صدا خفه کن با سوراخ
معرفی
نسخه اصلی این مدل توسط دکتر Sabry Allam و پروفسور Mats Åbom در آزمایشگاه Marcus Wallenberg برای تحقیقات صدا و ارتعاش، موسسه سلطنتی فناوری، استکهلم، سوئد توسعه یافته است. دکتر علام و پروفسور Åbom نیز داده های تجربی مورد استفاده در مدل را ارائه کردند.
دو نوع اصلی صدا خفه کن وجود دارد:
•
|
صدا خفه کن های انعکاسی (یا واکنشی )- آنهایی که امواج صوتی را با انبساط ناگهانی ناحیه یا تغییر امپدانس منعکس می کنند.
|
•
|
صدا خفه کن اتلاف کننده – صدا خفه کن بر اساس اتلاف انرژی صوتی به گرما از طریق تلفات چسبناک و حرارتی در مواد فیبری یا تلفات مربوط به جریان (مقاومتی) در لوله های سوراخ دار.
|
صدا خفه کن های انعکاسی برای محدوده فرکانس پایین که در آن فقط امواج سطحی می توانند در سیستم منتشر شوند، مناسب هستند، در حالی که صدا خفه کن های اتلافی با الیاف در محدوده فرکانس متوسط تا بالا کارآمد هستند. از طرف دیگر، صدا خفه کن های اتلاف کننده بر اساس تلفات جریان، در فرکانس های پایین نیز کار می کنند. یک سیستم اگزوز معمولی خودرو یک ساختار هیبریدی است که از ترکیبی از عناصر خفه کن بازتابنده و اتلافی تشکیل شده است. قطعات انعکاسی معمولاً برای حذف هارمونیک های غالب موتور با فرکانس پایین تنظیم می شوند در حالی که قطعات اتلاف کننده برای مراقبت از نویز با فرکانس بالاتر طراحی شده اند.
در صنعت، سیستم های اگزوز معمولاً با کدهای دینامیک گاز 1 بعدی غیرخطی تجزیه و تحلیل می شوند. با این حال، چنین کدهایی اثرات آکوستیک سه بعدی مانند حالتهای مجرای مرتبه بالاتر را ثبت نمیکنند و مدلسازی مواد فیبری رضایتبخش نیست. بنابراین در عمل، نیاز به استفاده از مدلهای آکوستیک خطی سیستمهای اگزوز و ورودی برای امکانسازی مدلسازی دقیق و بهینهسازی پاسخ صوتی، به قیمت نادیده گرفتن اثرات غیرخطی وجود دارد. شرایط مرزی پورت، تجزیه و تحلیل امواج صفحه و حالتهای مرتبه بالاتر را بالاتر از فرکانس قطع آنها که از طریق ورودی و خروجی منتشر میشوند، امکانپذیر میسازد. در این مدل ما زیر فرکانس قطع حالت اول می مانیم و فقط انتشار موج صفحه را مدل می کنیم.
تعریف مدل
صدا خفه کن که در اینجا تجزیه و تحلیل می کنید نمونه ای از صدا خفه کن ترکیبی پیچیده است که در آن عنصر اتلاف کننده به طور کامل توسط جریان از طریق لوله ها و صفحات سوراخ شده ایجاد می شود. هنگام طراحی یک مدل برای صدا خفه کن بدون مواد فیبری، باید جنبه های زیر را در نظر بگیرید:
•
|
هندسه – طراحی این مدل بر اساس یک صدا خفه کن مدولار است که برای اهداف تحقیقاتی توسعه یافته است. شباهت زیادی به صدا خفه کن های موجود در بازار خودرو دارد و به عنوان نمونه آزمایشی برای مدل سازی صدا خفه کن در یک پروژه EC (ARTEMIS) استفاده شد.
|
•
|
توزیع متوسط جریان – عدد ماخ در سیستم اگزوز معمولاً کمتر از 0.3 است . این بدان معنی است که در صدا خفه کن با انبساط جریان، میانگین عدد ماخ بسیار کوچک است (کمتر از 0.1 ). برای چنین مواردی، میتوانید از اثرات جریان همرفتی غافل شوید و تنها تأثیر مهم جریان متوسط تأثیر آن بر امپدانس لولهها/صفحات سوراخدار است. این مدل مواردی را که جریان متوسطی در صدا خفه کن وجود ندارد، درمان می کند.
|
•
|
توزیع دما – در یک موتور در حال کار، دمای هوا در داخل صدا خفه کن معمولاً در محدوده 300 تا 400 درجه سانتیگراد است. همچنین یک گرادیان دما از طریق صدا خفه کن وجود دارد. با این حال، اثر آکوستیک این گرادیان کم است و دمای متوسط معمولاً برای محاسبه سرعت صوت استفاده می شود. در این مورد، آزمایش ها در دمای اتاق ( 20 درجه سانتیگراد) انجام شد . بنابراین مدل دمای صدا خفه کن را ثابت فرض می کند و از مقادیر پیش فرض برای چگالی هوا و سرعت صدا در 1 اتمسفر و 20 درجه سانتی گراد استفاده می کند.
|
یک مقطع شماتیک از هندسه صدا خفه کن در شکل 1 نشان داده شده است .
شکل 1: مقطع هندسی صدا خفه کن.
طراحی دقیق و ابعاد لوله خروجی و چهار بافل (همانطور که از سمت راست در شکل 1 مشاهده می شود ) در شکل 2 تا شکل 5 آورده شده است .
شکل 2: لوله خروجی. یک آستین فولادی ضد زنگ در بالای قسمت سوراخ شده سمت چپ با 288 سوراخ قرار دارد. دو سوراخ لوله دیگر هر کدام دارای 144 سوراخ هستند.
شکل 3: بافل شماره 1، سمت خروجی به سمت چپ و سمت ورودی به سمت راست.
شکل 4: بافل شماره 2 و 3.
شکل 5: بافل شماره 4.
هندسه مدل به صورت فایل CAD ارائه شده است. برای کاهش زمان محاسبه فقط نیمه بالایی صدا خفه کن گنجانده شده است. یک شرط تقارن در z = 0 اضافه می شود . (بررسی دقیق نقشه های شکل 3 – شکل 5 نشان می دهد که تقارن انعکاس برای سوراخ های سمت خروجی مناسب نیست. با این حال، عدم تقارن آنقدر جزئی است که می توان از اثرات آن چشم پوشی کرد.)
در هندسه CAD، نواحی سوراخ شده با لبه هایی که روی مرزهای مربوطه کشیده شده اند، مشخص می شوند. این برای بافل شماره 1 در شکل 6 نشان داده شده است که در آن نواحی سوراخ شده برای تاکید سایه زده شده اند.
