیک کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای درون یابی ، قسمت Definition را پیدا کنید .
|
3
|
از جدول از لیست، Pressure – Revolutions – 3rd Harmonic را انتخاب کنید .
|
4
|
زیربخش توابع را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
نام تابع
|
موقعیت در پرونده
|
real3_l
|
1
|
imag3_l
|
2
|
real3_r
|
3
|
imag3_r
|
4
|
5
|
روی Plot کلیک کنید .
|
درون یابی 4 (real3_l، imag3_l، …)
1
|
روی Interpolation 3 (real3_l، imag3_l، …) راست کلیک کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای درون یابی ، قسمت Definition را پیدا کنید .
|
3
|
از جدول از لیست، Pressure – Revolutions – 4th Harmonic را انتخاب کنید .
|
4
|
زیربخش توابع را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
نام تابع
|
موقعیت در پرونده
|
real4_l
|
1
|
imag4_l
|
2
|
real4_r
|
3
|
imag4_r
|
4
|
5
|
روی Plot کلیک کنید .
|
درون یابی 5 (real4_l، imag4_l، …)
1
|
روی Interpolation 4 (real4_l، imag4_l، …) راست کلیک کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای درون یابی ، قسمت Definition را پیدا کنید .
|
3
|
از جدول از لیست، Pressure – Revolutions – 5th Harmonic را انتخاب کنید .
|
4
|
زیربخش توابع را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
نام تابع
|
موقعیت در پرونده
|
real5_l
|
1
|
image5_l
|
2
|
real5_r
|
3
|
imag5_r
|
4
|
5
|
روی Plot کلیک کنید .
|
درون یابی 6 (real5_l، imag5_l، …)
1
|
روی Interpolation 5 (real5_l، imag5_l، …) راست کلیک کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای درون یابی ، قسمت Definition را پیدا کنید .
|
3
|
از جدول از لیست، Pressure – Revolutions – 6th Harmonic را انتخاب کنید .
|
4
|
زیربخش توابع را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
نام تابع
|
موقعیت در پرونده
|
real6_l
|
1
|
image6_l
|
2
|
real6_r
|
3
|
imag6_r
|
4
|
5
|
روی Plot کلیک کنید .
|
درون یابی 7 (real6_l، imag6_l، …)
1
|
روی Interpolation 6 (real6_l، imag6_l، …) راست کلیک کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای درون یابی ، قسمت Definition را پیدا کنید .
|
3
|
از جدول از لیست، Pressure – Revolutions – 7th Harmonic را انتخاب کنید .
|
4
|
زیربخش توابع را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
نام تابع
|
موقعیت در پرونده
|
real7_l
|
1
|
imag7_l
|
2
|
real7_r
|
3
|
imag7_r
|
4
|
5
|
روی Plot کلیک کنید .
|
درون یابی 1 (real1_l، imag1_l، …)، درون یابی 2 (real2_l، imag2_l، …)، درون یابی 3 (real3_l، imag3_l، …)، درون یابی 4 (real4_l، imag4_l، …)، درون یابی 5 (real5_l، imag5_l، …)، درون یابی 6 (real6_l، imag6_l، …)، درون یابی 7 (real7_l، imag7_l، …)
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 2 (comp2)>Definitions ، روی Ctrl کلیک کنید تا Interpolation 1 (real1_l, imag1_l, …) , Interpolation 2 (real2_l, imag2_l, …) , Interpolation 3 (real3_l, imag3_l) انتخاب شود. , …) , Interpolation 4 (real4_l, imag4_l, …) , Interpolation 5 (real5_l, imag5_l, …) , Interpolation 6 (real6_l, imag6_l, …) ودرون یابی 7 (real7_l، imag7_l، …) .
|
2
|
کلیک راست کرده و Group را انتخاب کنید .
|
سیگنال صوتی
در پنجره تنظیمات برای گروه ، سیگنال صوتی را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
اضافه کردن مطالعه
1
|
در نوار ابزار Home ، روی Add Study کلیک کنید تا پنجره Add Study باز شود .
|
2
|
به پنجره Add Study بروید .
|
3
|
رابط های فیزیک را در زیربخش مطالعه پیدا کنید . در جدول، کادرهای حل را برای میدانهای مغناطیسی (mf) و مرز ضعیف فرم PDE (wb) پاک کنید .
|
4
|
زیربخش مطالعات را پیدا کنید . در درخت انتخاب مطالعه ، General Studies>Frequency Domain را انتخاب کنید .
|
5
|
روی Add Study در نوار ابزار پنجره کلیک کنید .
|
6
|
در پنجره Model Builder ، روی گره ریشه کلیک کنید.
