هنگام انجام آزمایش‌های الکتروتحلیلی، اضافه کردن مقدار زیادی نمک بی‌اثر به محلول مرسوم است – این نمک اضافه شده مصنوعی، الکترولیت پشتیبان نامیده می‌شود . هدف الکترولیت پشتیبان افزایش رسانایی محلول و در نتیجه حذف میدان الکتریکی از الکترولیت است.
• |
این ویژگی ها طراحی و تجزیه و تحلیل آزمایشات الکتروتحلیلی را بسیار ساده می کند. بنابراین استفاده از الکترولیت پشتیبان در سنجش الکتروشیمیایی و الکتروآنالیز بسیار رایج است.
حتی برای رسانایی محلول های الکترولیت در حضور الکترولیت پشتیبان اضافی، اگر چگالی جریان قابل توجهی کشیده شود، میدان الکتریکی ناچیز نیست. الکتروآنالیز معمولاً جریان های کوچکی را می کشد زیرا هدف اندازه گیری است. در فرآیندهایی که یک واکنش الکتروشیمیایی رانده می‌شود – مانند الکترولیز، رسوب الکتریکی، باتری‌ها و پیل‌های سوختی – چگالی جریان معمولاً بسیار بیشتر است، به طوری که میزان واکنش مطلوب در زمان معقولی به دست می‌آید. در این شرایط، میدان‌های الکتریکی قابل توجهی محتمل است و باید به جای گزینه Electroanalysis از مدل‌های بقای بار دیگر استفاده شود.