شکل 6: نواحی سوراخ دار بافل شماره 1.
شما با اعمال شرایط مرزی صفحه سوراخ دار داخلی ماژول آکوستیک در این نواحی، اثرات صوتی سوراخها را مدلسازی میکنید. توضیح کاملی از مدلهای امپدانس صفحه سوراخدار در بخش تئوری مدلهای امپدانس داخلی در راهنمای کاربر ماژول آکوستیک موجود است . بیان امپدانس انتقال Z i صفحه به نوع مدل انتخاب شده بستگی دارد، اما به طور کلی تابعی از هندسه صفحه، الگوی تخلخل، پارامترهای ماده سیال و عدد موج k است . آخرین با 2 π f / c که در آن f داده می شودفرکانس را نشان می دهد. شما شبیه سازی را برای طیفی از فرکانس های بین 20 هرتز تا 600 هرتز اجرا می کنید.
شرایط مرزی صفحه سوراخدار داخلی نیز امکان کمکهای تعریف شده توسط کاربر به امپدانس را فراهم میکند. به عنوان مثال، مقاومت اضافی ناشی از جریان متوسط در صدا خفه کن را مشخص می کنید تا اثرات آستین فلزی بالای سوراخ لوله شماره 1 را نیز شامل شود. برای جزئیات بیشتر در مورد اثر جریان به Ref . 1 ، رفر. 2 و Ref. 3 .
پارامترهای ورودی مربوطه برای مدل در جدول 1 فهرست شده است . مقادیر تخلخل با تقسیم مساحت کل سوراخ ها در هر سوراخ با مساحت ناحیه مربوطه در هندسه CAD به دست آمد. مقاومت آستین فلزی به صورت تجربی اندازه گیری شد.
ویژگی
|
ارزش
|
شرح
|
t p
|
1.5 میلی متر
|
ضخامت صفحه
|
d h
|
5 میلی متر
|
قطر سوراخ در سوراخ ها
|
در ص
|
0.22
|
تخلخل، سوراخ شدن لوله
|
σ bi
|
0.46
|
تخلخل، بافل در سمت ورودی سوراخ می شود
|
σ بو
|
0.30
|
تخلخل، بافل در سمت خروجی سوراخ می شود
|
آستین θ
|
1
|
مقاومت خاص، آستین فلزی
|
پارامترهای مربوط به مواد از داده های مواد سیال اطراف گرفته شده است.
نتایج و بحث
تلفات انتقال در صدا خفه کن به صورت تعریف شده است
(1)
که در آن P in و P out به ترتیب بیانگر توان صوتی کل در ورودی و خروجی است. جریان برق ورودی و خروجی به طور خودکار توسط شرایط مرزی پورت (متغیرهای acpr.port1.P_in و acpr.port2.P_out ) محاسبه می شود. شرط مرزی پورت به طور خودکار شرایط تقارن را ثبت می کند و توان کل صحیح را محاسبه می کند. برای برانگیختگی موج مسطح محاسبه توان نسبتاً ساده است (متناسب با p 2 است )، با این حال اگر حالتهای مرتبه بالاتر گنجانده شود، این امر بسیار پیچیدهتر میشود. این مورد توسط عبارات داخلی موجود با شرایط مرزی Port مراقبت می شود. شکل 7نتایج مدلسازی ماژول آکوستیک را برای تلفات انتقال به عنوان تابعی از فرکانس صدا همراه با مقادیر اندازه گیری تجربی نشان می دهد.
شکل 7: تلفات انتقال در مقابل فرکانس: نتایج شبیه سازی مدل و مقادیر اندازه گیری تجربی.
همانطور که شکل نشان می دهد، توافق عالی است به جز در محدوده 170 تا 300 هرتز. توافق نسبتاً محدود در محدوده 170 تا 300 هرتز می تواند ناشی از تأثیرات جریان بر میدان صوتی باشد، زیرا اندازه گیری ها با جریان هوا از طریق صدا خفه کن انجام می شود. مدل فعلی فقط مقاومت اضافی صفحات سوراخ شده را به دلیل جریان در نظر می گیرد، در حالی که در واقعیت جریان اثر پیچیده تری خواهد داشت.
با افزایش فرکانس تحریک صوتی، شروع به القای ارتعاش در پوسته بیرونی می کند. توافق در فرکانسهای بالا را میتوان با گنجاندن تأثیر ارتعاشات پوسته همانطور که در مدل گالری برنامه «خفهکن جذبی با پوسته» ( www.comsol.com/model/absorptive-miffler-with-shells-14717 ) نشان داده شده است، بهبود بخشید.
با مطالعه میدان سطح فشار صدا در داخل صدا خفه کن برای فرکانس های انتخاب شده می توانید حس بهتری از نتایج بدست آورید. نمودارهای شکل 8 این فیلد را به ترتیب برای فرکانس های 530 هرتز و 555 هرتز نشان می دهند. همانطور که شکل 7 نشان می دهد، فرکانس اول مربوط به حداکثر محلی برای تلفات انتقال است در حالی که دومی حداقل محلی را ارائه می دهد. در شکل 8 می توانید ببینید که چگونه این ویژگی ها با توزیع سطح فشار صدا در نزدیکی ورودی و خروجی صدا خفه کن مرتبط است.
شکل 8: توزیع سطح فشار صدا در 530 هرتز (چپ) و 555 هرتز (راست).
انتشار انرژی صوتی از طریق سیستم صدا خفه کن در شکل 9 به عنوان یک نمودار ساده از بردار شدت آکوستیک نشان داده شده است.
شکل 9: طرح ساده میدان شدت آکوستیک. مقیاس رنگ نشان دهنده بزرگی بردار شدت آکوستیک است.
منابع
1. ای جی رایس، “مطالعه نظری امپدانس آکوستیک روزنه ها در حضور یک جریان چرای ثابت”، گزارش ناسا TM X-71903 ، 1976.
2. T. Elnady، مدلسازی و خصوصیات سوراخها در کانالهای خطدار و صدا خفه کنها ، پایاننامه دکتری، گروه مهندسی هوانوردی و خودرو، موسسه سلطنتی فناوری، استکهلم، 2004.
3. R. Kirby، “پیش بینی تلفات انتقال برای خاموش کننده های اتلاف کننده مقطع دلخواه در حضور جریان متوسط”، J. Aoust. Soc. صبح. ، جلد 114، صفحات 200-209، 2003.
مسیر کتابخانه برنامه: Acoustics_Module/Automotive/perforated_miffler
دستورالعمل مدلسازی
از منوی File ، New را انتخاب کنید .
جدید
در پنجره جدید ، روی Model Wizard کلیک کنید .