|
7
|
در نوار ابزار Home ، روی Add Study کلیک کنید تا پنجره Add Study بسته شود .
|
مطالعه 4
مرحله 1: دامنه فرکانس
1
|
در پنجره تنظیمات دامنه فرکانس ، بخش تنظیمات مطالعه را پیدا کنید .
|
2
|
در قسمت متن فرکانس ها ، 2360 را تایپ کنید .
|
3
|
در پنجره Model Builder ، روی Study 4 کلیک کنید .
|
4
|
در پنجره تنظیمات برای مطالعه ، Study 4 – Vibroacoustic Analysis – 3rd Harmonic 2360 Hz را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
5
|
بخش تنظیمات مطالعه را پیدا کنید . تیک Generate defaults defaults را پاک کنید .
|
6
|
چک باکس Generate convergence plots را پاک کنید .
|
حل کننده را به یک حل کننده جدا شده تغییر دهید، جایی که ابتدا جابجایی ها بدست می آید و سپس برای محاسبه فشار صوتی استفاده می شود.
راه حل 13 (sol13)
1
|
در نوار ابزار مطالعه ، روی Show Default Solver کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره Model Builder ، گره Solution 13 (sol13) را گسترش دهید .
|
3
|
در پنجره Model Builder ، گره Study 4 – Vibroacoustic Analysis – 3rd Harmonic 2360 Hz > Solver Configurations > Solution 13 (sol13) > Stationary Solver 1 را گسترش دهید .
|
4
|
روی Study 4 – Vibroacoustic Analysis – 3rd Harmonic 2360 Hz>Solver Configurations>Solution 13 (sol13)>Stationary Solver 1 کلیک راست کرده و Segregated را انتخاب کنید .
|
5
|
در پنجره تنظیمات برای Segregated ، بخش General را پیدا کنید .
|
6
|
از لیست تکنیک پایان ، Iterations را انتخاب کنید .
|
7
|
در پنجره Model Builder ، Study 4 – Vibroacoustic Analysis – 3rd Harmonic 2360 Hz>Solver Configurations>Solution 13 (sol13)>Stationary Solver 1> Segregated 1 node را گسترش دهید ، سپس بر روی Segregated Step کلیک کنید .
|
8
|
در پنجره تنظیمات برای مرحله جدا شده ، بخش عمومی را پیدا کنید .
|
9
|
در لیست متغیرها ، Pressure (comp2.p) را انتخاب کنید .
|
10
|
در قسمت متغیرها ، روی حذف کلیک کنید .
|
11
|
در پنجره Model Builder ، در مطالعه 4 – تحلیل ارتعاشی – 3rd Harmonic 2360 Hz>Solver Configurations>Solution 13 (sol13)>Stationary Solver 1 روی Segregated 1 راست کلیک کرده و Segregated Step را انتخاب کنید .
|
12
|
در پنجره تنظیمات برای مرحله جدا شده ، بخش عمومی را پیدا کنید .
|
13
|
در قسمت متغیرها ، روی افزودن کلیک کنید .
|
14
|
در کادر محاوره ای افزودن ، Pressure (comp2.p) را در لیست متغیرها انتخاب کنید .
|
15
|
روی OK کلیک کنید .
|
16
|
در نوار ابزار مطالعه ، روی محاسبه کلیک کنید .
|
نتایج
مطالعه 4 – آنالیز ارتعاشی – هارمونیک 3 2360 هرتز / محلول 13 (8) (sol13)
در پنجره Model Builder ، در بخش Results>Datasets روی Study 4 – Vibroacoustic Analysis – 3rd Harmonic 2360 Hz/Solution 13 (8) (sol13) کلیک راست کرده و Delete را انتخاب کنید .
شبکه 1D 1
1
|
در نوار ابزار نتایج ، روی More Datasets کلیک کنید و Grid>Grid 1D را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Grid 1D ، قسمت Data را پیدا کنید .
|
3
|
از فهرست مجموعه داده ، مطالعه 4 – تجزیه و تحلیل لرزشی – 3rd Harmonic 2360 Hz/Solution 13 (sol13) را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Parameter Bounds را پیدا کنید . در قسمت متن Name ، tt را تایپ کنید .
|
5
|
در قسمت Maximum text عدد 20 را تایپ کنید .
|
6
|
برای گسترش بخش Grid کلیک کنید . در قسمت متن Resolution ، 960000 را تایپ کنید .
|
7
|
کادر بررسی Adaptive را پاک کنید .