مدل جادوگر
1
|
در پنجره Model Wizard ، روی 3D کلیک کنید .
|
2
|
در درخت Select Physics ، Acoustics>Pressure Acoustics>Pressure Acoustics، Frequency Domain (acpr) را انتخاب کنید .
|
3
|
روی افزودن کلیک کنید .
|
4
|
روی مطالعه کلیک کنید .
|
5
|
در درخت انتخاب مطالعه ، General Studies>Frequency Domain را انتخاب کنید .
|
6
|
روی Done کلیک کنید .
|
هندسه 1
یک صفحه تقارن افقی از طریق صدا خفه کن به این معنی است که مدل سازی فقط نیمی از هندسه کافی است. در اینجا، کل هندسه به صورت دنباله ای از فایل هندسه وارد می شود. دستورالعمل های مربوط به هندسه را می توان در ضمیمه انتهای این سند یافت.
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Insert Sequence کلیک کنید و Insert Sequence را انتخاب کنید .
|
2
|
به پوشه Application Libraries مدل بروید و روی فایل perforated_muffler_geom_sequence.mph دوبار کلیک کنید .
|
3
|
در نوار ابزار Geometry ، روی ساختن همه کلیک کنید .
|
اکنون باید نیمه بالایی یک صدا خفه کن را در قسمت طراحی ببینید.
ریشه
پارامترهای مورد نیاز برای مدل را وارد کنید یا آنها را از فایل perforated_muffler_parameters.txt بارگذاری کنید.
تعاریف جهانی
پارامترهای 1
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Global Definitions روی Parameters 1 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای پارامترها ، بخش پارامترها را پیدا کنید .
|
3
|
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
نام
|
اصطلاح
|
ارزش
|
شرح
|
p0
|
1 [Pa]
|
1 پاس
|
فشار ورودی
|
t_w
|
1.5[mm]
|
0.0015 متر
|
ضخامت دیوار
|
d_h
|
5[mm]
|
0.005 متر
|
قطر سوراخ
|
sigma_p
|
0.22
|
0.22
|
تخلخل، سوراخ شدن لوله
|
sigma_bi
|
0.46
|
0.46
|
تخلخل، بافل در سمت ورودی
|
sigma_bo
|
0.3
|
0.3
|
تخلخل، بافل در سمت خروجی
|
تعاریف
تابع درونیابی زیر (داده های اندازه گیری) و تعاریف متغیر را تعریف کنید تا بتوانید تلفات انتقال را محاسبه کرده و آن را با داده های تجربی مقایسه کنید.
درون یابی 1 (int1)
1
|
در نوار ابزار Home ، روی Functions کلیک کنید و Local>Interpolation را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای درون یابی ، قسمت Definition را پیدا کنید .
|
3
|
از فهرست منبع داده ، فایل را انتخاب کنید .
|
4
|
روی Browse کلیک کنید .
|
5
|
به پوشه Application Libraries مدل بروید و روی فایل perforated_muffler_exp_data.txt دوبار کلیک کنید .
|
6
|
روی Import کلیک کنید .
|
7
|
در قسمت متن نام تابع ، TL_exp را تایپ کنید .
|
مواد
دیواره های صدا خفه کن کاملاً سفت در نظر گرفته می شوند و از هیچ خاصیت ماده ای استفاده نمی کنند. تنها ماده ای که باید انتخاب کنید هوا است.
مواد را اضافه کنید
1
|
در نوار ابزار Home ، روی Add Material کلیک کنید تا پنجره Add Material باز شود .
|
2
|
به پنجره Add Material بروید .
|
3
|
در درخت، Built-in>Air را انتخاب کنید .
|
4
|
روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید .
|
5
|
در نوار ابزار Home ، روی Add Material کلیک کنید تا پنجره Add Material بسته شود .
|
آکوستیک فشار، دامنه فرکانس (ACPR)
با تکمیل تمام انتخاب ها، متغیرها و تنظیمات مواد، زمان تنظیم فیزیک فرا رسیده است.
همه مرزهایی که خارج از هندسه هستند به طور پیش فرض به شرایط مرزی Sound Hard اختصاص داده می شوند. با اعمال شرایط سخت داخلی صدا بر روی دیوارهای صلب داخلی شروع کنید.
مرز سخت صدای داخلی (دیوار) 1
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Pressure Acoustics, Frequency Domain (acpr) کلیک راست کرده و Interior Conditions>Interior Sound Hard Boundary (Wall) را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای مرز سخت داخلی صدا (دیوار) ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست انتخاب ، دیوارهای سخت داخلی را انتخاب کنید .
|
شما به چهار شرایط صفحه سوراخ شده داخلی نیاز دارید، یکی برای هر مجموعه پارامترهای مختلف. نوع مدل صفحه نازک (پیش فرض) در اینجا مناسب است زیرا مقدار kt p بسیار کمتر از 1 است .
صفحه سوراخ دار داخلی 1
1
|
در نوار ابزار فیزیک ، روی Boundaries کلیک کنید و صفحه سوراخ داخلی را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات صفحه سوراخ داخلی ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست Selection ، Pipe Perforates را انتخاب کنید .
|
4
|
بخش صفحه سوراخ داخلی را پیدا کنید . در قسمت متن σ ، sigma_p را تایپ کنید .
|
5
|
در قسمت متن t p ، t_w را تایپ کنید .
|
6
|
در قسمت متن d h ، d_h را تایپ کنید .
|
7
|
قسمت Fluid Properties را پیدا کنید . از لیست مواد سیال ، هوا (mat1) را انتخاب کنید .
|
صفحه سوراخ داخلی 2
1
|
در نوار ابزار فیزیک ، روی Boundaries کلیک کنید و صفحه سوراخ داخلی را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات صفحه سوراخ داخلی ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست Selection ، Pipe Perforate with Sleeve را انتخاب کنید .
|
4
|
بخش صفحه سوراخ داخلی را پیدا کنید . در قسمت متن σ ، sigma_p را تایپ کنید .
|
5
|
در قسمت متن t p ، t_w را تایپ کنید .
|
6
|
در قسمت متن d h ، d_h را تایپ کنید .
|
7
|
قسمت Fluid Properties را پیدا کنید . از لیست مواد سیال ، هوا (mat1) را انتخاب کنید .
|
8
|
بخش صفحه سوراخ داخلی را پیدا کنید . کادر بررسی مشارکت تعریف شده توسط کاربر را انتخاب کنید .
|
9
|
در قسمت متن θ (کاربر) ، 1 را تایپ کنید .
|
مقاومت تعریف شده توسط کاربر نشان دهنده سهم امپدانس از آستین فلزی در خارج از لوله است.
صفحه سوراخ داخلی 3
1
|
در نوار ابزار فیزیک ، روی Boundaries کلیک کنید و صفحه سوراخ داخلی را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات صفحه سوراخ داخلی ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست انتخاب ، سوراخ ورودی بافل را انتخاب کنید .
|
4
|
بخش صفحه سوراخ داخلی را پیدا کنید . در قسمت متن σ ، sigma_bi را تایپ کنید .
|
5
|
در قسمت متن t p ، t_w را تایپ کنید .
|
6
|
در قسمت متن d h ، d_h را تایپ کنید .
|
7
|
قسمت Fluid Properties را پیدا کنید . از لیست مواد سیال ، هوا (mat1) را انتخاب کنید .
|
صفحه سوراخ داخلی 4
1
|
در نوار ابزار فیزیک ، روی Boundaries کلیک کنید و صفحه سوراخ داخلی را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات صفحه سوراخ داخلی ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست انتخاب ، سوراخهای بافل خروجی را انتخاب کنید .
|
4
|
بخش صفحه سوراخ داخلی را پیدا کنید . در قسمت متن σ ، sigma_bo را تایپ کنید .
|
5
|
در قسمت متن t p ، t_w را تایپ کنید .
|
6
|
در قسمت متن d h ، d_h را تایپ کنید .
|
7
|
قسمت Fluid Properties را پیدا کنید . از لیست مواد سیال ، هوا (mat1) را انتخاب کنید .
|
از شرایط مرزی پورت در ورودی و خروجی استفاده کنید. توجه داشته باشید که اولین پورت در ورودی دارای یک تحریک میدان تصادفی است. هر دو پورت حالت موج هواپیمای ورودی و خروجی را ضبط می کنند. اگر محدوده فرکانس بالاتر از فرکانس قطع اولین حالت غیرصفحه باشد، پورت های بیشتری را در ورودی و خروجی اضافه کنید تا آنها را ثبت کنید. فرکانس قطع یک پورت را می توان در پس پردازش ارزیابی کرد.
پورت 1
1
|
در نوار ابزار Physics ، روی Boundaries کلیک کنید و Port را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات پورت ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست انتخاب ، ورودی را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Port Properties را پیدا کنید . از لیست نوع پورت ، Circular را انتخاب کنید .
|
5
|
قسمت تنظیمات حالت حادثه را پیدا کنید . در قسمت A در متن، p0 را تایپ کنید .
|
محور مرجع پورت دایره ای 1
1
|
در نوار ابزار Physics ، روی Attributes کلیک کنید و Circular Port Reference Axis را انتخاب کنید .
|
دو نقطه را در مرز ورودی انتخاب کنید تا مرجع برای زاویه ازیموتال تعریف شود. اگر حالت های مرتبه بالاتر در مدل گنجانده شود، این مهم می شود. توجه داشته باشید که به دلیل تقارن فقط حالت های متقارن خاصی باید انتخاب شوند.
2
|
در پنجره تنظیمات برای محور مرجع پورت دایره ای ، قسمت انتخاب نقطه را پیدا کنید .
|
3
|
روی Clear Selection کلیک کنید .
|
4
|
فقط نقاط 5 و 8 را انتخاب کنید.
|
پورت 2
1
|
در نوار ابزار Physics ، روی Boundaries کلیک کنید و Port را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات پورت ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست انتخاب ، Outlet را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Port Properties را پیدا کنید . از لیست نوع پورت ، Circular را انتخاب کنید .
|
محور مرجع پورت دایره ای 1
1
|
در نوار ابزار Physics ، روی Attributes کلیک کنید و Circular Port Reference Axis را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای محور مرجع پورت دایره ای ، قسمت انتخاب نقطه را پیدا کنید .
|
3
|
روی Clear Selection کلیک کنید .
|
4
|
فقط نقاط 1 و 4 را انتخاب کنید.
|
تقارن 1
1
|
در نوار ابزار Physics ، روی Boundaries کلیک کنید و Symmetry را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای تقارن ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست انتخاب ، Symmetry را انتخاب کنید .
|
مش
با استفاده از قابلیت مش کنترل شده توسط Physics، مش را ادامه داده و تولید کنید . فرکانس کنترل کننده حداکثر اندازه عنصر به صورت پیش فرض از مطالعه گرفته شده است . فرکانس های مورد نظر را در مرحله مطالعه تنظیم کنید . به طور کلی، 5 تا 6 عنصر درجه دوم در هر طول موج برای حل امواج مورد نیاز است. برای جزئیات بیشتر، مش بندی (رفع امواج) را در راهنمای کاربر ماژول آکوستیک ببینید . در این مدل از 8 عنصر در هر طول موج استفاده می کنیم. پیش فرض خودکار این است که 5 داشته باشد.
مطالعه 1
برای حل محدوده فرکانس از 20 هرتز تا 600 هرتز، در مراحل 5 هرتز انتخاب کنید.
مرحله 1: دامنه فرکانس
1
|
در پنجره Model Builder ، در بخش مطالعه 1 ، روی مرحله 1: دامنه فرکانس کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات دامنه فرکانس ، بخش تنظیمات مطالعه را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن فرکانس ها محدوده (20,5,600) را تایپ کنید .
|
مش 1
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Mesh 1 کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات مش ، بخش آکوستیک فشار ، دامنه فرکانس (acpr) را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست تعداد عناصر مش در هر طول موج ، User defined را انتخاب کنید .
|
4
|
در قسمت متن، 8 را تایپ کنید .
|
5
|
روی ساخت همه کلیک کنید .
|
مطالعه 1
در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی محاسبه کلیک کنید .
نتایج
یک مجموعه داده آینه سه بعدی ایجاد کنید تا راه حل را در هندسه کامل تجسم کنید.
آینه سه بعدی 1
1
|
در نوار ابزار نتایج ، روی More Datasets کلیک کنید و Mirror 3D را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Mirror 3D ، بخش Plane Data را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست هواپیما ، XY-planes را انتخاب کنید .
|
فشار صوتی (acpr)
1
|
در پنجره Model Builder ، در بخش Results روی Acoustic Pressure (acpr) کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره Settings for 3D Plot Group ، بخش Data را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست Dataset ، Mirror 3D 1 را انتخاب کنید .
|
4
|
در نوار ابزار فشار صوتی (acpr) ، روی Plot کلیک کنید .
|
نمودار توزیع فشار روی سطح صدا خفه کن را نشان می دهد. دستورالعمل ها را دنبال کنید تا سطح فشار صدا را روی یک برش داخل آن ببینید.