|
سیگنال صوتی
1
|
در نوار ابزار نتایج ، روی 1D Plot Group کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، سیگنال صوتی را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Data را پیدا کنید . از لیست Dataset ، Grid 1D 1 را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت عنوان را پیدا کنید . از لیست نوع عنوان ، Label را انتخاب کنید .
|
5
|
قسمت Plot Settings را پیدا کنید .
|
6
|
کادر بررسی برچسب محور y را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، Signal (Pa) را تایپ کنید .
|
کانال چپ
1
|
روی Acoustic Signal کلیک راست کرده و Line Graph را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای نمودار خط ، کانال چپ را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت y-Axis Data را پیدا کنید .
|
4
|
چک باکس Description را انتخاب کنید . در فیلد متن مرتبط، کانال چپ را تایپ کنید .
|
5
|
در قسمت متن Expression ، real((real1_l(rev_ramp(tt))+i*imag1_l(rev_ramp(tt)))*exp(i*(rev_ramp(tt))*f0/rpm0*1*pi*tt) را تایپ کنید. +(real2_l(rev_ramp(tt))+i*imag2_l(rev_ramp(tt)))*exp(i*(rev_ramp(tt))*f0/rpm0*2*pi*tt)+(real3_l(rev_ramp(tt)) )+i*imag3_l(rev_ramp(tt)))*exp(i*(rev_ramp(tt))*f0/rpm0*3*pi*tt)+(real4_l(rev_ramp(tt))+i*imag4_l(rev_ramp( tt)))*exp(i*(rev_ramp(tt))*f0/rpm0*4*pi*tt)+(real5_l(rev_ramp(tt))+i*imag5_l(rev_ramp(tt)))*exp(i *(rev_ramp(tt))*f0/rpm0*5*pi*tt)+(real6_l(rev_ramp(tt))+i*imag6_l(rev_ramp(tt))*exp(i*(rev_ramp(tt))* f0/rpm0*6*pi*tt)+(real7_l(rev_ramp(tt))+i*imag7_l(rev_ramp(tt)))*exp(i*(rev_ramp(tt))*f0/rpm0*7*pi* tt)) .
|
6
|
قسمت x-Axis Data را پیدا کنید . از لیست Parameter ، Expression را انتخاب کنید .
|
7
|
در قسمت متن Expression ، tt[s/m] را تایپ کنید .
|
8
|
چک باکس Description را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، time را تایپ کنید .
|
9
|
برای گسترش بخش Legends کلیک کنید . تیک Show legends را انتخاب کنید .
|
10
|
از فهرست Legends ، Manual را انتخاب کنید .
|
11
|
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
افسانه ها
|
کانال چپ
|
12
|
در نوار ابزار سیگنال صوتی ، روی Plot کلیک کنید .
|
کانال سمت راست
1
|
روی کانال چپ کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای نمودار خط ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن توضیحات ، کانال راست را تایپ کنید .
|
4
|
در قسمت متن Expression ، real((real1_r(rev_ramp(tt))+i*imag1_r(rev_ramp(tt)))*exp(i*(rev_ramp(tt))*f0/rpm0*1*pi*tt) را تایپ کنید. +(real2_r(rev_ramp(tt))+i*imag2_r(rev_ramp(tt)))*exp(i*(rev_ramp(tt))*f0/rpm0*2*pi*tt)+(real3_r(rev_ramp(tt)) )+i*imag3_r(rev_ramp(tt)))*exp(i*(rev_ramp(tt))*f0/rpm0*3*pi*tt)+(real4_r(rev_ramp(tt))+i*imag4_r(rev_ramp( tt)))*exp(i*(rev_ramp(tt))*f0/rpm0*4*pi*tt)+(real5_r(rev_ramp(tt))+i*imag5_r(rev_ramp(tt)))*exp(i *(rev_ramp(tt))*f0/rpm0*5*pi*tt)+(real6_r(rev_ramp(tt))+i*imag6_r(rev_ramp(tt))*exp(i*(rev_ramp(tt))* f0/rpm0*6*pi*tt)+(real7_r(rev_ramp(tt))+i*imag7_r(rev_ramp(tt)))*exp(i*(rev_ramp(tt))*f0/rpm0*7*pi* tt)) .
|
5
|
در قسمت نوشتار برچسب ، کانال راست را تایپ کنید .
|
6
|
قسمت Legends را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
افسانه ها
|
کانال سمت راست
|
7
|
در نوار ابزار سیگنال صوتی ، روی Plot کلیک کنید .
|
تصویر باید به این شکل باشد.
سیگنال صوتی کانال چپ
1
|
در پنجره Model Builder ، در بخش Results>Vibroacoustic Results – all Harmonics and Frequencies>Acoustic Signal روی کانال چپ کلیک راست کرده و Add Plot Data to Export را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Plot ، سیگنال صوتی کانال چپ را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Output را پیدا کنید . از لیست نوع فایل ، فایل صوتی WAVE (*.wav) را انتخاب کنید .
|
4
|
در قسمت متنی Filename ، عبارت electric_motor_noise_left.wav را تایپ کنید .
|
5
|
برای تولید یک فایل WAV با سیگنال صوتی در کانال سمت چپ، روی Export کلیک کنید .
|
سیگنال صوتی کانال راست
1
|
در پنجره Model Builder ، در بخش Results>Vibroacoustic Results – all Harmonics and Frequencies>Acoustic Signal روی کانال راست کلیک کرده و Add Plot Data to Export را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Plot ، Right Channel Acoustic Signal را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Output را پیدا کنید . از لیست نوع فایل ، فایل صوتی WAVE (*.wav) را انتخاب کنید .
|
4
|
در قسمت متنی Filename ، عبارت electric_motor_noise_right.wav را تایپ کنید .
|
5
|
برای تولید یک فایل WAV با سیگنال صوتی در کانال سمت راست، روی Export کلیک کنید .
|
جابجایی و فشار صوتی
1
|
در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی Add Plot Group کلیک کنید و 3D Plot Group را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح سه بعدی ، جابجایی و فشار صوتی را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Data را پیدا کنید . از فهرست مجموعه داده ، مطالعه 4 – تجزیه و تحلیل لرزشی – 3rd Harmonic 2360 Hz/Solution 13 (sol13) را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Plot Settings را پیدا کنید . کادر بررسی لبه های مجموعه داده Plot را پاک کنید .
|
5
|
قسمت Color Legend را پیدا کنید . چک باکس نمایش مقادیر حداکثر و حداقل را انتخاب کنید .
|
سطح 1
1
|
روی Displacement and Acoustic Pressure کلیک راست کرده و Surface را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Expression را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت Expression text solid.disp را تایپ کنید .
|
تغییر شکل 1
روی Surface 1 کلیک راست کرده و Deformation را انتخاب کنید .
فیلتر 1
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Surface 1 کلیک راست کرده و Filter را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای فیلتر ، قسمت انتخاب عنصر را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت عبارت Logical for inclusion متن، x>-40.5[mm] را تایپ کنید .
|
4
|
در نوار ابزار Displacement and Acoustic Pressure ، روی Plot کلیک کنید .
|
خط 1
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Displacement and Acoustic Pressure کلیک راست کرده و Line را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات خط ، بخش Expression را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت Expression text 0 را تایپ کنید .
|
4
|
برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید . از لیست نوع عنوان ، هیچکدام را انتخاب کنید .
|
5
|
قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست Coloring ، Uniform را انتخاب کنید .
|
6
|
از لیست رنگ ، سیاه را انتخاب کنید .
|
تغییر شکل 1
در پنجره Model Builder ، در Results>Displacement and Acoustic Pressure>Surface 1 روی Deformation 1 کلیک راست کرده و Copy را انتخاب کنید .
تغییر شکل 1
در پنجره Model Builder ، روی Line 1 کلیک راست کرده و Paste Deformation را انتخاب کنید .
فیلتر 1
در پنجره Model Builder ، در قسمت Results>Displacement and Acoustic Pressure>Surface 1 روی Filter 1 کلیک راست کرده و Copy را انتخاب کنید .
فیلتر 1
در پنجره Model Builder ، روی خط 1 کلیک راست کرده و Paste Filter را انتخاب کنید .
خط 1
1
|
در پنجره تنظیمات برای خط ، برای گسترش بخش Inherit Style کلیک کنید .
|
2
|
از لیست Plot ، Surface 1 را انتخاب کنید .
|
3
|
تیک Color را پاک کنید .
|
4
|
کادر انتخاب Color and data range را پاک کنید .
|
5
|
در نوار ابزار Displacement and Acoustic Pressure ، روی Plot کلیک کنید .
|
ایزورفیس 1
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Displacement and Acoustic Pressure کلیک راست کرده و Isosurface را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Isosurface ، بخش Levels را پیدا کنید .
|
3
|
در فیلد متنی مجموع سطوح ، 11 را تایپ کنید .
|
4
|
قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . روی تغییر جدول رنگ کلیک کنید .
|
5
|
در کادر محاوره ای جدول رنگ ، Wave>Wave را در درخت انتخاب کنید.
|
6
|
روی OK کلیک کنید .
|
7
|
در پنجره تنظیمات برای Isosurface ، بخش Coloring and Style را پیدا کنید .
|
8
|
از لیست مقیاس ، خطی متقارن را انتخاب کنید .
|
انتخاب 1
1
|
روی Isosurface 1 کلیک راست کرده و Selection را انتخاب کنید .
|
2
|
فقط دامنه 9 را انتخاب کنید.
|
فیلتر 1
در پنجره Model Builder ، در Results>Displacement and Acoustic Pressure>Line 1 روی Filter 1 کلیک راست کرده و Copy را انتخاب کنید .