سطح 1
1
|
در پنجره Model Builder ، گره Results>Sound Pressure Level (acpr) را گسترش دهید .
|
2
|
روی Surface 1 کلیک راست کرده و Disable را انتخاب کنید .
|
سطح فشار صدا (ACPR)
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Sound Pressure Level (acpr) کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره Settings for 3D Plot Group ، بخش Data را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست Dataset ، Mirror 3D 1 را انتخاب کنید .
|
چند برش 1
1
|
در نوار ابزار Sound Pressure Level (acpr) ، روی More Plots کلیک کنید و Multislice را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Multislice ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Pressure Acoustics، Frequency Domain>Pressure and sound presion level>acpr.Lp_t – Total Pressure sound – dB را انتخاب کنید .
|
3
|
بخش Multiplane Data را پیدا کنید . زیربخش x-planes را پیدا کنید . در قسمت متن Planes ، 5 را تایپ کنید .
|
4
|
زیربخش y-planes را پیدا کنید . در قسمت متن Planes عدد 0 را تایپ کنید .
|
5
|
در نوار ابزار Sound Pressure Level (acpr) ، روی Plot کلیک کنید .
|
در 600 هرتز، بیشتر صدا از لوله ورودی از طریق سوراخ خارج می شود. برای بازتولید شکل 8 به چند فرکانس دیگر نگاهی بیندازید .
سطح فشار صدا (ACPR)
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Sound Pressure Level (acpr) کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره Settings for 3D Plot Group ، بخش Data را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست مقدار پارامتر (فرکانس (Hz)) ، 530 را انتخاب کنید .
|
4
|
برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید . از لیست نوع عنوان ، Label را انتخاب کنید .
|
5
|
قسمت Color Legend را پیدا کنید . از لیست موقعیت ، پایین را انتخاب کنید .
|
6
|
در نوار ابزار Sound Pressure Level (acpr) ، روی Plot کلیک کنید .
|
7
|
قسمت Data را پیدا کنید . از لیست مقدار پارامتر (فرکانس (Hz)) ، 555 را انتخاب کنید .
|
8
|
در نوار ابزار Sound Pressure Level (acpr) ، روی Plot کلیک کنید .
|
فشار صوتی، سطوح ایزورفیس (acpr)
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Acoustic Pressure, Isosurfaces (acpr) کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره Settings for 3D Plot Group ، بخش Data را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست Dataset ، Mirror 3D 1 را انتخاب کنید .
|
4
|
در نوار ابزار فشار صوتی، Isosurfaces (acpr) ، روی Plot کلیک کنید .
|
آخرین نمودار پیش فرض، که سطوح فشار را نشان می دهد باید مانند شکل زیر باشد.
برای مطالعه تلفات انتقال به عنوان تابعی از فرکانس و بازتولید شکل 7 ، یک نمودار 1 بعدی اضافه کنید.
از دست دادن انتقال
1
|
در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی Add Plot Group کلیک کنید و 1D Plot Group را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، فقدان انتقال را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Plot Settings را پیدا کنید .
|
4
|
چک باکس x-axis label را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط فرکانس (Hz) را تایپ کنید .
|
5
|
کادر بررسی برچسب محور y را انتخاب کنید . در فیلد متن مرتبط، Transmission loss (dB) را تایپ کنید .
|
6
|
در پنجره Model Builder ، روی Transmission Loss کلیک کنید .
|
گروه اکتاو 1
1
|
در نوار ابزار Transmission Loss ، روی More Plots کلیک کنید و Octave Band را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Octave Band ، قسمت Selection را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست سطح نهاد هندسی ، جهانی را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت y-Axis Data را پیدا کنید . از لیست نوع Expression ، Power را انتخاب کنید .
|
5
|
در قسمت متن Expression ، acpr.port1.P_in را تایپ کنید .
|
6
|
در قسمت متن مرجع Power ، acpr.port2.P_out را تایپ کنید .
|
7
|
قسمت Plot را پیدا کنید . از لیست Quantity ، چگالی طیفی توان پیوسته را انتخاب کنید .
|
8
|
برای گسترش بخش Legends کلیک کنید . تیک Show legends را انتخاب کنید .
|
9
|
از فهرست Legends ، Manual را انتخاب کنید .
|
10
|
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
افسانه ها
|
محاسبه شده است
|
از دست دادن انتقال
روی Octave Band 1 کلیک راست کرده و Global را انتخاب کنید .
جهانی 1
1
|
در پنجره تنظیمات برای جهانی ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید .
|
2
|
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
اصطلاح
|
واحد
|
شرح
|
TL_exp (فرکانس)
|
از دست دادن انتقال
|
3
|
برای گسترش بخش Coloring and Style کلیک کنید . زیربخش نشانگرهای خط را پیدا کنید . از لیست نشانگر ، هیچکدام را انتخاب کنید .
|
4
|
برای گسترش بخش Legends کلیک کنید . از فهرست Legends ، Manual را انتخاب کنید .
|
5
|
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
افسانه ها
|
اندازه گیری شده
|
از دست دادن انتقال
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Transmission Loss کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره Settings for 1D Plot Group ، بخش Axis را پیدا کنید .
|
3
|
کادر بررسی مقیاس گزارش محور x را پاک کنید .
|
4
|
در نوار ابزار Transmission Loss ، روی Plot کلیک کنید .
|
در نهایت، یک نمودار ساده از بردار شدت آکوستیک (واحد SI: W/m 2 ) به منظور تجسم جهت انتشار انرژی صوتی در سیستم صدا خفه کن ایجاد کنید.
شدت
1
|
در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی Add Plot Group کلیک کنید و 3D Plot Group را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح سه بعدی ، Intensity را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Data را پیدا کنید . از لیست Dataset ، Mirror 3D 1 را انتخاب کنید .
|
ساده 1
1
|
روی Intensity کلیک راست کرده و Streamline را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Streamline ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Pressure Acoustics، Frequency Domain>Intensity>acpr.Ix،acpr.Iy،acpr.Iz – Intensity را انتخاب کنید .
|
3
|
قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . زیربخش Line style را پیدا کنید . از لیست نوع ، لوله را انتخاب کنید .
|
بیان رنگ 1
1
|
روی Streamline 1 کلیک راست کرده و Color Expression را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Color Expression ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Pressure Acoustics، Frequency Domain>Intensity>acpr.I_mag – Intensity magnitude – W/m² را انتخاب کنید .
|
3
|
در نوار ابزار Intensity ، روی Plot کلیک کنید .
|
نتیجه باید مانند نمودار در شکل 9 باشد .
ضمیمه: دستورالعمل های توالی هندسه
اضافه کردن کامپوننت
در نوار ابزار Home ، روی Add Component کلیک کنید و 3D را انتخاب کنید .