فیلتر 1
در پنجره Model Builder ، روی Isosurface 1 راست کلیک کرده و Paste Filter را انتخاب کنید .
جابجایی و فشار صوتی
1
|
در نوار ابزار Displacement and Acoustic Pressure ، روی Plot کلیک کنید .
|
تصویر باید مانند شکل 11 باشد .
SPL و الگوی تشعشع
1
|
در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی Add Plot Group کلیک کنید و 3D Plot Group را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح سه بعدی ، SPL و Radiation Pattern را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Data را پیدا کنید . از فهرست مجموعه داده ، مطالعه 4 – تجزیه و تحلیل لرزشی – 3rd Harmonic 2360 Hz/Solution 13 (sol13) را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Plot Settings را پیدا کنید . از لیست View ، نمای جدید را انتخاب کنید .
|
5
|
برای گسترش بخش انتخاب کلیک کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، دامنه را انتخاب کنید .
|
6
|
از لیست انتخاب ، ساختار را انتخاب کنید .
|
7
|
قسمت Plot Settings را پیدا کنید . کادر بررسی لبه های مجموعه داده Plot را پاک کنید .
|
سطح 1
1
|
روی SPL و Radiation Pattern کلیک راست کرده و Surface را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Expression را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن Expression ، acpr.Lp را تایپ کنید .
|
4
|
برای گسترش بخش Range کلیک کنید . تیک گزینه Manual color range را انتخاب کنید .
|
5
|
در قسمت Minimum text عدد 80 را تایپ کنید .
|
6
|
در قسمت Maximum text عدد 115 را تایپ کنید .
|
تغییر شکل 1
روی Surface 1 کلیک راست کرده و Deformation را انتخاب کنید .
خط 1
1
|
در پنجره Model Builder ، روی SPL and Radiation Pattern کلیک راست کرده و Line را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات خط ، بخش Expression را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت Expression text 0 را تایپ کنید .
|
4
|
قسمت عنوان را پیدا کنید . از لیست نوع عنوان ، هیچکدام را انتخاب کنید .
|
5
|
قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست Coloring ، Uniform را انتخاب کنید .
|
6
|
از لیست رنگ ، سیاه را انتخاب کنید .
|
7
|
بخش Inherit Style را پیدا کنید . از لیست Plot ، Surface 1 را انتخاب کنید .
|
8
|
تیک Color را پاک کنید .
|
9
|
کادر انتخاب Color and data range را پاک کنید .
|
تغییر شکل 1
روی Line 1 کلیک راست کرده و Deformation را انتخاب کنید .
الگوی تشعشع 1
1
|
در پنجره Model Builder ، گره Results>Vibroacoustic Results – all Harmonics and Frequencies>Exterior-Field Sound Pressure Level (acpr) را گسترش دهید.
|
2
|
روی Radiation Pattern 1 کلیک راست کرده و Copy را انتخاب کنید .
|
الگوی تشعشع 1
1
|
در پنجره Model Builder ، روی SPL و Radiation Pattern کلیک راست کرده و Paste Radiation Pattern را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای الگوی تشعشع ، بخش ارزیابی را پیدا کنید .
|
3
|
زیربخش Angles را پیدا کنید . در قسمت متنی محدوده φ ، 360 را تایپ کنید .
|
شفافیت 1
1
|
روی Radiation Pattern 1 کلیک راست کرده و Transparency را انتخاب کنید .
|
2
|
روی دکمه Zoom Extents در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
|
تصویر باید مانند شکل 12 باشد .
بارهای مرزی
1
|
در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی Add Plot Group کلیک کنید و 3D Plot Group را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح سه بعدی ، بارهای مرزی را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Data را پیدا کنید . از فهرست مجموعه داده ، مطالعه 4 – تجزیه و تحلیل لرزشی – 3rd Harmonic 2360 Hz/Solution 13 (sol13) را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Selection را پیدا کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، دامنه را انتخاب کنید .
|
5
|
از لیست انتخاب ، ساختار را انتخاب کنید .
|
6
|
کادر بررسی Apply to data edges را انتخاب کنید .
|
سطح پیکان 1
1
|
روی Boundary Loads کلیک راست کرده و Arrow Surface را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Arrow Surface ، بخش Expression را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن X-component ، solid.bndl1.F_Ax را تایپ کنید .
|
4
|
در قسمت متن Y-component ، solid.bndl1.F_Ay را تایپ کنید .
|
5
|
در قسمت متنی Z-component ، solid.bndl1.F_Az را تایپ کنید .
|
6
|
قسمت تعیین موقعیت پیکان را پیدا کنید . از لیست قرار دادن ، نقاط گاوس را انتخاب کنید .
|
بیان رنگ 1
1
|
روی Arrow Surface 1 کلیک راست کرده و Color Expression را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Color Expression ، بخش Expression را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن Expression ، comp2.solid.bndl1.F_A_Mag را تایپ کنید .
|
4
|
قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست Coloring ، Gradient را انتخاب کنید .
|
5
|
از لیست رنگ بالا ، قرمز را انتخاب کنید .
|
6
|
روی دکمه Orthographic Projection در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
|
7
|
روی دکمه Go to YZ View در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
|
تصویر باید مانند شکل 10 باشد .
بارهای مرزی، جابجایی و فشار صوتی، SPL و الگوی تشعشع
1
|
در پنجره Model Builder ، در بخش Results ، روی Ctrl کلیک کنید تا جابجایی و فشار صوتی ، SPL و الگوی تشعشع و بارهای مرزی را انتخاب کنید .
|
2
|
کلیک راست کرده و Group را انتخاب کنید .
|
نتایج ویبروآکوستیک – 3 هارمونیک 2360 هرتز
در پنجره تنظیمات برای گروه ، نتایج Vibroacoustic – 3rd Harmonic 2360 Hz را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
دستورالعمل های توالی هندسه
از منوی File ، New را انتخاب کنید .
جدید
در پنجره جدید ، روی Model Wizard کلیک کنید .
مدل جادوگر
1
|
در پنجره Model Wizard ، روی 3D کلیک کنید .
|
2
|
روی Done کلیک کنید .
|
تعاریف جهانی
پارامترهای 1
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Global Definitions روی Parameters 1 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای پارامترها ، بخش پارامترها را پیدا کنید .
|
3
|
روی Load from File کلیک کنید .
|
4
|
به پوشه Application Libraries مدل بروید و روی فایل electric_motor_noise_pmsm_geom_sequence_parameters.txt دوبار کلیک کنید .
|
هندسه 1
واردات 1 (imp1)
1
|
در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی واردات کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای واردات ، بخش واردات را پیدا کنید .
|
3
|
از فهرست منبع ، فایل COMSOL Multiphysics را انتخاب کنید .
|
4
|
روی Browse کلیک کنید .
|
5
|
به پوشه Application Libraries مدل بروید و روی فایل electric_motor_noise_pmsm_geom_sequence.mphbin دوبار کلیک کنید .
|
6
|
روی Import کلیک کنید .
|
7
|
روی دکمه Wireframe Rendering در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
|
صفحه کار 1 (wp1)
1
|
در نوار ابزار هندسه ، روی صفحه کار کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای صفحه کار ، قسمت تعریف هواپیما را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست هواپیما ، yz-plane را انتخاب کنید .
|
4
|
از لیست نوع Offset ، Through vertex را انتخاب کنید .
|
5
|
زیربخش راس Offset را پیدا کنید . برای انتخاب دکمه ضامن فعال کردن انتخاب کلیک کنید .
|
6
|
در شی imp1 ، فقط نقطه 372 را انتخاب کنید.
|
صفحه کار 1 (wp1)> هندسه صفحه
در پنجره Model Builder ، روی صفحه هندسه کلیک کنید .
صفحه کار 1 (wp1)> دایره 1 (c1)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Circle کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات دایره ، بخش اندازه و شکل را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن Radius ، r_stator را تایپ کنید .
|
4
|
برای گسترش بخش لایه ها کلیک کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
نام لایه
|
ضخامت (متر)
|
لایه 1
|
th_out_stator
|
لایه 2
|
h_stat-th_out_stator
|
لایه 3
|
air_gap/2
|
5
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
صفحه کار 1 (wp1)> چند ضلعی 1 (pol1)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Polygon کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات چند ضلعی ، بخش مختصات را پیدا کنید .