هندسه 1
صفحه کار 1 (wp1)
1
|
در نوار ابزار هندسه ، روی صفحه کار کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای صفحه کار ، قسمت تعریف هواپیما را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست هواپیما ، yz-plane را انتخاب کنید .
|
صفحه کار 1 (wp1)> هندسه صفحه
در پنجره Model Builder ، روی صفحه هندسه کلیک کنید .
صفحه کار 1 (wp1)>بیضی 1 (e1)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Ellipse کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Ellipse ، بخش Size and Shape را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت متن a-semiaxis 0.145 را تایپ کنید .
|
4
|
در قسمت متن b-semiaxis 0.05 را تایپ کنید .
|
5
|
در قسمت نوشتار زاویه بخش ، 180 را تایپ کنید .
|
اکسترود 1 (ext1)
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Geometry 1 روی Work Plane 1 (wp1) کلیک راست کرده و Extrude را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Extrude ، بخش Distances را پیدا کنید .
|
3
|
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
فواصل (متر)
|
0.225
|
0.225+0.128
|
0.225+0.128+0.098
|
0.225+0.128+0.098+0.098
|
0.225+0.128+0.098+0.098+0.171
|
صفحه کار 2 (wp2)
1
|
در نوار ابزار هندسه ، روی صفحه کار کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای صفحه کار ، قسمت تعریف هواپیما را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست هواپیما ، yz-plane را انتخاب کنید .
|
4
|
در قسمت متن مختصات x ، -0.1 را تایپ کنید .
|
5
|
بخش Unite Objects را پیدا کنید . چک باکس Unite objects را پاک کنید .
|
صفحه کار 2 (wp2)> هندسه صفحه
در پنجره Model Builder ، روی صفحه هندسه کلیک کنید .
صفحه کار 2 (wp2)> دایره 1 (c1)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Circle کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات دایره ، بخش اندازه و شکل را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت نوشتاری Radius ، 28.5[mm] را تایپ کنید .
|
4
|
در قسمت نوشتار زاویه بخش ، 180 را تایپ کنید .
|
5
|
قسمت Position را پیدا کنید . در قسمت نوشتار xw ، -22.5[mm] را تایپ کنید .
|
صفحه کار 2 (wp2)> دایره 2 (c2)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Circle کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات دایره ، بخش اندازه و شکل را پیدا کنید .
|
3
|
در قسمت نوشتار Radius ، 22.5[mm] را تایپ کنید .
|
4
|
در قسمت نوشتار زاویه بخش ، 180 را تایپ کنید .
|
5
|
قسمت Position را پیدا کنید . در قسمت نوشتار xw ، 63[mm] را تایپ کنید .
|
اکسترود 2 (ext2)
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Geometry 1 روی Work Plane 2 (wp2) کلیک راست کرده و Extrude را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Extrude ، بخش General را پیدا کنید .
|
3
|
در لیست، wp2.c2 را انتخاب کنید .
|
4
|
روی حذف از انتخاب کلیک کنید .
|
5
|
فقط شیء wp2.c1 را انتخاب کنید.
|
6
|
بخش فاصله ها را بیابید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
فواصل (متر)
|
0.1
|
0.128
|
0.272
|
0.325
|
0.453
|
0.47
|
0.542
|
0.551
|
0.564
|
اکسترود 3 (ext3)
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Extrude کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای Extrude ، بخش Distances را پیدا کنید .
|
3
|
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
|
فواصل (متر)
|
0.1
|
0.325
|
0.347
|
0.437
|
0.453
|
0.551
|
0.649
|
0.73
|
4
|
روی دکمه Zoom Extents در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
|
صفحه کار 3 (wp3)
1
|
در نوار ابزار هندسه ، روی صفحه کار کلیک کنید .
|
2
|
در نوار ابزار پنجره Graphics ، روی گزینه Select Objects کلیک کنید ، سپس Select Boundaries را انتخاب کنید .
|
3
|
روی دکمه کلیک و پنهان کردن در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
|
4
|
در شیء ext1 ، فقط مرزهای 18، 13، 8، 3، 5، 10، 15 و 20 را انتخاب کنید.
|
5
|
روی دکمه کلیک و پنهان کردن در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
|
6
|
در پنجره تنظیمات برای صفحه کار ، قسمت تعریف هواپیما را پیدا کنید .
|
7
|
از لیست نوع هواپیما ، Face parallel را انتخاب کنید .
|
8
|
در شیء ext1 ، فقط مرز 6 را انتخاب کنید.
|
صفحه کار 3 (wp3)> هندسه صفحه
در پنجره Model Builder ، روی صفحه هندسه کلیک کنید .
صفحه کار 3 (wp3)> چند ضلعی 1 (pol1)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Polygon کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات چند ضلعی ، بخش مختصات را پیدا کنید .
|
3
|
از فهرست منبع داده ، Vectors را انتخاب کنید .
|
4
|
در قسمت نوشتار xw ، -117[mm] -137.5[mm] -137.5[mm] -117[mm] -108[mm] -96.5[mm] -96.5[mm] -117[mm] را تایپ کنید .
|
5
|
در قسمت نوشتار yw ، -25[mm] -25[mm] -13.5[mm] -13.5[mm] -4.5[mm] -4.5[mm] -25[mm] -25[mm] را تایپ کنید .
|
صفحه کار 3 (wp3)> چمفر 1 (cha1)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Chamfer کلیک کنید .
|
2
|
در شی pol1 ، فقط نقاط 2 و 7 را انتخاب کنید.
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای Chamfer ، بخش Distance را پیدا کنید .
|
4
|
در قسمت متنی Distance from vertex ، 2.5[mm] را تایپ کنید .
|
صفحه کار 3 (wp3)> چند ضلعی 2 (pol2)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Polygon کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات چند ضلعی ، بخش مختصات را پیدا کنید .
|
3
|
از فهرست منبع داده ، Vectors را انتخاب کنید .
|
4
|
در قسمت نوشتار xw ، 136.5[mm] 136.5[mm] 136.5[mm] 131[mm] 131[mm] 121[mm] 121[mm] 113.5[mm] 113.5[mm] 105.5[mm] 105.5[mm] تایپ کنید ] 97.3[mm] 97.3[mm] 90[mm] 90[mm] 80.8[mm] 80.8[mm] 72.4[mm] 72.4[mm] 72.4[mm] 72.4[mm] 60[mm] 60[mm] 55 [mm] 55[mm] 45.9[mm] 45.9[mm] 37[mm] 37[mm] 28[mm] 28[mm] 28[mm] 28[mm] 37[mm] 37[mm] 45.9[mm ] 45.9[mm] 55[mm] 55[mm] 63.8[mm] 63.8[mm] 72.4[mm] 72.4[mm] 80.8[mm] 80.8[mm] 89[mm] 89[mm] 97.3[mm] 97.3 ( ] 136.5 [mm] .