|
3
|
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
XW (M)
|
(M) است
|
(r_stator-h_stat+th_in_stator)
|
0
|
(r_stator-h_stat+th_in_stator+h_coil_angle)*cos(-angle_coil/2)
|
(r_stator-h_stat+th_in_stator+h_coil_angle)*sin(-angle_coil/2)
|
(r_stator-th_out_stator)*cos(-angle_coil/2)
|
(r_stator-th_out_stator)*sin(-angle_coil/2)
|
(r_stator-th_out_stator/2)
|
0
|
(r_stator-th_out_stator)*cos(angle_coil/2)
|
(r_stator-th_out_stator)*sin(angle_coil/2)
|
(r_stator-h_stat+th_in_stator+h_coil_angle)*cos(angle_coil/2)
|
(r_stator-h_stat+th_in_stator+h_coil_angle)*sin(angle_coil/2)
|
4
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
صفحه کار 1 (wp1)> چند ضلعی 2 (pol2)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Polygon کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات چند ضلعی ، بخش مختصات را پیدا کنید .
|
3
|
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
XW (M)
|
(M) است
|
(r_stator-h_stat)*cos(-angle_teeth_gap/2)
|
(r_stator-h_stat)*sin(-angle_teeth_gap/2)
|
(r_stator-th_out_stator)*cos(-angle_teeth_gap/2)
|
(r_stator-th_out_stator)*sin(-angle_teeth_gap/2)
|
(r_stator-th_out_stator)*cos(+angle_teeth_gap/2)
|
(r_stator-th_out_stator)*sin(+angle_eeth_gap/2)
|
(r_stator-h_stat)*cos(+angle_eeth_gap/2)
|
(r_stator-h_stat)*sin(+angle_eeth_gap/2)
|
4
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
صفحه کار 1 (wp1)> اتحادیه 1 (uni1)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Booleans and Partitions کلیک کنید و Union را انتخاب کنید .
|
2
|
فقط اشیاء pol1 و pol2 را انتخاب کنید.
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای Union ، روی Build Selected کلیک کنید .
|
صفحه کار 1 (wp1)> حذف نهادهای 1 (del1)
1
|
روی Plane Geometry کلیک راست کرده و Delete Entities را انتخاب کنید .
|
2
|
در شیء c1 ، فقط مرزهای 1-12 را انتخاب کنید.
|
3
|
در شی uni1 فقط مرزهای 1، 4، 5 و 12-14 را انتخاب کنید.
|
4
|
در پنجره تنظیمات برای حذف نهادها ، روی ساخت انتخاب شده کلیک کنید .
|
صفحه کار 1 (wp1)> چرخش 1 (rot1)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Transforms کلیک کنید و Rotate را انتخاب کنید .
|
2
|
فقط شی del1(2) را انتخاب کنید.
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای چرخش ، قسمت چرخش را پیدا کنید .
|
4
|
در قسمت Angle text range(360/(3*n_sectors),360/(3*n_sectors),360) را تایپ کنید .
|
5
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
صفحه کار 1 (wp1)> اتحادیه 2 (uni2)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Booleans and Partitions کلیک کنید و Union را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره Graphics کلیک کنید و سپس Ctrl+A را فشار دهید تا همه اشیا انتخاب شوند.
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای Union ، روی Build Selected کلیک کنید .
|
صفحه کار 1 (wp1)> حذف نهادهای 2 (del2)
1
|
روی Plane Geometry کلیک راست کرده و Delete Entities را انتخاب کنید .
|
2
|
در شی uni2 ، فقط مرزهای 75، 76، 83، 84، 91، 92، 99–102، 113، 114، 121–124، 127، 128، 135، و 136 را انتخاب کنید.
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای حذف نهادها ، روی ساخت انتخاب شده کلیک کنید .
|
صفحه کار 1 (wp1)> حذف نهادهای 3 (del3)
1
|
روی Plane Geometry کلیک راست کرده و Delete Entities را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای حذف نهادها ، بخش Entities یا Objects to Delete را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست سطح نهاد هندسی ، دامنه را انتخاب کنید .
|
4
|
در شی del2 ، فقط دامنه 21 را انتخاب کنید.
|
5
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
صفحه کار 1 (wp1)> فیله 1 (fil1)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Fillet کلیک کنید .
|
2
|
در شی del3 ، فقط نقاط 22-25، 38-41، 54، 55، 58، 59، 70-73، 81، و 82 را انتخاب کنید.
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای Fillet ، بخش Radius را پیدا کنید .
|
4
|
در قسمت متن Radius ، filet را تایپ کنید .
|
5
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
اکسترود 1 (ext1)
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Geometry 1 روی Work Plane 1 (wp1) کلیک راست کرده و Extrude را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Extrude ، بخش Distances را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست Specify ، Vertices را برای اکسترود کردن انتخاب کنید .
|
4
|
در شیء imp1 ، فقط نقطه 490 را انتخاب کنید.
|
5
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
اتحادیه 1 (uni1)
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Booleans and Partitions کلیک کنید و Union را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره Graphics کلیک کنید و سپس Ctrl+A را فشار دهید تا هر دو شی انتخاب شوند.
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای Union ، روی Build Selected کلیک کنید .
|
صفحه کار 2 (wp2)
1
|
در نوار ابزار هندسه ، روی صفحه کار کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای صفحه کار ، قسمت تعریف هواپیما را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست هواپیما ، yz-plane را انتخاب کنید .
|
4
|
از لیست نوع Offset ، Through vertex را انتخاب کنید .
|
5
|
زیربخش راس Offset را پیدا کنید . برای انتخاب دکمه ضامن فعال کردن انتخاب کلیک کنید .
|
6
|
در شی uni1 ، فقط نقطه 422 را انتخاب کنید.
|
صفحه کار 2 (wp2)> هندسه صفحه
در پنجره Model Builder ، روی صفحه هندسه کلیک کنید .
صفحه کار 2 (wp2)> دایره 1 (c1)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Circle کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات دایره ، بخش اندازه و شکل را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن Radius ، r_stator-h_stat-air_gap/2 را تایپ کنید .
|
4
|
قسمت لایه ها را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
نام لایه
|
ضخامت (متر)
|
لایه 1
|
air_gap/2
|
لایه 2
|
th_magnet
|
لایه 3
|
r_stator-h_stat-air_gap-th_magnet-r_shaft
|
5
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
صفحه کار 2 (wp2)> بخش خط 1 (ls1)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی More Primitives کلیک کنید و Line Segment را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای بخش خط ، بخش نقطه شروع را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست Specify ، Coordinates را انتخاب کنید .
|
4
|
در قسمت نوشتار xw ، (r_stator-h_stat-air_gap-th_magnet)*cos(-angle_magnet/2) را تایپ کنید .
|
5
|
در قسمت متن yw ، (r_stator-h_stat-air_gap-th_magnet)*sin(-angle_magnet/2) را تایپ کنید .
|
6
|
قسمت Endpoint را پیدا کنید . از لیست Specify ، Coordinates را انتخاب کنید .
|
7
|
در قسمت نوشتار xw ، (r_stator-h_stat-air_gap)*cos(-angle_magnet/2) را تایپ کنید .
|
8
|
در قسمت متن yw ، (r_stator-h_stat-air_gap)*sin(-angle_magnet/2) را تایپ کنید .
|
9
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
صفحه کار 2 (wp2)> چرخش 1 (rot1)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Transforms کلیک کنید و Rotate را انتخاب کنید .
|
2
|
فقط شی ls1 را انتخاب کنید.
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای چرخش ، قسمت چرخش را پیدا کنید .
|
4
|
در قسمت Angle text range(360/(n_poles),360/(n_poles),360) range(360/(n_poles)+angle_magnet,360/(n_poles),360+angle_magnet) را تایپ کنید .
|
5
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
صفحه کار 2 (wp2)> اتحادیه 1 (uni1)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Booleans and Partitions کلیک کنید و Union را انتخاب کنید .
|
2
|
فقط شی c1 را انتخاب کنید.
|
3
|
روی دکمه Select All در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
|
4
|
در پنجره تنظیمات برای Union ، روی Build Selected کلیک کنید .
|
Work Plane 2 (wp2)> Delete Entities 1 (del1)
1
|
روی Plane Geometry کلیک راست کرده و Delete Entities را انتخاب کنید .
|
2
|
در شی uni1 ، فقط مرزهای 1، 2، 5، 10–15، 18، 23، 24، 27، 28، 35، 36، 57، 58، 63 و 64 را انتخاب کنید.
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای حذف نهادها ، روی ساخت انتخاب شده کلیک کنید .
|
صفحه کار 2 (wp2)> فیله 1 (fil1)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Fillet کلیک کنید .
|
2
|
در شی del1 ، فقط نقاط 2، 3، 7–10، 29–32، 36 و 37 را انتخاب کنید.
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای Fillet ، بخش Radius را پیدا کنید .
|
4
|
در قسمت متن Radius ، filet را تایپ کنید .
|
5
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
اکسترود 2 (ext2)
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Geometry 1 روی Work Plane 2 (wp2) کلیک راست کرده و Extrude را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Extrude ، بخش Distances را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست Specify ، Vertices را برای اکسترود کردن انتخاب کنید .
|
4
|
در شی uni1 ، فقط نقطه 656 را انتخاب کنید.
|
5
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
صفحه کار 3 (wp3)
1
|
در نوار ابزار هندسه ، روی صفحه کار کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای صفحه کار ، قسمت تعریف هواپیما را پیدا کنید .
|
<