|
5
|
در قسمت نوشتاری yw ، -25[mm] -20.5[mm] -20.5[mm] -12.2[mm] -12.2[mm] -4[mm] -4[mm] -0.1[mm] -0.1[ mm] 3.3[mm] 3.3[mm] 6[mm] 6[mm] 8[mm] 8[mm] 10.3[mm] 10.3[mm] 12[mm] 12[mm] 12[mm] 12[mm] 14[mm] 14[mm] 15[mm] 15[mm] 15.7[mm] 15.7[mm] 16.8[mm] 16.8[mm] 17.5[mm] 17.5[mm] 12.5[mm] 12.5[mm] 11.8[ mm] 11.8[mm] 10.7[mm] 10.7[mm] 10[mm] 10[mm] 8.5[mm] 8.5[mm] 7[mm] 7[mm] 5.3[mm] 5.3[mm] 3.5[mm] 3.5[mm] 1[mm] 1[mm] -1.7[mm] -1.7[mm] -5.1[mm] -5.1[mm] -9[mm] -9[mm] -12.2[mm] -12.2[ mm] -20.5[mm] -20.5[mm] -25[mm] -25[mm] -25[mm] .
|
صفحه کار 4 (wp4)
1
|
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Geometry 1 روی Work Plane 3 (wp3) کلیک راست کرده و Work Plane را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای صفحه کار ، قسمت تعریف هواپیما را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست هواپیما ، yz-plane را انتخاب کنید .
|
4
|
از لیست نوع هواپیما ، Face parallel را انتخاب کنید .
|
5
|
در شیء ext1 ، فقط مرز 11 را انتخاب کنید.
|
6
|
در درخت، ext1 را انتخاب کنید .
|
صفحه کار 4 (wp4)> هندسه صفحه
در پنجره Model Builder ، روی صفحه هندسه کلیک کنید .
صفحه کار 4 (wp4)> چند ضلعی 1 (pol1)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Polygon کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات چند ضلعی ، بخش مختصات را پیدا کنید .
|
3
|
از فهرست منبع داده ، Vectors را انتخاب کنید .
|
4
|
در قسمت نوشتار xw ، -137.5[mm] -137.5[mm] -135[mm] -117[mm] -108[mm] -96.5[mm] -90[mm] -81[mm] -69.5[ mm] -63[mm] -60.5[mm] -63[mm] -63[mm] -69.5[mm] -69.5[mm] -96.5[mm] -117[mm] -137.5[mm] .
|
5
|
در قسمت نوشتار yw ، -25[mm] -13.5[mm] -13.5[mm] -13.5[mm] -4.5[mm] -4.5[mm] -4.5[mm] 4.5[mm] 4.5[mm] 4.5[mm] 2[mm] -0.5[mm] -3.5[mm] -9[mm] -25[mm] -25[mm] -25[mm] -25[mm] .
|
صفحه کار 4 (wp4)> چند ضلعی 2 (pol2)
1
|
در نوار ابزار Work Plane ، روی Polygon کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات چند ضلعی ، بخش مختصات را پیدا کنید .
|
3
|
از فهرست منبع داده ، Vectors را انتخاب کنید .
|
4
|
در قسمت نوشتار xw ، 136.5[mm] 136.5[mm] 136.5[mm] 131[mm] 131[mm] 121[mm] 121[mm] 113.5[mm] 113.5[mm] 105.5[mm] 105.5[mm] تایپ کنید ] 97.3[mm] 97.3[mm] 90[mm] 90[mm] 80.8[mm] 80.8[mm] 72.4[mm] 72.4[mm] 72.4[mm] 72.4[mm] 60[mm] 60[mm] 55 [mm] 55[mm] 45.9[mm] 45.9[mm] 37[mm] 37[mm] 28[mm] 28[mm] 28[mm] 28[mm] 37[mm] 37[mm] 45.9[mm ] 45.9[mm] 55[mm] 55[mm] 63.8[mm] 63.8[mm] 72.4[mm] 72.4[mm] 80.8[mm] 80.8[mm] 89[mm] 89[mm] 97.3[mm] 97.3 ( ] 136.5 [mm] .
|
5
|
در قسمت نوشتاری yw ، -25[mm] -20.5[mm] -20.5[mm] -12.2[mm] -12.2[mm] -4[mm] -4[mm] -0.1[mm] -0.1[ mm] 3.3[mm] 3.3[mm] 6[mm] 6[mm] 8[mm] 8[mm] 10.3[mm] 10.3[mm] 12[mm] 12[mm] 12[mm] 12[mm] 14[mm] 14[mm] 15[mm] 15[mm] 15.7[mm] 15.7[mm] 16.8[mm] 16.8[mm] 17.5[mm] 17.5[mm] 12.5[mm] 12.5[mm] 11.8[ mm] 11.8[mm] 10.7[mm] 10.7[mm] 10[mm] 10[mm] 8.5[mm] 8.5[mm] 7[mm] 7[mm] 5.3[mm] 5.3[mm] 3.5[mm] 3.5[mm] 1[mm] 1[mm] -1.7[mm] -1.7[mm] -5.1[mm] -5.1[mm] -9[mm] -9[mm] -12.2[mm] -12.2[ mm] -20.5[mm] -20.5[mm] -25[mm] -25[mm] -25[mm] .
|
کپی 1 (کپی1)
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Geometry 1 کلیک راست کرده و Transforms>Copy را انتخاب کنید .
|
2
|
فقط شیء wp4 را انتخاب کنید.
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای کپی ، بخش Displacement را پیدا کنید .
|
4
|
در قسمت متن x ، 0.098 را تایپ کنید .
|
کپی 2 (کپی2)
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Transforms کلیک کنید و Copy را انتخاب کنید .
|
2
|
فقط شیء wp4 را انتخاب کنید.
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای کپی ، بخش Displacement را پیدا کنید .
|
4
|
در قسمت متن x ، 2*0.098 را تایپ کنید .
|
حذف نهادهای 1 (del1)
1
|
روی Geometry 1 کلیک راست کرده و Delete Entities را انتخاب کنید .
|
2
|
در شیء copy2 ، فقط مرز 2 را انتخاب کنید.
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای حذف نهادها ، روی Build All Objects کلیک کنید .
|
اتحادیه 1 (uni1)
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Booleans and Partitions کلیک کنید و Union را انتخاب کنید .
|
2
|
فقط اشیاء ext2 و ext3 را انتخاب کنید.
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای Union ، بخش Union را پیدا کنید .
|
4
|
کادر تیک Keep interior borders را پاک کنید .
|
اتحادیه 2 (uni2)
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Booleans and Partitions کلیک کنید و Union را انتخاب کنید .
|
2
|
فقط اشیاء copy1 ، del1 ، ext1 ، wp3 و wp4 را انتخاب کنید.
|
تفاوت 1 (dif1)
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Booleans and Partitions کلیک کنید و Difference را انتخاب کنید .
|
2
|
فقط شی uni2 را انتخاب کنید.
|
3
|
در پنجره تنظیمات برای تفاوت ، بخش تفاوت را پیدا کنید .
|
4
|
تیک Keep objects to subtract را انتخاب کنید .
|
5
|
زیربخش اشیاء را برای تفریق پیدا کنید . برای انتخاب دکمه ضامن فعال کردن انتخاب کلیک کنید .
|
6
|
فقط شی uni1 را انتخاب کنید.
|
7
|
روی Build Selected کلیک کنید .
|
فرم اتحادیه (فین)
1
|
در پنجره Model Builder ، روی Form Union (fin) کلیک کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات Form Union/Assembly ، روی Build Selected کلیک کنید .
|
ورودی
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Selections کلیک کنید و Explicit Selection را انتخاب کنید .
|
این بخش از شما می خواهد که تعدادی انتخاب مرزی را برای استفاده در هنگام تنظیم فیزیک تعریف کنید. برای آسانتر کردن انتخاب مرزهای صحیح، فهرست انتخاب را باز میکنید، جایی که همه مرزها بر اساس اعداد در دسترس هستند. هنگام انتخاب گزینه های خود، می توانید در این لیست برای انتخاب چندین مرز به طور همزمان، Ctrl کلیک کنید و از دکمه پلاس در تب تنظیمات برای اضافه کردن آنها به انتخاب خود استفاده کنید. توجه داشته باشید که هنگام کار بر روی مدل های خود، معمولاً انتخاب با کلیک بر روی هندسه راحت تر است.
2
|
در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، ورودی را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Entities to Select را پیدا کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید .
|
4
|
در باله شی ، فقط مرز 6 را انتخاب کنید.
|
پریز
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Selections کلیک کنید و Explicit Selection را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، Outlet را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Entities to Select را پیدا کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید .
|
4
|
در باله شی ، فقط مرز 1 را انتخاب کنید.
|
لوله سوراخ می شود
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Selections کلیک کنید و Explicit Selection را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، Pipe Perforates را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Entities to Select را پیدا کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید .
|
4
|
در باله شی ، فقط مرزهای 50، 52، 74 و 76 را انتخاب کنید.
|
سوراخ لوله با آستین
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Selections کلیک کنید و Explicit Selection را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، Pipe Perforate with Sleeve را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Entities to Select را پیدا کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید .
|
4
|
در باله شی ، فقط مرزهای 26 و 28 را انتخاب کنید.
|
سوراخ های بافل ورودی
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Selections کلیک کنید و Explicit Selection را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، Inlet Baffle Perforates را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Entities to Select را پیدا کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید .
|
4
|
در باله شی ، فقط مرزهای 43، 67 و 91 را انتخاب کنید.
|
سوراخ بافل خروجی
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Selections کلیک کنید و Explicit Selection را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، Outlet Baffle Perforates را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Entities to Select را پیدا کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید .
|
4
|
در باله شی ، فقط مرزهای 36، 60، 84 و 101 را انتخاب کنید.
|
انتهای لوله
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Selections کلیک کنید و Explicit Selection را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، Pipe Ends را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Entities to Select را پیدا کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید .
|
4
|
در باله شی ، فقط Boundaries 97 and 108 را انتخاب کنید.
|
هندسه
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Selections کلیک کنید و Explicit Selection را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، هندسه را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Entities to Select را پیدا کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، Object را انتخاب کنید .
|
4
|
فقط باله شی را انتخاب کنید .
|
دیوارها
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Selections کلیک کنید و گزینه Adjacent Selection را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره Settings for Adjacent Selection ، بخش Input Entities را پیدا کنید .
|
3
|
روی افزودن کلیک کنید .
|
4
|
در کادر محاورهای افزودن ، هندسه را در فهرست انتخابهای ورودی انتخاب کنید .
|
5
|
روی OK کلیک کنید .
|
6
|
در پنجره تنظیمات برای انتخاب مجاور ، بخش Entities خروجی را پیدا کنید .
|
7
|
تیک مرزهای خارجی را پاک کنید .
|
8
|
کادر داخلی مرزها را انتخاب کنید .
|
9
|
در قسمت Label text، Walls را تایپ کنید .
|
دیوارهای سخت داخلی
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Selections کلیک کنید و Difference Selection را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای انتخاب تفاوت ، قسمت سطح موجودیت هندسی را پیدا کنید .
|
3
|
از لیست Level ، Boundary را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Input Entities را پیدا کنید . روی افزودن کلیک کنید .
|
5
|
در کادر محاورهای افزودن ، دیوارها را در لیست انتخابها برای افزودن انتخاب کنید .
|
6
|
روی OK کلیک کنید .
|
7
|
در پنجره Settings for Difference Selection ، بخش Input Entities را پیدا کنید .
|
8
|
روی افزودن کلیک کنید .
|
9
|
در کادر محاورهای افزودن ، در فهرست انتخابها برای تفریق ، سوراخهای لوله ، سوراخهای لوله با آستین ، سوراخهای بافل ورودی ، سوراخهای بافل خروجی و انتهای لوله را انتخاب کنید .
|
10
|
روی OK کلیک کنید .
|
11
|
در پنجره تنظیمات برای انتخاب تفاوت ، دیوارهای سخت داخلی را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
|
تقارن
1
|
در نوار ابزار Geometry ، روی Selections کلیک کنید و Box Selection را انتخاب کنید .
|
2
|
در پنجره تنظیمات برای انتخاب جعبه ، Symmetry را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
|
3
|
قسمت Geometric Entity Level را پیدا کنید . از لیست Level ، Boundary را انتخاب کنید .
|
4
|
قسمت Box Limits را پیدا کنید . در قسمت حداکثر متن z ، 0.01 را تایپ کنید .
|
5
|
قسمت Output Entities را پیدا کنید . از فهرست Include entity if ، Entity inside کادر را انتخاب کنید .
|
فرم اتحادیه (فین)
1
|
روی دکمه Wireframe Rendering در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
|
هندسه نهایی شده باید مانند شکل زیر با استفاده از Wireframe Rendering باشد .
2
|
روی دکمه Wireframe Rendering در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
|
با بازگشت به رندر جامد، هندسه باید مانند تصویر زیر باشد.